เรื่องย่อ เขยใหญ่ สะใภ้เล็ก

เขยใหญ่ สะใภ้เล็ก

                 อริระหว่างพ่อต่อพ่อ ผู้มากบารมีประจำถิ่นทั้งคู่ มิอาจทำลายมิตรภาพอันงอกงามของลูกสาวบ้านนี้กับลูกชายบ้านโน้นได้ และเมื่อลูกสาวบ้านนี้ต้องไปเป็นสะใภ้เล็กของบ้านโน้น ลูกชายบ้านโน้นต้องมาเป็นเขยบ้านนี้ แถมหลานชายบ้านโน้นกำลังจะมาเป็นเขยใหญ่บ้านนี้อีกด้วย อภิมหาสงครามของท้องถิ่นนี้จึงไม่เกินคาดหมาย

                 วุ่นวายชุลมุน และสุดแสนพัลวัน กับความรักความแค้นที่วุ่นวายสับสน ของครอบครัวทั้งสอง พร้อมหางเครื่องอีกเป็นโขยง ความแค้นจะแปรเปลี่ยนเป็นความรัก และสมานฉันท์กันระหว่างครอบครัวได้หรือไม่ต้องใช้อะไรถึงจะทำให้ความแค้นของสองบ้านเบาบางจนจางหายไปได้

                 วิศวาไม่อยากอยู่ทำงานในออฟฟิศที่กรุงเทพฯอีกแล้ว เลยขอย้ายไปอยู่สาขาจังหวัดที่มีบ้านของ ลุงวงศ์ พี่ชายของแม่อยู่ที่นั่น ตอนเด็กๆช่วงปิดซัมเมอร์นางศรีวรรณเคยส่งเขาไปอยู่บ้านลุง ก่อนจะเปลี่ยนใจไม่ยอมส่งเขาไปอีกเลย เพราะกลัวว่าพี่ชายจะทำให้วิศวาแสบเหมือนวันเผด็จ นางมองว่าพี่ชายเลี้ยงลูกให้เป็นนักเลง นายวงศ์จึงเป็นฝ่ายส่งวันเผด็จมาที่บ้านเขาในกรุงเทพฯแทน วันเผด็จก็รู้ว่าอาสาวไม่ชอบหน้าเขาเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนเขาจะยิ่งแกล้งนางสนุกไปเท่านั้นเอง

                 รถเสียอีกแล้ว....รุ้งไหม ไม่มีความรู้เกี่ยวกับรถมากไปกว่าการขับ อีกประมาณสามสิบกิโลจะเข้าตัวเมือง รถโดยสารนานๆจะผ่านมาสักคัน โทรศัพท์ก็แบตฯหมด คงต้องอาศัยรอโบกรถที่ผ่านมาเท่านั้น

                 ข่าวดีของพ่อทำให้ใยบัวยินดี ก็เธอเป็นลูกพ่อคนหนึ่งนี่นา แม้ว่าหลายหนที่เธอไม่ค่อยจะอยู่ฝ่ายพ่อนัก เธอไม่เหมือนรุ้งไหมลูกสาวที่พ่อรักและแหนหวงดุจดวงตาดวงใจ รุ้งไหมทั้งสวยทั้งเก่ง ทั้งแสนดี กิริยามารยาทสมกับเป็นผู้หญิง และการที่นายสายสมิงได้เป็นพ่อดีเด่นปีนี้เพราะรุ้งไหมเป็นคนผลักดันส่งชื่อพ่อเข้าร่วมคัดสรรการเป็นพ่อดีเด่นด้วย รุ้งไหมพยายามมากเพราะเมื่อปีที่ผ่านมา คู่ปรับของพ่อเธอ ‘นายวงศ์ แสนสะอาด’ได้เป็นพ่อดีเด่น และเมื่อนายวงศ์ได้ พ่อของเธอก็ต้องได้ แต่ใยบัวเฉยๆกับเรื่องนี้ เพราะเธอสนิทสนมกับนายวงศ์ และวันเผด็จลูกชายคนเดียวของนายวงศ์ ก็ วันเผด็จเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนมาตั้งแต่เด็กจนจบมหาวิทยาลัย ความเป็นเพื่อนมีมากจนทั้งสองมองข้ามการเป็นศัตรูของพ่อกับพ่อ ใยบัวแตกต่างจากพี่สาวตรงนี้ เธอริคบลูกศัตรูแบบสนิทแนบแน่น เฮไหนเฮนั่น...ทั้งงานบันเทิงและงานหลัก อีกทั้งยังพาตัวเองไปคุ้นเคยกับศัตรูของพ่อ โดยชอบไปบ้านนายวงศ์ไปกินข้าว ไปคุยสนทนาอย่างที่นายสาย สมิงเรียกว่า “ไปเจ๊าะแจ๊ะ”

