บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 18 หน้า 5

“ทำไม ลูกชั้นๆจะทำยังไงก็ได้”“ว้าย นังบ้า แกจะทำอะไรน่ะ”“ดิว หยุดนะ! แกจะฆ่าลูกตัวเองเหรอ”ดิวได้จังหวะเขมินีปล่อยจากประตูรีบเปิดวิ่งออกไป“ดิว! อย่าไป” พัสกรพรวดตาม ทิ้งให้เขมินี คุณนายแถบทิพย์ สาโรจน์มองตามตะลึง

ชาวคอนโดห้องข้างๆ โผล่มาดู ดิวอุ้มท้อปที่ร้องลั่น รีบวิ่งตรงไปทางลงลิฟท์ เจอ รปภ.กำลังเดินตรวจตึกพอดี“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย! พวกมันแกล้งหนู พวกมันรุมตีเด็ก รังแกคนไม่มีทางสู้ช่วยด้วย!”“ดิว ดิว! อย่าไปนะ พี่เชื่อดิวคนเดียวนะ”“อย่ามายุ่งกะชั้นนะ! ช่วยด้วยค่ะ” ดิวรีบวิ่ง คนห้องอื่นๆยิ่งออกมาดูกันใหญ่รปภ.รีบเข้าไปขวาง ห้ามกันๆพัสกรไว้ “เฮ้ย! หยุด! จะทำอะไรผู้หญิงกับเด็ก”“มาขวางทำไม กูจะไปตามเมีย! ดิว! ปล่อยสิเฮ้ย!”“อย่าเชื่อมัน มันตีเด็กค่ะ พี่น้องคะ!” ดิววิ่งเลี้ยวหายไปทางลงลิฟท์เขมินี คุณนายแถบทิพย์ สาโรจน์ ตามออกมา เห็นพัสกรกำลังจะมีเรื่องกับรปภ. คนห้องอื่นๆดูกันเต็มคุณนายแถบทิพย์เอ่ย “กร! ปล่อยมันไป มันอยากไปไหนก็ไป”เขมินีร้องห้าม “ไม่ต้องตามมัน ไอ้กร หยุด!”“ก็แม่กับพี่เขมมายุ่งไง มันถึงวุ่นวายเดือดร้อนกันทั้งบ้านอย่างนี้”เขมินีหงุดหงิด “ไอ้กร! แกยังหน้ามืดตาบอด อีกหรือหา”พัสกรชี้หน้าใส่ทั้งเขมินี และคุณนายแถบทิพย์อย่างไม่เกรงใจ “เงียบไปเลยนะพี่เขม สะใจได้อย่างที่ต้องการแล้วไง! สาระแนกันนัก พอใจกันแล้วใช่มั้ย”“กร! นี่แกเป็นอะไรน่ะ ตาสว่างได้แล้วลูก..”เขมินีโวย “อย่ามาหยาบคายใส่ฉันนะไอ้บ้า ถ้าฉันไม่สาระแน ป่านนี้แม่ก็ต้องหลงอุ้มไอ้เด็กลูกชู้ท้อป เงินทองมีเท่าไรยกให้ลูกเสือลูกตะเข้หมดแล้ว”“แต่ดิวคือเมียผม ถ้าผมพอใจซะอย่าง คนอื่นอย่ามาเผือก” พัสกรกราดชี้ “พี่เขม กะแม่เป็นคนอื่น แต่ผมกะดิวคือผัวเมียกัน เรารักกัน ไม่ว่าจะเป็นไงก็ช่าง”สาโรจน์เตือนสติ “คุณพัสกร..กลับเข้าไปคุยกันในห้องดีๆจะดีกว่านะครับ”“ไม่ต้องยุ่งกะกู ไอ้ทนาย มึงก็หลายทีแล้วนะ คอยดูนะกูจะเอาเรื่องพวกมึงให้หมดโว้ย!”คุณนายแถบทิพย์หน้าซีด มือสั่น เซจะล้ม จนสาโรจน์รีบเข้าประคอง ชาวคอนโดต่างพากันตกใจพัสกรสะบัดจากรปภ.ที่ยืนงงๆไปมาวิ่งพรวดตามไปที่ลิฟ “ดิว! ดิว!”เขมินีร้องเรียก “ไอ้กร กลับมา”“โอยๆ”