เรื่องย่อ บุรำปรัมปรา

บุรำปรัมปรา

              เด็กน้อยในอ้อมแขนแข็งแรงของแสนสมุทร สวมชุดโยคีลายเสือ ขาวผ่องราวทองทา ผิวพรรณสะอาดสะอ้าน หน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรา บทหน้าผากมีอุณาโลมสีแดงสดแต้มไว้ บนศีรษะมีชฎาทำด้วยหนังเสืออันเล็ก ๆ สวม ผมจุกที่มุ่นเอาไว้กลางกระหม่อมมีปิ่นทองคำปักอยู่ แม้จะไม่ได้สติ หากมือข้างหนึ่งยังถ้าไม้เท้ารูปทรงประหลาดตาเอาไว้แน่น เด็กน้อยผู้นี้แต่งกายถูกต้อง ตรงตามที่ท่านสุนทรภู่บรรยายเอาไว้ในพระอภัยมณีไม่มีผิดเพี้ยน

              นับดาว นักเขียนนวนิยายสาวสวยไฮโช บุตรสาวของ อาจณรงค์ เจ้าของห้างสรรพสินค้ากาแล็กชี่ ว่าคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งด้วยกันในอีกไม่นาน ดันไปอยู่บนเตียงกับชายอื่น นับดาวเสียใจจนไม่เป็นอันเขียนนวนิยาย แม้จะถูกทางสำนักพิมพ์ทวงถามก็ตาม ระรินคา เพื่อนสนิทของนับดาว จึงเสนอให้นับดาวหลบมาพักที่เกาะกาวินเพื่อนรักษาแผลใจให้หาย จะได้เขียนนวนิยายได้ ระรินดาติดต่อมาหา แสนสมุทร เพื่อนสนิทสมัยเรียนที่ต่างประเทศด้วยกัน ซึ่งปัจจุบันเป็นเจ้าของรีสอร์ทหรูระดับห้าดาวที่เกาะกาวิน เพื่อให้รับนับดาวมาพัก โดยมีข้อแม้ว่าแสนสมุทรจะต้อง แอบ ดูแลนับดาวอย่างใกล้ชิด เราะระรินดากลัวว่านับดาวจะคิดสั้นฆ่าตัวตาย

              นับดาวเดินทางมาถึงเกาะกาวิน พร้อมกับข้าวของแบรนด์เนมมากมายที่ขาดไม่ได้จนต้องขนมาด้วย แสนสมุทรที่แอบดูอยู่ยังนึกค่อนขอดว่านับดาว เว่อร์ ได้ใจมาก ๆ วันแรก ขณะที่นับดาวพักอยู่ในรีสอร์ท ก็เกิดพายุใหญ่ใหญ่เข้าถล่มเกาะกาวิน นับดาวเห็นเด็กชายคนหนึ่งกำลังถูกคลื่นขัดใกล้จม จึงรีบวิ่งออกไปช่วยแสนสมุทรรีบตามออกไปห้ามเพราะเข้าใจผิดคิดว่านับดาวกำลังจะฆ่าตัวตาย แต่เมื่อรู้ว่ากำลังจะไปช่วยเด็ก จึงออกไปช่วยด้วยกัน เด็กชายคนนั้นบอกทั้งคู่ว่าเขาชื่อ สุดสาคร ก่อนจะหมอสติไป

              นับดาวตกตะลึงเพราะเด็กน้อยแต่งกายเหมือนที่ท่านกวีเอก สุนทรภู่ รจนาไว้ในวรรณคดีเรื่อง พระอภัยมณี ไม่มีผิด ทว่าแสนสมุทรไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็ก จึงไม่สันทัดเรื่องวรรณคดีไทยเท่าไรนัก จึงไม่รู้จักว่าสุดสาครเป็นใคร ตอนแรกทั้งนับดาวและแสนสมทรต่างก็ไม่เชื่อว่าสุดสาครจะเป็นตัวจริงเสียงจริงทนใดนั้น ทั้งนับดาวกับแสนสมุทรก็ถูกโจมตีจากผีเสื้อยักษ์ นับดาวนึกถึงคำกลอนของสุนทรภู่ได้ จึงคว้าไม้เท้าของสุดสาครมาใช้ป้องกันตัว และสามารถกำจัดผีเสื้อยักษ์ ทั้งคู่ต่างก็มึนงงกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติที่ได้พบ แต่ก็ยังไม่สามารถหาคำตอบได้ แสนสมุทรกับนับดาวจึงตกลงกันว่าจะพาสุดสาครไปดูแลที่รีสอร์ทก่อนเป็นการชั่วคราว