                 นายสายสมิงอยากเป็นพ่อดีเด่น เขาอยากให้นายแสบบิดาของเขาได้รู้ว่าเขามีคุณงามความดีเพียงพอ และขณะเดียวกันการที่เขาได้เป็นพ่อดีเด่นนี้ ย่อมทำให้รุ้งไหมได้หน้าได้ตา นายสายสมิงลงทุนด้วยจำนวนเงินไม่น้อยกับการ “เทคโอเวอร์”โรงเรียนเอกชนในสายอาชีวศึกษาของจังหวัดแห่งหนึ่งให้รุ้งไหมได้เป็นผู้บริหาร เขาไม่อยากให้รุ้งไหมตรากตรำกับการสอน กลัวเส้นเสียงลูกสาวคนสวยจะอักเสบ และนักเรียนสายอาชีวะก็ล้วนแต่หนุ่มๆที่มองรุ้งไหมคนสวยตาเป็นมัน

                 วิศวาเห็นรถที่จอดแอบอยู่ข้างทางและคนที่ยืนโบกมืออยู่ข้างรถเป็นผู้หญิง จึงจอดรถลงมาดู รุ้งไหมยิ้มหวานให้ วิศวานิ่งชะงักไปกับรอยยิ้มนั้น ใจเต้นแรง ผู้หญิงคนนี้ยิ้มทีหน้าตาผ่องกระจ่างไปหมด วิศวาตรวจสอบรถให้เธอเท่าที่สามารถทำได้ ก่อนเอ่ยปากอย่างสุภาพชวนให้เธอนั่งรถไปกับเขาเพื่อไปตามช่าง รุ้งไหมนิ่งมอง ผู้ชายคนนี้ท่าทางสุภาพ เธอน่าจะไว้ใจเขาได้ ที่สำคัญเธอไม่มีทางเลือก เพราะถนนเส้นนี้ค่อนข้างเปลี่ยวและใกล้จะมืดแล้ว

                 คนแปลกหน้าคนนี้ไม่มีกิริยารุ่มร่าม เขาสุภาพมาก โดยที่รุ้งไหมไม่ได้รู้ว่าเขาคือหลานชายของ “นายวงศ์ แสนสะอาด” หากรู้เธอคงจะไม่ร่วมทางกับเขาเป็นอันขาด เมื่อถึงอู่รถเขายังลงมารอฟังว่าเธอจะเจอช่างหรือไม่ และเมื่อเขาอาสาไปส่งเธอที่บ้านพักในเมืองที่พ่อซื้อให้เพื่อสะดวกกับการทำงาน รุ้งไหมจึงไม่ปฏิเสธเขาเป็นคนมีน้ำใจ คงจะเป็นเพื่อนที่ดีของเธอได้แน่นอน

                 ใยบัวสั่งคนงานที่เป็นลูกน้องของเธอ บางคนก็รุ่นพ่อ รุ่นพี่ รุ่นเดียวกันและรุ่นน้อง เตรียมงานเลี้ยงเอาไว้ เมนูชุดปลาล้วนๆกินกับเหล้าต้มเอง เหล้านอกพ่อค่อนข้างหวง อ้างว่าเหล้านอกไม่ต้องรสนิยมกับพวกคนงาน พ่อจะมองว่าใยบัวเลี้ยงดูคนงานดีเกินเหตุ ก็ใยบัวมองว่าแบ่งปันกันกินจะเป็นไรไป แต่ที่แน่ๆงานเลี้ยงคืนนี้เธอคงจะกันไม่ให้พ่อลงมาในงาน เพราะวันเผด็จจะมาร่วมงานด้วย พ่อได้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่ๆหากรู้ว่าเธอชวนวันเผด็จมาด้วย

