รีเซต

บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 4 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 4 หน้า 4
6 ตุลาคม 2558 ( 23:35 )
2.5M
1
Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 4
12 หน้า

ตะหลิวเอ่ยอย่างมุ่งมั่น “แต่ขอบอกก่อนนะว่าฉันจะไม่ยอมแพ้อย่างเด็ดขาด ฉันอาจจะไม่สูงแล้ว ฉันอาจจะขาวไม่ได้ สวยกว่านี้ก็ไม่ได้อีก แต่สิ่งที่ฉันจะทำให้ได้คือ ฉันจะฉลาดเท่าเค้าให้ได้เลย เธอคอยดูนะ” 

เท็นเท็นทนไม่ไหว หัวเราะก๊าก “อะไรของเธอเนี่ยยยย ยัยซื่อบื้อ.....” เขาชะโงกหน้ามาพูดกรอกหู “ซื่อบื้อๆๆๆๆ” 

ตะหลิวเอามือปิดหู พูดสวนกลับ "รู้แล้ว ไม่ต้องมาย้ำ รู้อยู่แล้ว" 

เท็นเท็นยื่นหน้าไปจนชิด “รู้ตัวก็ดี จะได้เลิกเพ้อเจ้อ ..” เขาเดินออกไป 

ตะหลิวเบะปาก ฮึดฮัดๆ ตรงพื้นอย่างขัดใจตัวเอง

 

หลังเลิกเรียน ตะหลิวเดินแบบหงุดหงิดๆ มาตามถนน 

คิงแอบซุ่มๆ อยู่เดินมาหาตะหลิวจะรู้ให้ ได้ว่า บ้านตะหลิวอยู่ไหน “ตะหลิว ป่ะ เค้าไปส่ง” 

“หื้อ ...”

“มา...คิงจะไปส่งที่บ้าน ยังไม่รู้จักบ้านตะหลิวเลย” 

“ไม่ต้องอ่ะ" ตะหลิวส่ายหน้า

“เอ้า แล้วกลับบ้านไงอ่ะ แล้วตอนนี้บ้านตะหลิวอยู่ไหน นี่...เพื่อนๆ ก็เป็นห่วงนะ มีอะไรรึเปล่า ทำไมไม่บอก” 

“คิงนี่ถามเยอะจัง ไม่มีอะไรหรอกน่า อย่าห่วงเลย วันนี้เราอยากอยู่คนเดียว” ตะหลิวโบกแท๊กซี่แล้วขึ้นรถไปเลย 

คิงยืนอึ้ง มองตามตะหลิว เบะปาก จ๋อยๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ตะหลิวพูดแรงขนาดนี้ คิงยืนมองตามรถอยู่นานก่อนจะถีบจักรยานกลับบ้านหงอยๆ 

 

ตะหลิวเข้าบ้านเห็นเท็นเท็นกับเทอร์โบนั่งเล่นเกมกัน เทอร์โบปรายตามองตะหลิวที่หน้าจ๋อยเป็นพิเศษแบบยิ้มๆ เท็นเท็นเหลือบมองนิดเดียวไม่สนใจ 

 

ตะหลิวเดินหงอยๆ เดินเข้าครัวไปเห็นแก้วอยู่ในครัวช่วยกันทำกับข้าวเยอะแยะโดยมีบอมบ์ชิมนั่นชิมนี่ 

ห่านชะโงกหน้ามองฟ้าไปมา แล้วเอ่ยถามลูกสาว “อ้าว กลับมาแล้ว ทำไมถึงช้าล่ะลูก”

“เออ นั่นสิ ไม่ได้กลับพร้อมเท็นเท็นเหรอ” แก้วสงสัย

ตะหลิวหน้าจ๋อยๆ เปลี่ยนเรื่อง “ป่าวค่ะ ..เออนี่เราจะมีแขกเหรอคะ กับข้าวเยอะมากเลย” 

“ไม่มีแขกเขิกอะไรหรอก พ่อเค้าจะเลี้ยงฉลองให้ลูกชาย” แก้วยิ้มตอบ

ตะหลิวยิ้มสดชื่นขึ้น“อ้อ ...ค่ะ วันนี้หนูก็ไปเชียร์ เท็นเท็นเก่งมากเลย จริงๆ เค้าควรได้ที่หนึ่งด้วยซ้ำนะหนูว่า” หญิงสาวคว้าผ้ากันเปื้อนผูกเอวเดินไปช่วยห่าน “มาพ่อหนูช่วย” 

ห่านชะโงกหน้าดูฟ้า สองสามที“เออ เดี๋ยว” ห่านเล็งฟ้าอีกรอบ “อ้อ โอเค เตรียมเครื่องต้มยำลูก เอาน้ำใสนะ” 

บอมบ์เดินมาชะโงกหน้ามองฟ้าตามห่าน “ที่จริงจะได้ที่เท่าไหร่ก็ช่างมันเถ๊อะ พ่อน่ะเลี้ยงฉลองที่มันน่ะ ยอมออกจากกระดองไปทำอะไรกับใคร เค้าซะบ้างต่างหาก”  บอมบ์มองฟ้าตามห่านอีกทีประมาณดูอะไรวะ 


12 หน้า