              เมื่อนับดาวกลับไปถึงห้องพัก ก็ตกใจมาก เพราะว่าข้าวของแบรนด์เนมทั้งหมดที่เธอขนติดตัวมาด้วย ได้แปรสภาพเป็นของราคาถูกไปหมด นับดาวโวยวายกับกับพนักงานว่าของแบรนด์เนมของเธอถูกขโมยไป แต่พนักงานยืนยันว่าข้าวของทั้งหมดนั้นเป็นของนับดาว นับดาวออกอาการเหวี่ยงใส่ ทว่าพนักงานยืนกรานว่านับดาวเป็นเพียงนักเขียนที่ทางนิตยสารส่งมาทำสกู๊ปเรื่องเกาะกาวินเท่านั้น นับดาวนึกได้ว่าแสนสมุทรเป็นเจ้าของรีสอร์ท จึงรีบไปขอความช่วยเหลือทันที ด้านแสนสมุทรเองก็เจอปัญหาไม่ยิ่งหย่อนไปกว่านับดาว เพราะรีสอร์ทที่เคยเป็นของเขา กลับมีชายที่ชื่อว่า ตรีลังกา มังคลาวงศ์ มาครอบครองแทน แม้แต่ อัครา พนักงานคนสนิท ก็ไม่มีทีท่าว่าจะจำเขาได้แม้แต่น้อย แม้แต่ใบอนุญาตสัมปทานของเกาะก็ยังเป็นชื่อของตรีลังกา นับดาวเริ่มเห็นความผิดปกติ จึงบอกแสนสมุทรให้ถอยมาตั้งหลักกันก่อน

              ทั้งคู่กลับมานั่งปรึกษากันในห้องพัก นับดาวนึกถึงระรินดาขึ้นมาได้ จึงโทรไปหาเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ระรินดาเพื่อนรักของนับดาว ก็กลับกลายเป็นเจ้าของนิตยสารจอมโหดที่นับดาวทำงานให้มิหนำช้ำระรินดาก็ไม่รู้จักแสนสมุทร แต่กลับเป็นคนรักเก่าของตรีลังกาที่เมืองนอก ระรินดายืนยันว่าเป็นคนส่งนับดาวให้มาทำสารคดีที่เกาะกาวิน และนับดาวก็เป็นเพียงนักเขียนไส้แห้ง ลูกของ อาจณรงค์ ครูสอนภาไทยจน ๆ กับ ดารารัตน์ แม่บ้านต๊อกต๋อยเท่านั้น ด้านแสนสมุทรที่หาข้อมูลของตรีลังกาจากอินเทอร์เน็ต ก็ได้คำตอบไม่ต่างจากที่รู้มา และที่เจ็บปวดไปกว่านั้นก็คือแสนสมุทรในโลกนี้ กลายเป็นนายทหารเรือหนุ่มที่ถูกให้ออกจากราชการเพราะยิงปืนใหญ่ใส่พวกเดียวกันเอง!!! ไม่ว่าทั้งคู่จะพยายามพิสูจน์ความจริงสักเท่าใด ก็ได้คำตอบแค่เพียงว่าโลกนี้ไม่ใช่โลกใบเดิมที่ทั้งคู่เคยรู้จักอีกแล้ว แต่ที่ทั้งคู่ไม่เข้าใจก็คือเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

              เมื่อสุดสาครพื้นขึ้นมา ก็ถามหาหัสไชยกับเสาวคนธ์ พอเห็นนับดาวกับแสนสมุทรมัวแต่อ้ำอึ้งด้วย ความตกใจที่เห็นสุดสาครพูดออกมาเป็นคำกลอนทั้งหมด สุดสาครจึงใช้ไม้เท้าแผลงฤทธิ์จนทั้งคู่เชื่อว่าเป็นสุดสาครตัวจริง นับดาวเล่าเหตุการณ์ในวรรณคดีให้แสนสมุทรฟังว่าหลังจากสุดสาครต่อสู้กับผีเสื้อยักษ์และช่วยหัสไชยกับเสาวคนธ์ได้สำเร็จ สุดสาครก็เดินทางไปพบกับพระอภัยมณีที่เมืองผลึกเป็นที่เรียบร้อย แสนสมุทรแย้งว่าไม่มีทางเรียบร้อยแน่ เพราะสุดสาครยังอยู่ที่นี่ นับดาวเอะใจ รีบโทรกลับไปถามดารารัตน์ว่าเหตุการณ์ หลังจากสุดสาครออกจากเมืองการเวกเป็นอย่างไรต่อไป ก็ได้คำตอบชวนตะลึงว่าท่านกวีเอกสุนทรภู่แต่งค้างไว้เพียงเท่านั้น ทั้งคู่จึงสรุปว่าการที่สุดสาครหลุดออกมาจากวรรณคดี ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป เพราะฉะนั้นวิธีแก้ไขก็คือ หาทางส่งสุดสาครกลับไปให้เร็วที่สุด