                 วันเผด็จรู้ว่านายสายสมิงไม่ต้อนรับเขา และรุ้งไหมก็ไม่ชอบหน้าเขานัก แต่เขาถือว่าใยบัวเป็นเพื่อนที่ดี เขามักเผลอคิดว่าใยบัวเป็นผู้ชาย ก็เธอง่ายๆไม่เรื่องมาก ไม่มีจริต และเธอก็รับฟังสิ่งที่เขาอัดอั้นตันใจได้ทั้งหมด ยามไม่สบายใจวันเผด็จพบว่าเขามาหาใยบัวแล้วจะได้รับความสบายใจกลับไปเสมอ แม้กระทั่งนายวงศ์พ่อของเขาก็ค่อนข้างจะเอ็นดูใยบัว แต่เป็นการเอ็นดูแกมขวางเพราะตะขิดตะขวงใจว่าลูกศัตรูแต่นางลำดวนแม่เลี้ยงของวันเผด็จตั้งแง่กับใยบัวมากมาย คอยยุยงให้สามีและลูกเลี้ยงมองเธอเยี่ยงศัตรู นัยว่านางกลัวว่าวันเผด็จจะมารักมาชอบกับเธอ เรื่องนี้ใยบัวกลับหัวเราะขบขันเพราะคิดว่าเป็นไปไม่ได้ นางลำดวนจะมีคำเรียกขานวันเผด็จอ่อนหวานนักว่า “คุณลูกวัน” วันเผด็จเคยขอให้เลิกเรียก เพราะรู้สึกว่ามันออกจะเกินไปสักหน่อยเป็นที่รู้กันว่านางลำดวนรักพ่อของเขามาก ถึงแม้พ่อเขาจะหันมาคว้านางเอาไว้แก้เหงาหลังจากกินแห้วเพราะเสียนางดวงดาวไปให้นายสายสมิง ศัตรูหมายเลขหนึ่งแล้วตอนนี้นางลำดวนถือตำแหน่งเป็นเมียที่เปิดเผยของนายวงศ์ และพยายามจะทำให้วันเผด็จยอมรับว่านางคือ “แม่เลี้ยง” และมักจะพยายามหาเมียให้กับเขาเป็นเรื่องที่วันเผด็จรำคาญนักหนาวันเผด็จไม่เจ้าชู้เหมือนพ่อ เขาเป็นคนจริงคนกล้าเอ่ยชื่อเขาหลายคนก็คร้ามเกรง ไม่กล้ามาตอแย ไม่เพียงเพราะผลจากพ่อ แต่เพราะตัวตนของเขาค่อนข้างจะเลือดร้อน โผงผาง ตรงไปตรงมา

                 วิศวา อยากจะโทรหาใครบางคน แต่อย่าเลยดีกว่ามันผ่านไป ไม่กลับมาแล้ว เขามาไกลถึงที่นี่เพราะอยากจะให้พ้นๆแต่ใจของเขาก็ยังทิ้งเอาไว้ที่นั่น...ทิ้งเอาไว้กับคนที่ไม่ได้มีใจเพื่อเขา..อุบลวรรณ.. สาวที่ทำเหมือนความรักของเค้าเป็นสิ่งไร้ค่า...รักที่จบแบบไม่มีคำอำลา นอกจากสลัดทิ้ง ไม่มีคำขอโทษ ไม่มีอะไรเลยนอกจากความปวดร้าวงงงัน เขานิ่งเงียบ ชีวิตยังอยู่ต้องก้าวต่อไป แล้วเชื่อว่าเขายังพบพานใครได้อีกเสมอ เขาจะไม่จมตัวเองกับความผิดหวังนั้น แต่สิ่งที่วิศวาไม่เคยรู้คือ ตอนนี้อุบลววรณเอง ก็เริ่มเสียดายเขาเช่นกัน...เธออยากเก็บเขาเอาไว้ เก็บไว้เป็นอาหารตาอาหารใจ เพราะหลังจากเธอแต่งงานได้ไม่ถึงสามเดือนมีชีวิตคู่ก็เริ่มมีปัญหา แต่อุบลวรรณก็พูดไม่ได้นอกจากหน้าชื่นอกตรม         

