บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 10 หน้า 4
“นี่..” ยู่ยี่กระทุ้งเพื่อน
ไทยิ้ม “ขอบคุณน้องๆ ทุกคนเช่นกันครับ น้องๆ กลับกันไปแล้ว ที่นี่คงเหงาแน่เลย”
“เหงา หรือสงบครับพี่” คิงเอ่ยขำๆ ทุกคนพากันหัวเราะ
เท็นเท็นเดินไปสวัสดีครูแห้งใกล้ๆ “ขอบคุณครับครู ที่ชวนมา”
“มีอะไรโทรมาหาครูได้นะ ครูรู้ว่าเท็นเท็นเก่ง แต่ถ้าวันไหนคิดเรื่องอะไรไม่ออก ครูว่าครูอาจพอช่วยคิดได้แต่...ขอเรื่องง่ายๆ นะ..”
“..ครับครู” เท็นเท็นหัวเราะ
“ไปนะคะครูแห้ง พี่ไท สวัสดีค่า” ตะหลิวเอ่ยลา
“หวัดดีครับพี่” คิงเดินมาใกล้ๆ ตะหลิวสวัสดีคู่
ไทยิ้ม รับไหว้ “โห ผมจะคิดถึงกับข้าวคุณแน่ๆ เลยนะเนี่ย”
“แล้วไม่คิดถึงข้าวบ้างเหรอค๊า” ยู่ยี่ยื่นหน้าเอ่ยถาม
“ไปได้แล้ว ยัยแก่แดด” ไทหัวเราะ
ทุกคนหัวเราะอีกทีก่อนจะขึ้นรถ โบกมือลาครูแห้ง ครูแห้งมองตามรถตู้ไปแบบยิ้มๆ มีความสุข
ภายในรถตู้ ทุกๆ คนในรถมองออกไปสองข้างทาง แบบคล้ายๆ จะมองหาอนาคตของตัวเองแบบที่ ครูแห้งบอก เท็นเท็นดูครุ่นคิด นึกถึงคำของครูแห้งที่เอ่ยไว้ “กลับไปนี่ทุกคนก็คงต้องเริ่มคิดเรื่องเรียน เรื่องอนาคต ก็ขอให้โชคดีทุกคนนะครับ ขอให้เจอสิ่งที่รัก สิ่งที่ชอบ ได้ทำงานอย่างมีความสุข ชีวิตก็จะมีความสุข”
เช้าวันใหม่ ที่บ้านเท็นเท็น เท็นเท็นนั่งอ่านหนังสือนิ่งๆ ที่โต๊ะอาหารเช้า บอมบ์กับห่านอ่านหนังสือพิมพ์ไปเม้าท์ไปตามประสา แก้วเตรียมยกอาหารต่างๆ มากับตะหลิว เทอร์โบนั่งเล่นเกม
"มาๆๆ ครบแล้ว วางหนังสือ วางเกม วางทุกอย่างกินข้าวก่อน ตะหลิวทานเยอะๆ นะลูก ผอมเชียว" แก้วเอ่ยเรียกทุกๆ คน กินข้าวกันพร้อมหน้า
“ค่า...”ตะหลิวยิ้ม นั่งลงข้างเทอร์โบ
เทอร์โบหยิบของกินใส่จานให้ตะหลิว “อ่ะ แม่บอกผอม ทานเข้าไป”
“พอแล้วเดี๋ยวเป็นตุ่ม”ตะหลิวยิ้ม
“เป็นแค่ขันให้ได้ก่อนเถอะ พี่อ่ะหนักน้อยกว่าผมแล้วมั้ง” เทอร์โบเอ่ยแซว
“โห ใจร้าย” ตะหลิวหัวเราะ ทุกคนในโต๊ะหัวเราะ
บอมบ์หันมาทางเท็นเท็น “เออ เรื่องเอนทรานซ์เอาไงดี ตกลงใจรึยัง ว่าจะสอบอะไร หรือจะกลับไปต่อที่ญี่ปุ่น” ตะหลิวกับเทอร์โบชะงัก
แก้วเอ่ยเสริมขึ้น “ดีๆ ๆ เอาตะหลิวไปด้วย เรียนภาษาสักหน่อย ก็โอฮาโย โกไซมาเซ่ มาเซ่ๆ ได้แระ”
“เฮ้ยย มันจะดีเหรอ” ห่านตกใจ