              นับดาวกับแสนสมุทรพาสุดสาครไปส่งตรงที่เดิมที่พบกับสุดสาคร สุดสาครเรียกม้านิลมังกรให้ออกมาปรากฏกาย แสนสมุทรกับนับดาวตกตะลึงที่ได้เจอม้านิลมังกรตัวเป็น ๆ แต่ทั้งคู่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าโลกจริงกับโลกวรรณคดีมาเชื่อมต่อกันได้อย่างไร สุดสาครอำลาแสนสมุทรกับนับดาวไปเพื่อตามหาหัสไชยกับเสาวคนธ์ สองหนุ่มสาวโล่งอกเพราะคิดว่าทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเสียที ทว่าเรื่องมันไม่ง่ายขนาดนั้น วันรุ่งขึ้น นับดาวถูกปลุกให้ตื่นแต่เช้า และถูกไล่ให้ออกจากเกาะทันที นับดาวได้เจอกับแสนสมุทรที่ถูกไล่ออกจากเกาะเหมือนกัน แสนสมุทรตัดสินใจพานับดาวกระโดดลงจากเรือกลับไปยังเกาะกาวิน เพราะหากออกไปจากเกาะกาวินแล้ว อาจจะไม่มีโอกาสพบกับสุดสาครเพื่อแก้ไขเรื่องราวทั้งหมดได้อีก

              แสนสมุทรพานับดาวไปซ่อนตัวอีกฟากหนึ่งของเกาะ ซึ่งเป็นฝั่งที่พักของพวกพนักงานและมีบ้านพักส่วนตัวของชายหนุ่มตั้งอยู่ ณ ที่นั้นทั้งคู่ได้พบกับ นอบน้อม พี่เลี้ยงของแสนสมุทร แสนสมุทรตกใจมาก เพราะในโลกเดิมนั้น ป้านอบน้อมตายไปพร้อมกับพ่อแม่ของเขาแล้ว แสนสมุทรแนะนำนับดาวกับป้านอบน้อมว่าเป็นเมีย ป้านนอบน้อมจึงเตือนว่าให้ระวังตรีลังกาจะแย่งเมียไปอีก แสนสมุทรถึงกับงง เพราะตนไม่เคยมีเมียมาก่อน ป้านอบน้อมสงสาร คิดว่าแสนสมุทรเอ๋อ จึงเล่าเรื่องราวความเป็นมาทั้งหมดให้ฟัง

              เกาะกาวินนั้นอยู่ในเขตปกครองของประเทศตรีลังกา ฉะนั้นเมื่อพ่อแม่ของแสนสมุทรจะทำธุรกิจบนเกาะแห่งนี้ จึงต้องมีชาวตรีลังกาถือหุ้นอยู่ครึ่งหนึ่งด้วย พันแสง พ่อของแสนสมุทร จึงเชิญ มีฤทธิ์ มังคลาวงศ์ พ่อของตรีลังกา ซึ่งมีเชื้อสายกษัตริย์ของตรีลังกา มาเป็นหุ้นส่วนแบบลอย ๆ ทว่าเหตุการณ์สึนามึเมื่อหลายปีก่อน ทำให้พ่อกับแม่ของแสนสมุทรเสียชีวิต ตัวแสนสมุทรเองก็ไม่ยอมรับมรดก จึงเซ็นยกหุ้นของรีสอร์ทให้ สุภัชชา ภรรยาของแสนสมุทรไป 

              ทว่าสุภัชชาไม่ถนัดการบริหารงานรีสอร์ตนัก ตรีลังกาจึงถูกส่งตัวมาช่วยบริหารงาน ด้วยความใกล้ชิด ตรีลังกากับสุภัชชาจึงจดทะเบียนสมรสกัน ทว่าสุภัชชารู้ดีว่าที่ตรีลังกาแต่งงานด้วยก็เพราะอยากได้หุ้นของรีสอร์ทเกาะกาวิน สุภัชชาจึงไม่ยอมเซ็นชื่อโอนหุ้นให้กับตรีลังกา ตอนนี้สภัชชาเสียชีวิตไปแล้ว พร้อมทั้งทิ้งพินัยกรรมที่ระบุว่าจะยกหุ้นของเธอคืนให้กับแสนสมุทรทั้งหมดไว้ แต่ปัญหาก็คือ ตอนนี้ยังไม่มีใครค้นหาพินัยกรรมฉบับนั้นเจอ ป้านอบน้อมจึงยุให้แสนสมุทรค้นหาพินัยกรรมให้พบ แล้วทวงสิทธิ์ในการบริหารเกาะกาวินคืนมาจากตรีลังกา