                 ใยบัวแต่งตัวทะมัดทะแมงออกไป โดยบอกพ่อว่าจะต้องไปร่วมอวยพรให้กับงานแต่งของลูกน้อง รุ้งไหมอดสงสัยไม่ได้ เธอต้องไปดูว่าใยบัวชวนวันเผด็จมาร่วมงานด้วยหรือไม่ ใยบัวกับวันเผด็จไม่น่าจะคบหากันเลย รุ้งไหมเคยหวังจะให้ใยบัวเป็นอริกับวันเผด็จแต่ไม่สำเร็จรุ้งไหมต้องรอจนพ่อนอนก่อนเพราะไม่อยากให้รู้ ถึงจะไม่พอใจใยบัวที่พบปะลูกศัตรูของพ่อ แต่เธอก็ไม่อยากให้พ่ออารมณ์เสียใส่น้อง อีกอย่างเธอเชื่อมั่นว่าเธอสามารถจัดการเรื่องนี้เองได้

                 งานปาร์ตี้สนุกๆมีเหล้าดื่ม อาหารอร่อย ใยบัวเป็นคนลงมือปรุงรสต้มยำไข่ปลา พวกหนุ่มๆชมจนแทบเหลิงว่ารสมือของเธอนั้นอร่อยเลิศ พวกคนงานเฮฮามีเรื่องเล่าขำขัน และไม่พ้นเรื่องเดอร์ตี้โจ๊ก ใยบัวก็ฟังได้แถมนานๆก็เล่าด้วยหน้าตาเฉย ซึ่งวันเผด็จก็ไม่เห็นแปลก เขามองใยบัวเหมือนมองผู้ชายด้วยกัน ยอมรับว่าบางครั้งเขาก็อยากกระโจนข้ามความเป็นเพื่อน แต่...ไม่ใช่...รั้งรอ...บอกไมถูกว่าทำไม

                 ไม่มีใครสังเกตการณ์มาเงียบๆของรุ้งไหมที่ปั่นจักรยานมาท่ามกลางลมหนาว ตอนเธอเข้ามายืนเด่นนั้น สรรพเสียงทั้งหลายพลันเงียบกริบ วันเผด็จมองรุ้งไหมด้วยสายตาเฉยชา แต่ในอกนั้นพลันระรัวแรง นี่ซิ...ที่เหมือนรอคอย...แต่...เป็นไปไม่ได้...ดูท่าเจ้าหล่อนเสียก่อนท่าที่ทำให้ทุกคนกำลังคิดเหมือนกันว่า “วงจะแตกไหม”  แล้วการปะทะคารมระหว่างวันเผด็จและรุ้งไหมก็เกิดขึ้น วันเผด็จยั่วจนรุ้งไหมโกรธจัด แล้วโดยไม่มีใครคาดคิด รุ้งไหมปั่นจักรยานเร็วจี๋ลุยใส่ขาวันเผด็จจนร้องลั่น

                 วันเผด็จต้องนอนโรงพยาบาล ขาไม่หักแต่ก็มีอาการย่ำแย่ ใยบัวหิ้วผลไม้กระเช้าใหญ่มาเยี่ยมเพื่อน เธอยกมือไหว้กราด...ตั้งแต่นายวงศ์ นางลำดวน และชายหนุ่มอีกคนที่วันเผด็จแนะนำว่าเป็นญาติ  นางลำดวนวางปึ่งใส่ นายวงศ์ฝากให้ใยบัวไปบอกพี่สาวว่าจะตามไปหักขาให้บ้างก่อนจะกลับนางลำดวนก็แสดงท่าทีกีดกันใยบัวจนออกนอกหน้า ท่าทีของนางเปิดเผยชัดเจนว่าไม่ชอบหน้าใยบัวเอาเสียเลย แต่ใยบัวก็ยิ้มแป้นแร้นเข้าใส่ ขณะที่วันเผด็จปรามเสียงเขียวจนนางต้องสงบลง

