บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 3 หน้า 3
ห้องนอนใจเริง ใจเริงตอบพิมด้วยน้ำเสียงสบายๆ ไม่รู้สึกผิด
“พี่เทิดเค้าเป็นลูกของเพื่อนคุณพ่อ เค้าก็...คงจะมาชอบเรามั้ง”
ใจเริงกับพิมคุยกันอยู่ในห้องนอนใจเริง ... ใจเริงคุยไปเปลี่ยนชุดไป
“แล้วเริง..ชอบพี่เค้าหรือเปล่า”
ใจเริงชะงัก แต่ก็หันมายิ้ม “เรามีพี่ฤกษ์อยู่แล้ว จะไปชอบคนอื่นได้ยังไง...พิมก็ถามแปลกๆ”
ใจเริงแหย่ๆ จี้จุด “ทำไม....เป็นห่วงพี่ฤกษ์เหรอ ?”
พิมชะงัก แต่รับมือได้ “ใช่..และถ้าเราเห็นพี่ฤกษ์ทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่น เราก็จะถาม เพราะเป็นห่วงเริงเหมือนกัน” พิมตอบได้ตรง และเอาตัวเองออกจากการเป็นเป้าได้อย่างสวยงาม ใจเริงชะงักนิดๆ รีบยิ้มเฉไฉ
“แล้วพี่ฤกษ์เค้ามีหรือเปล่าหล่ะ ?” ใจเริงพยายามเปลี่ยนเรื่อง
“ตอนนี้ยังไม่เห็น แต่ที่เราเห็นคือเริงกับพี่คนนี้ .. ตกลงยังไงกัน ?”
“ก็บอกแล้วไง เค้าแค่มาชอบเรา แต่เรา...ไม่ได้คิดอะไรมากกว่าคนรู้จัก พิมไม่ต้องห่วง พี่ฤกษ์คือคนที่สำคัญกับเรามากที่สุด .. ในตอนนี้ ... อนาคตถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลง เริงจะบอกพิมเป็นคนแรกนะ”
ใจเริงยิ้มร่าเริง ไม่รู้สึกผิดใดๆทั้งสิ้น พิมเห็นอาการของใจเริงแล้ว แอบคิดเป็นห่วงฤกษ์
บ้านฤทธิ์ ฤกษ์นั่งเขียนแบบอยู่ที่โต๊ะเขียนแบบในห้องทำงานในบ้าน ฤกษ์ทำไป กินกาแฟไป งานวางเต็มโต๊ะ
ด้านหลังเห็นนาฬิกาเวลาประมาณ ตี ๓ กว่าๆ ฤกษ์ทำงานอย่างหนัก
หน้าห้องทำงาน..ผ่องใสเดินงัวเงียออกมาจะเข้าห้องน้ำ แล้วชะงักเห็นฤกษ์ทำงาน รีบเดินเข้ามาถาม
“คุณฤกษ์ยังทำงานอยู่อีกเหรอคะ? นี่มัน..จะตีสี่แล้วนะคะเนี่ย”
ฤกษ์ตอบไปทำงานไป “ผมอยากรีบปิดงานน่ะครับ” ฤกษ์หันมาตอบยิ้มๆ “หาเงินไปแต่งงาน แต่งแล้วอยากรีบมีลูกเลย ต้องขยันหน่อยครับ น้าผ่องจะได้อุ้มหลานไวๆ”
ฤกษ์ตอบอย่างอารมณ์ดี มีความหวัง .. ผ่องใสมองแล้วไม่ตอบอะไร แต่ห่วงเหลือเกิน เดินกลับออกจากห้อง
เห็นฤทธิ์หน้าตางัวเงียเช่นกัน ยืนฟังอยู่หน้าห้อง “คุณ ดูซิก้มหน้าก้มตาทำงานไป ผู้หญิงเค้าจะเห็นใจหรือเปล่าก็ไม่รู้” ผ่องใสแยกไป ฤทธิ์มองลูกชายสีหน้าเป็นห่วง