              ป้านอบน้อมได้ยินแสนสมุทรกับนับดาวพูดถึงสุดสาคร ก็แปลกใจว่าทำไมช่วงนี้ใครต่อใครถึงได้มาตามหาเด็กที่ชื่อสุดสาครกัน แสนสมุทรกับนับดาวแปลกใจว่าป้านอบน้อมพูดถึงใคร ป้านอบน้อมจึงพาทั้งคู่ไปพบกับ ชีเปลือย ที่ออกมาตามสุดสาครให้กลับไปเข้าเรื่องพระอภัยมณีเหมือนเดิม เพราะหลังจากสุดสาครไปไม่ถึงเมืองผลึก เรื่องราวพระอภัยมณีต่อจากนั้นก็บิดเบือนไปหมด เมื่อไม่มีสุดสาครไปแก้อาถรรพณ์รูปของนางละเวงวัณฬา พระออภัยมณีจึงหลงรูปนางละเวงจนวางอาวุธยอมแพ้กองทัพเมืองลังกา จบพระมเหสีสุวรรณมาลีส่งให้เป็นเชลย แล้วอภิเษกกับนางละเวงวัณฬาอย่างมีความสุข แต่กลับทำให้คนอื่นในเรื่องวุ่นวายไปกันหมด นับดาวรับไม่ได้ที่เรื่องราวในวรรณคดีเปลี่ยนแปลงไปแบบนี้ จึงตัดสินใจร่วมมือกับชีเปลือย เพื่อออกตามหาสุดสาครให้พบ แสนสมุทรไม่มีทางเลือกจึงต้องร่วมทีมไปด้วย

              อาจณรงค์ พ่อของนับดาว ถูกเจ้าหนี้ตามล่า จึงบุกมาหานับดาวถึงรีสอร์ทที่เกาะกาวิน เพราะต้องการขอเงินไปใช้หนี้ ตรีลังกายืนยันว่าเขาส่งนับดาวกลับขึ้นฝั่งไปแล้ว แต่อาจณรงค์ไม่เชื่อเพราะเขาจับตาดูอยู่ที่ท่าเรือฝั่งโน แต่ไม่เห็นนับดาวขึ้นจากเรือแต่อย่างใด อาจณรงค์ต้องค้างที่เกาะหนึ่งคืน เพราะตรีลังกาไม่ยอมไปส่งที่ฝั่ง เนื่องจากกำลังจะมีฝนตกหนัก อาจณรงค์จึงถือโอกาสสำรวจเกาะไปในตัว อาจณรงค์ลักลอบเข้าไปในพื้นที่ของรีสอร์ทและได้พบกับสุดสาครและม้านิลมังกรที่กลับมาตามหานับดาวและแสนสมุทร อาจณรงค์แนะนำตัวกับสุดสาครว่าเป็นพ่อของนับดาว ขณะเดียวกันพนักงานของรีสอร์ทต่างกรูกันออกมาจับตัวสุดสาคร สุดสาครจึงพาตัวอาจณรงค์หลบหนีไปด้วยกัน

              ตรีลังกาเป็นกังวลกับเรื่องของสุดสาคร เพราะในตระกูลของเขามีคำทำนายที่เล่าสืบต่อกันมาว่าเมื่อใดที่กุมารน้อยซึ่งนุ่งห่มหนังสือปรากฏกายขึ้น ให้ระวังให้จงดี มิฉะนั้นตระกูลมังคลาวงศ์จะสิ้นวงศ์ ตรีลังกากลุ้มใจ ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไร จึงโทรศัพท์ไปปรึกษามีฤทธิ์ ผู้เป็นบิดา มีฤทธิ์สั่งให้ตรีลังกาจัดการสังหารสุดสาครเสียก่อนที่สุดสาครจะจัดการพวกเขา มีฤทธิ์ส่งตัว ย่องตอด อมนุษย์ที่เป็นภูตรับใช้มาช่วยตรีลังกาจัดการกับสุดสาครทันที

              กลุ่มของนับดาวได้พบกับสุดสาครกับอาจณรงค์จนได้ ชีเปลือยดีใจมากที่ได้พบสุดสาคร แต่สุดสาครยังไม่ค่อยไว้ใจชีเปลือยเท่าไร เพราะเคยถูกชีเปลือยหลอกมาครั้งหนึ่งแล้ว แต่นับดาวช่วยยืนยันว่าชีเปลือยมาช่วยพาสุดสาครกลับไปหาหัสไชยและเสาวคนธ์จริง ๆ ชีเปลือยบอกว่าการที่จะพาสุดสาครกลับเข้าสู่เรื่องพระอภัยมณีได้ จำเป็นต้องหาให้พบก่อนว่าใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการทำให้สุดสาครหลุดออกมาจากโลกวรรณคดี และคนผู้นั้นทำไปด้วยเหตุผลใด ป้านอบน้อมเห็นเมฆมนตร์พุ่งลิ่วแหวกอากาศเบื้องบนมา สุดสาครเห็นท่าไม่ดี จึงสั่งให้ทุกคนรีบเข้าหาที่กำบังทันที

