บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 14 หน้า 3
ลูกศรถือถาดใส่ชามข้าวต้มจะไปให้ทราย
เสาวนีย์เดินเข้ามาเห็น “จะเอาไปไหน?”
“เอาไปให้พี่ทรายค่ะ เมื่อกี้พี่ทรายบอกดื่มนมไปแก้วเดียว ศรว่ามันไม่อยู่ท้อง ศรเลย...”
เสาวนีย์คว้าถาดใส่ชามข้าวต้มโยนทิ้งทันที เพล้ง!
ลูกศรมองอย่างตกใจ “คุณแม่ .....”
“เลิกห่วงใยมันสักที! เมื่อไหร่จะดูออกว่ามันไม่ได้หวังดีกับเรา มันตอแหล!”
“ศรไม่รู้คุณแม่ไปโกรธอะไรมา แต่ถ้าคุณแม่จะไม่ให้ศรยุ่งกับพี่ทราย ศรคงทำไม่ได้ เพราะพี่ทรายเป็นพี่สาวของศร”
เสาวนีย์ชะงัก ไม่คิดว่าลูกศรจะพูดแบบนี้ “ลูกศร !”
“ศรสงสารพี่ทรายค่ะ ยิ่งเห็นคุณแม่ทำกับพี่ทรายเมื่อคืนแล้ว ศรยิ่งอยากอยู่ข้างๆ พี่ทราย ..ศรขอตัวนะคะ” ลูกศรก้มลงเก็บถาดกับชามที่พื้นแล้วเดินเข้าครัวไป
เสาวนีย์มองลูกศรแทบจุกอกตาย
ทรายยืนกอดอกมองไปทางบ้านใหญ่ ด้วยสีหน้าสะใจ “เริ่มรู้สึกแล้วสิ ..ว่าการไม่มีใครเห็นหัว มันเป็นยังไง! อย่าเพิ่งน้ำตาร่วงก่อนล่ะ ฉันยังเซอร์ไพร์สคุณไม่หมด!”
ที่บ้านคุณหญิงเพกา เสาวนีย์ปาหมอนอิงลงกับพื้นด้วยความโมโห
คุณหญิงเพกายืนมองด้วยความตกใจ “ใจเย็นๆ สิเสาว์!”
“ตอนนี้ทุกคนไม่เห็นหัวเสาว์แล้ว เสาว์ยังจะใจเย็นได้อยู่เหรอคะคุณแม่?”
คุณหญิงเพกาถอนใจ “แม่เข้าใจ แต่ที่แม่บอกเสาว์ให้ใจเย็น เพราะแม่อยากให้เสาว์มีสติ เพราะแค่คนในบ้านหลงนังทราย มันยังไม่ใช่เรื่องใหญ่”
เสาวนีย์หงุดหงิด “ยังจะมีเรื่องอะไรใหญ่กว่านี้อีกล่ะคะ”
“คนนอกบ้านไง”
ที่บ้านพัชระ พัชระกำลังยืนเหตุการณ์เมื่อคืนและคิดถึงคำพูดทราย
พัชระเข้ามาจับมือทรายไว้ “ทรายอย่าหนีผม ..”
ทรายก้มหน้าไม่อยากให้พัชระเห็นว่าตัวเองมีน้ำตา“ปล่อยฉัน!”
“ไม่ปล่อย!”
“คุณกลับไปหาเจ้าสาวของคุณสิ! อย่ามาทำแบบนี้ ! “
“ทราย..”