บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 2
เวลาต่อมา ตะหลิวนั่งหน้าชาอยู่ในห้อง เสียงหัวเราะคิกคักๆ ดังไปทั่วห้อง เท็นเท็นนั่งไม่รู้ไม่ชี้ ยู่ยี่เดินมาที่โต๊ะเท็นเท็นเอ่ยใส่ทันที “คนไอคิวสองร้อยนี่เค้าควรจะแมนๆกว่านี้นะ” เท็นเท็นเงยหน้ามองไม่ตอบ
“ช่างเถอะ ยี่ ช่างเถอะ ฉันไม่เป็นไรหรอก” ตะหลิวหันไปคว้ามือเพื่อนเอ่ยห้ามแต่ในใจเสียใจอย่างมาก
ยู่ยี่จ้องเท็นเท็นแบบโกรธๆ ครูแห้งเดินเข้าห้องมาพอดี ยู่ยี่จึงกลับไปที่โต๊ะ
“อ้าวๆ นั่งที่ครับๆ สวัสดียามบ่ายเด็กๆ เดี๋ยวครูขอแจ้งเรื่องชมรมก่อนนะ...เทอมนี้ชมรมก็เหมือนๆ เดิม ขอให้รีบลงชื่อนะ ชมรมดังๆก็จะเต็มเร็วอย่างที่รู้กัน ขอให้ลงชื่อให้เรียบร้อยก่อนศุกร์นี้ อ้อ ครูชมรมเกษตรฝากบอกคนที่สนใจนะ เทอมนี้เป็นเรือนกระจก สบายๆ ไม่ร้อนมาก ฝากลงชื่อกันด้วย” ครูแห้งเอ่ยประชาสัมพันธ์
เสียงเด็กๆ ฮือฮาปนโอดครวญประมาณ ไม่เอาแน่ๆ ชมรมนี้ ตะหลิวก้มหน้านิ่ง ไม่หือไม่อือ...
ครูแห้งหันมาบอกเท็นเท็น “อ้อ เท็นเท็น ครูชมรมคณิตศาสตร์ กับ ชมรมวิทยาศาสตร์ ฝากเชิญเป็นกรณีพิเศษนะ”
ยู่ยี่โพล่งขึ้นมา "ชมรมศีลธรรมก็ดีนะ"
แป่วเสริมแบบไม่รู้ไม่ชี้ “ชมรมมนุษยธรรมไปเลยเหอะ” เท็นเท็นไม่สนใจ
เด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งยกมือโพล่งขึ้นมา “เอ๊ หรือจะชมรมเขียนจดหมายดีคะเท็นเท็น”
ยู่ยี่หันขวับ “งั้นเธอไปชมรมตบกันจนปากล่างหลุดกับฉันก่อนป่ะ...”
เสียงทั้งห้องหัวเราะกันเกรียวกราว ตะหลิวก้มหน้าลงกว่าเดิม ครูแห้งมองตะหลิวอย่างสงสารเลย ตัดบทสั่งเปิดหนังสือ และเริ่มสอนตามปกติ คิงหันมามองเท็นเท็นแบบแรงๆ เท็นเท็นไม่สนใจ อาร์มตบไหล่คิงให้ใจเย็นไว้
หลังเลิกเรียน เพื่อนสี่คนเดินเป็นไม้กันปากหมาให้ตะหลิว ยู่ยี่กับแป่วเดินกินลูกชิ้นปิ้งไปด้วย ตาขวางไปด้วยประมาณใครแหย่เพื่อนกูเจอตบ ถึงอย่างงั้นระหว่างทางก็มีคนตะโกนล้อเลียนข้อความในจดหมายมาเป็นระยะๆ
“อากาศระยิบระยับมั้ยตะหลิววววว”
ยู่ยี่หน้านิ่ง เขวี้ยงลูกชิ้นปิ้งไปทางต้นเสียง เสียงดังพลั่ก เสียงร้องโอ้ยยยดังลั่น
คิงจูงจักรยาน เดินช้าๆ ข้างๆ ตะหลิวที่เดินก้มหน้าลากขาอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรง
“เอาน่าอย่างน้อยเท็นเท็นเค้าก็คุยกะตะหลิวคนเดียวนะ” แป่วปลอบใจ ตะหลิวเงียบไม่พูดอะไร
คิงฮึดฮัดๆ “ไอ้นี่มันต้องเจอสักทีนะ”
“อย่าๆๆ ไม่ใช่ตอนนี้” ยู่ยี่หันไปขมวดคิ้วห้ามคิง ทุกคนเงียบตะหลิวยังหงอยๆ อยู่
อาร์มมองทุกคนที่เงียบๆ "งั้น..อาร์มว่าวันนี้เราไปทานข้าวบ้านตะหลิวกันป่ะ"
ยู่ยี่รีบพูดคึกคักๆ “เออ เพิ่งเห็นแกเข้าท่าเนี่ยยย อาร์ม...เอาดิๆ อยากกินกับข้าวตาห่าน"
คิงมองๆ ตะหลิว“ตะหลิว ...ว่าไง ไปได้ป่ะ หรืออยากอยู่คนเดียว" เพื่อนทุกคนเหลือบมองตะหลิว