              เมฆมนตร์นั้นคือย่องตอดที่เดินทางมายังเกาะกาวินตามคำสั่งของมีฤทธิ์ มีฤทธิ์นั้นเป็นผู้สืบทอดวิชาไสยเวทย์มาจากบรรพบุรุษ และต้องการจะให้ตรีลังกาผู้เป็นบุตรชายคนเดียวสืบทอดวิชานี้ต่อไป ทว่า เกนหลง มารดาชาวไทยของตรีลังกา ไม่เห็นด้วย จึงพยายามกันตรีลังกาไม่ให้เรียนวิชาไสยเวทย์เหลานั้นย่องตอดแจ้งข่าวกับตรีลังกาว่าเห็นสุดสาครกับพวกหลบอยู่ที่ท้ายเกาะกาวิน ตรีลังกึงสั่งให้ย่องตอดพาตัวสุดสาครไปส่งให้มีฤทธิ์เป็นคนจัดการ แต่ห้ามยุ่งเกี่ยวกับคนอื่นไม่เกี่ยวข้องเป็นอันขาด ย่องตอดรับคำสั่งก่อน จะหายตัวไปทันที สุดสาครวางมาตรการให้ทุกคนซ่อนตัวอยู่แต่ในที่พัก ห้ามออกไปข้างนอกเป็นอันขาดเนื่องจากเป็นห่วงความปลอดภัยของทุกคน ทุกคนหารือกันจนได้ข้อสรุปว่าผู้ที่จะได้ประโยชน์จากการที่สุดสาครไปไม่ถึง เมืองผลึก ก็คือพวกตระกูลมังคลาวงศ์ที่สืบเชื้อสายมาจากพระมังคลา บุตรของพระอภัยมณีกับนางละเวงวัณฬานั่นเอง 

              ระหว่างที่ทุกคนกำลังหารือกันนั้น ย่องตอดก็ใช้มนตร์สะกดให้ทุกคนหลับใหล ก่อนจะบุกเข้ามาสังหารสุดสาคร ทว่าสุดสาครนั้นไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา ย่องตอดจึงไม่สามารถฆ่าสุดสาครได้ ย่องตอดจนปัญญา จึงพาตัวสุดสาครไปให้มีฤทธิ์จัดการแทน เมื่อทุกคนฟื้นขึ้นมาเห็นสุดสาครหายตัวไป ต่างก็ร้อนใจมาก ชีเปลือยเชื่อว่าเป็นฝีมือของย่องตอด นับดาวเล่าให้ทุกคนฟังว่าย่องตอดเป็นบริวารของนางละเวงวัณฬา และสาเหตุที่ยอมเป็นบริวารของนางละเวงก็เพราะว่านางละเวงมีของวิเศษคือตราพระราหูนั่นเอง อาจณรงค์ฟันธงว่าการที่สุดสาครพลัดหลงจากวรรณคดีมาได้นั้น น่าจะเป็นเพราะอิทธิฤทธิ์ของตราพระราหูอย่างแน่นอนนับดาว แสนสมุทรและชีเปลือยจึงรับหน้าที่ไปช่วยเหลือสุดสาครจากเงื้อมมือของมีฤทธิ์ที่ประเทศตรีลังกาโดยที่ขี่ม้านิลมังกรไป ที่คฤหาสน์ของมีฤทธิ์ที่ประเทศตรีลังกา

              เกนหลงได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ในห้องทำงานของมีฤทธิ์ ด้วยความสงสัย เกนหลงจึงเปิดเข้าไปดูและพบสุดสาครถูกมัดอยู่ สุดสาครขอความช่วยเหลือจากเกนหลง แต่ย่องตอดออกมาห้ามไว้ เกนหลงรู้ดีว่าเหล่าอมนุษย์ของมีฤทธิ์ไม่กล้าทำอะไรเธอ เพราะเป็นคำสั่งของมีฤทธิ์ เธอจึงพาตัวสุดสาครหนีไปซ่อนที่อื่นที่มีฤทธิ์ไม่มีวันคิดถึง ด้านนับดาว แสนสมุทรและชีเปลือยก็เดินทางมาถึงตรีลังกาโดยสวัสดิภาพ แสนสมุทรกับนับดาวจับชีเปลือยโมดิฟายด์เสียใหม่เพื่อไม่ให้เป็นที่สะดุดตา ก่อนจะพากันเข้าไปพักในโรงแรม ชีเปลือยใช้เวทมนตร์ที่มีอยู่น้อยนิดเสกให้พนักงานโรงแรม แล้วออกไปสำรวจหาบ้านพักของมีฤทธิ์ด้วยกัน

              มีฤทธิ์โทรศัพท์มาหาตรีลังกาเพื่อแจ้งข่าวว่าเกนหลงช่วยสุดสาครหนีไป ตรีลังกาไม่เข้าใจว่าสุดสาครมีความสำคัญอย่างไร มีฤทธิ์จึงเล่าความเป็นมาทั้งหมดให้ฟัง และยังเล่าด้วยว่าในวันที่สุดสาครปรากฏตัวขึ้นนั้น เป็นเพราะตราพระราหูได้สำแดงอิทธิฤทธิ์นั่นเอง ตรีลังกาเริ่มเข้าใจความสำคัญของการกำจัดสุดสาครเสีย มีฤทธิ์ถามตรีลังกาว่าถ้าหากเกนหลงจะพาสุดสาครไปซ่อนตัว เกนหลงจะพาไปที่ไหน ตรีลังกาครุ่นคิดอยู่ไม่นานก็ได้คำตอบ

              ระรินดามาหาตรีลังกาที่เกาะกาวิน ตรีลังกาเชื่อว่านับดาวกับแสนสมุทรเป็นคู่รักกัน และนัดแนะกันมาที่เกาะกาวินเพื่อค้นหาพินัยกรรมของสุภัชชา ตรีลังกาจึงขอให้ระรินดาช่วยหลอกถามนับดาวว่าพินัยกรรมถูกซ่อนไว้ที่ไหน ระรินดายินดีช่วยเหลือตรีลังกาเต็มที่ เพราะเธอหวังในตัวตรีลังกาอยู่ ทั้งคู่ตามไปที่บ้านพักอีกฟากของเกาะ แต่ไม่พบนับดาวกับแสนสมุทร ตรีลังกากับระรินดาข่มขู่ป่านอบน้อมกับอาจณรงค์ให้บอกว่าแสนสมุทรกับนับดาวหายไปไหน อาจณรงค์หลุดปากบอกว่าทั้งคู่ไปช่วยเด็ก ตรีลังการู้ทันทีว่าทั้งคู่ไปช่วยสุดสาครที่ตรีลังกาเป็นแน่ ตรีลังกาจึงสั่งให้พนักงานที่รีสอร์ทควบคุมตัวป้านอบน้อมกับอาจณรงค์เอาไว้ก่อน

              แสนสมุทรกับนับดาวตามไปถึงบ้านพักของมีฤทธิ์ และใช้อุบายหลอกคนเฝ้าประตูบ้านจนสามารถเข้าไปในบริเวณบ้านของมีฤทธิ์ได้สำเร็จ ทั้งคู่แอบได้ยินมีฤทธิ์ดุด่าลูกน้องที่ไม่ดูแลให้ดี ปล่อยให้เกนหลงพาสุดสาครหนีไปได้ สองหนุ่มสาวจึงวางแผนจะให้ม้านิลมังกรตามหาสุดสาคร โดยตามกลิ่นของเกนหลงจากผ้าเช็ดหน้าที่แสนสมุทรบังเอิญเก็บได้ไป ม้านิลมังกรพานับดาว แสนสมุทรและชีเปลือยมาถึงวัดพระธาตุเขี้ยวแก้ว ที่เมืองแคนดี้ เมืองหลวงเก่าของประเทศตรีลังกา ทั้งสามคนจึงบุกเข้าวัดไปหาตัวสุดสาครทันที นับดาวกับแสนสมุทรได้พบกับเกนหลงในวัด ตอนแรกเกนหลงก็ยังไม่เชื่อใจทั้งคู่ เพราะกลัวว่าจะเป็นคนของมีฤทธิ์ แต่เมื่อเห็นชีเปลือยปรากฏตัวขึ้น เกนหลงก็เชื่อสนิทใจทันที

              เกนหลงพาทั้งสามคนไปพบสุดสาครที่หลบซ่อนอยู่ในวัด สุดสาครดีใจมากที่ได้พบกับแสนสมุทรและนับดาวอีกครั้ง นับดาวและแสนสมุทรบอกกับเกนหลงว่าจะต้องพาสุดสาครหนีไปอีกครั้ง เพราะมีฤทธิ์กำลังจะตามมาที่นี่ เกนหลงถามทั้งสามว่าจะทำอย่างไรต่อไป นับดาวบอกว่าต้องตามหาตราพระราหูให้พบ แต่เกนหลงไปเคยได้ยินมีฤทธิ์พูดถึงตราพระราหูมาก่อน ทุกคนขอให้เกนหลงช่วยคิดว่ามีฤทธิ์จะเก็บของสำคัญแบบนี้ไว้ที่ไหน เกนหลงมั่นใจว่ามีฤทธิ์เก็บตราพระราหูไว้ที่สิศรีริยาอย่างแน่นอน พวกนับดาวตัดสินใจใจเดินทางไปที่นั่นทันทีก่อนที่มีฤทธิ์จะตามมาถึงที่นั่น ขณะที่เกนหลงอาสาถ่วงเวลามีฤทธิ์ไว้ให้ก่อน

              เมื่อออกจากวัดพระธาตุเขี้ยวแก้ว คณะของนับดาวก็ถูกโจมตีจากย่องตอดที่ชุ่มดักรออยู่ภายนอกย่องตอดต้องการจับตัวสุดสาครไปให้มีฤทธิ์ ชีเปลือยจึงเสียสละด้วยการเข้าไปต่อสู้กับย่องตอด ทั้งคู่จมไปในทะเลสาบและหายสาบสูญไป แม้ทุกคนจะเสียใจกับการจากไปของชีเปลือย แต่ก็ยังต้องเดินหน้าทำภารกิจต่อไปเพื่อไม่ให้การเสียสละของชีเปลือยเสียเปล่า ทุกคนจึงมุ่งหน้าสู่สิศีริยาทันที มีฤทธิ์ตามมาถึงวัดพระธาตุเขี้ยวแก้ว เมื่อตะโกนหาย่องตอด แต่ย่องตอดก็ไม่ปรากฏตัวเหมือนคน มีฤทธิ์เริ่มไม่สบายใจขึ้นมาจึงรีบเข้าไปหาเกนหลงในวัดทันที เกนหลงพยายามเกลี้ยกล่อมให้มีฤทธิ์ปล่อยวาง มีฤทธิ์ไม่ยอมฟัง คาดคั้นจะเอาคำตอบจากเกนหลงให้ได้ว่าสุดสาครอยู่ที่ไหน แต่เกนหลงไม่ยอมปริปากบอกทันใดนั้น ตรีลังกากับระรินดากับปรากฏตัวขึ้น ตรีลังกาบอกมีฤทธิ์ว่าเขาคาดคั้นเอาคำตอบจากอาจณรงค์กับนอบน้อมจนได้ความว่า พวกนับดาวกำลังตามหาตราพระราหูอยู่ มีฤทธิ์ ตรีลังกาและระรินดาจึงรีบเดินทางตามพวกนับดาวไปที่สิศิริยาทันที

              นับดาว แสนสมุทรและสุดสาครเดินทางจากบนเขาสิศิริยาลงไปยังถ้าด้านล่างเชิงเขาซึ่งมีชื่อว่าสิบสองท้องพระคลัง ซึ่งนับดาวเชื่อว่ามีฤทธิ์น่าจะเก็บของสำคัญไว้ในนั้น สุดสาครรู้สึกได้ถึงอันตรายในบริเวณนั้น ทันใดนั้นก็มีลูกธนูไฟเวทย์มนตร์พุ่งออกมาจากถ้ำทั้งสิบสอง ทั้งสามคนต่างหาที่หลบกันเจ้าละหวั่น นับดาวพยายามนึกว่ามีตัวละครใดในเรืองพระอภัยมณีที่ใช้ธนูไฟเวทย์มนตร์บ้าง ในที่สุดหญิงสาวก็นึกออกว่ามีตัวละครที่ชื่อว่ามะหุดซึ่งมีอิทธิฤทธิ์เป็นไฟกรดที่สามารถกัดกร่อนทุกอย่างได้เหมือนน้ำกรด สุดสาครมอบลูกตาของผีเสื้อยักษ์ให้นับดาวกับแสนสมุทรได้คุ้มครองป้องกันภัย แสนสมุทรถูกไฟกรดของมะหุดเข้าอย่างจัง ไฟลุกไหม้ทั่วตัวแสนสมุทร แต่ไฟกรดทำอะไรแสนสมุทรไม่ได้เพราะแสนสมุทรมีลูกคาผีเสื้อยักษ์คุ้มกันอยู่ ทว่าไฟกรดนั้นไม่สามารถใช้นำธรรมดาดับได้ จำเป็นต้องใช้น้ำฝนดับไฟกรดเท่านั้น 

              สุดสาครลองเรียกฝนตามที่นับดาวขอร้อง ฝนก็ตกมาดับไฟกรดที่แผดเผาร่างแสนสมุทรในทันที ทันใดนั้น ก็เกิดฟ้าผ่าลงไปยังถ้ำหนึ่งในสิบสองถ้ำที่เป็นที่ซ่อนตราพระราหู พวกมีฤทธิ์ที่กำลังตามา รู้ได้ทันทีว่าพวกนับดาวรู้ที่ซ่อนตราพระราหูแล้วมีฤทธิ์สั่งให้ภูตพรายที่เลี้ยงไว้ไปขัดขวางพวกสุดสาครไม่ให้เข้าถึงตราพระราหูได้

              พวกนับดาวตรงเข้าไปที่ถ้ำที่มีตราพระราหูซ่อนอยู่ มะหุดปรากฏตัวขึ้นขัดขวาง แสนสมุทรตรงเข้าสู้กับมะหุดเพื่อให้สุดสาครกับนับดาวเข้าไปในถ้า ทว่าภูตพรายของมีฤทธิ์ก็เข้ามาขวางไว้อีก สุดสาครรับมือกับภูตเหล่านั้น ปล่อยให้นับดาวเข้าไปเอาตราพระราหูคนเดียว มีฤทธิ์ ระรินดาและตรีลังกาปรากฏตัวขึ้นขวางทางไว้ มีฤทธิ์เสกหุ่นพยนต์จากหญ้าแห้งมาเป็นกำลังเสริมเพิ่มเติมอีก ขณะที่นับดาวกำลังจนมุม ม้านิลมังกรก็มาช่วยจัดการกับหุ่นพยนต์ นับดาวจึงรีบวิ่งเข้าในถ้ำตามหลังพวกมีฤทธิ์ แล้วจัดการช่วงชิงตราพระราหูจากมีฤทธิ์มาได้ ก่อนจะวิ่งออกไปสมทบกับแสนสมุทร สุดสาครและม้านิลมังกรด้านนอก หญิงสาวใช้ตราพระราหูจัดการกับภูตผีปิศาจและมะหุดได้สำเร็จ แล้วส่งตราพระราหูให้สุดสาครพาตัวเองกลับเข้าเรื่องพระอภัยมณีไป ทว่าสุดสาครกลับพาทั้งสามคนกับอีกหนึ่งตัวกลับมาเข้าวรรณคดีเรื่องโคบุตรแทน ทั้งสามจึงต้องหาทางกลับไปยังโลกเดิมที่จากมาให้ได้

              ทั้งสามมาปรากฏตัวอีกครั้งที่เกาะกาวิน ตรีลังกาและมีฤทธิ์ควบคุมตัวป้านอบน้อมและอาจณรงค์มากดดันให้คืนตราพระราหู และบอกที่ซ่อนของพินัยกรรมให้ แสนสมุทรถ่วงเวลาให้ตรีลังกากับมีฤทธิ์ไปหาพินัยกรรมในรีสอร์ท แต่ทว่าสองพ่อลูกหาไม่พบ ขณะที่มีฤทธิ์กับตรีลังกากำลังจะจัดการกบทุกคน ทันใดนั้นสภาพอากาศรอบตัวก็เริ่มเปลี่ยนไป ฟ้าแลบแปลบปลาบด้วยอำนาจของตราพระราหู ผีเสื้อยักษ์ปรากฏตัวขึ้นนับดาวรีบตรงเข้าไปหาแสนสมุทรและสุดสาครที่กำตราพระราหูไว้มั่น แสงจากตราพระราหูเปล่งประกายเจิดจรัส ส่องให้เห็นขบวนเรือสำเภาของเมืองการเวกที่สุดสาครจะต้องกลับไป นับดาวกับแสนสมุทรล่ำสาสุดสาครด้วยความอาลัยอาวรณ์ พลันคลื่นลูกใหญ่ก็ชัดเข้ามา ทั้งคู่จมดิ่งลงไปในน้ำทะเลอันมืดมิด ก่อนที่สติสัมปรัชญญะของนับดาวจะดับวูบลง

              นับดาวฟื้นขึ้นมาอีกครั้งที่เกาะกาวิน โลกของเธอกลับมาสู่สภาพปกติแล้ว นับดาวถามหาแสนสมุทรระรินดาแจ้งข่าวร้านกับนับดาวว่าตั้งแต่แสนสมุทรลงไปช่วยนับดาวเมื่อวันก่อน ก็ถูกคลื่นยักษ์ชัดจมหายไปกว่าจะพบตัวก็หลายชั่วโมงให้หลังลูกนำตัวส่งโรงพยาบาลทันที นับดาวรีบตรงไปที่โรงพยาบาลด้วยความเป็นห่วงแสนสมุทร หญิงสาวเข้าไปเยี่ยมแสนสมุทรในห้องไอชียูและพบว่าแสนสมุทรไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ที่ทำเป็นหลับก็เพราะอยากให้แน่ใจว่าปลอดภัยจากมีฤทธิ์และตรีลงกาแล้วเท่านั้น

              หลายเดือนผ่านไป นับดาวและแสนสมุทรกำลังจะแต่งกัน นับดาวทวงสัญญาจากแสนสมุทรที่เคยบอกว่าจะอ่านเรื่องพระอภัยมณีให้จบ ทั้งคู่ต่างรำลึกถึงสุดสาคร และบอกกับตัวเองว่าจะไม่มีวันลืมการผจญภัยในครั้งนั้นเลย ติดตามชม ละครบุรำปรัมปรา ได้เร็ว ๆ นี้ ทางไทยทีวีสีช่อง 3