                 ใยบัวจับมือวันเผด็จมาตบหลังมือเบาๆให้กำลังใจ เธอกล้าที่จะจับมือเขาไว้แนบแน่นแบบเพื่อน แต่ซ่อนเร้นหัวใจ วันเผด็จไม่มีวันรู้แน่นอนว่าเธอคิดอย่างไรกับเขา ในความเป็นเพื่อนนั้นเธอทุ่มเทใจลงไปหมดทั้งดวง วันเผด็จคือผู้ชายแบบที่ใยบัวบอกตัวเองว่า หากเธอจะมีใครสักคนก็ต้องเป็นเขาคนเดียว มันคงจะเรียกว่า”ความรัก”นั่นแหละ ใยบัวพยายามเก็บมันไว้เพราะรู้ว่าไม่มีหวัง  เธอรู้วันเผด็จชอบรุ้งไหม และเขาก็พยายามเก็บเอาไว้เช่นเดียวกัน รักเอาไว้ในใจก็ได้ ใยบัวยังอยากเชียร์เพื่อนกับพี่สาวหากเป็นไปได้ แต่ท่าทางของพี่สาวยากนัก

                 รุ้งไหมส่งยิ้มแฉล้มมา ดวงหน้าสวยใส แต่งตัวดีมีบุคลิก และเรือนกายหอม รอยยิ้มของเธอสาดสว่าง ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอนำพาความมีชีวิตชีวามาให้ โดยที่วิศวาไม่รู้ว่ารุ้งไหมเริ่มพึงพอใจในตัวเขา รุ้งไหมตั้งใจแล้วว่าคราวนี้ต่อให้พ่อแย้ง อ้างโน่นอ้างนี่เธอจะไม่ฟังจะขอเดินตามเสียงหัวใจตัวเอง รุ้งไหมได้ชื่อว่าไม่เคยมีใครจีบติด เพราะเธอถือตัว อีกทั้งพ่อของเธอก็คอยจะเสี้ยมสอนว่า “ลูกเอ๋ย...จะหาผู้ชายที่มารักนะ หาให้ได้เท่าครึ่งของพ่อ..” ที่สำคัญผู้ชายทุกคนที่หาญเข้ามาจีบลูกสาวทั้งสอง จะต้องโดนตรวจสอบประวัติแบบเข้ม... เป็นใคร?...มาจากไหน?... มีเมียเก็บซ่อนไว้หรือเปล่า? ฯลฯ รวมทั้งคำติที่นายสายสมิงจะหาเรื่องตำหนิได้สารพัดสารพัน เรียกว่าหาดีไม่เคยได้

                 นางลำดวนร้องลั่นหลังรับรายงานจากเจ้าเหวง เด็กที่นางส่งไปเฝ้าวันเผด็จ ว่าวันเผด็จโทรไปอ้อนใยบัวอย่างไรบ้าง นั่นเท่ากับตอกย้ำว่านางต้องรีบจัดการหาสาวสักคนให้วันเผด็จ นางจึงหาเรื่องไปเยี่ยมเยียน เสี่ยจีระศักดิ์ เพื่อพบกับจีระนันท์ ลูกสาวผู้เปรี้ยวปรี๊ดของเสี่ยที่นางลำดวนเรียกด้วยความเอ็นดูว่า “หนูจี๊ด” หล่อนยังโสด และนางลำดวนมองว่าหล่อนเป็นหญิงที่เหมาะสมกับวันเผด็จอย่างยิ่ง รูปสวย..รวยทรัพย์..แต่ปัญญาแค่ไหนไม่อาจคาดเดา

                 นายแสบถือโอกาสที่ลูกชายได้เป็นพ่อดีเด่น ขอให้เขาประกาศวางมือเลิกเป็นนักเลง นางดวงดาวเหลือบตามองสามี ใยบัวรู้ว่ากับปู่พ่อไม่กล้าคัดค้าน เพราะหากเหตุผลไม่พอปู่ก็ไม่เอาด้วย นายแสบไอโขลก ก่อนพูดกับลูกชายว่า “พวกเอ็งก็รู้ว่าข้าเป็นคนป่วยมาหลายปี ข้ารู้ว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน อีกไม่นานข้าก็จะตาย เพราะฉะนั้นข้าอยากเห็นเอ็งทำสิ่งดีๆเพื่อข้าสักหน่อย สมิง”ใยบัวเสนอว่าน่าจะจัดงานให้มีสีสันคือจัดงาน “ล้างมือในอ่างทองคำ” ซึ่งนายแสบเห็นด้วยจนปล่อยก๊ากออกมา

                 “จี๊ดมาเยี่ยมค่ะ” วันเผด็จนึกไม่ออกว่าจี๊ดไหน หล่อนเป็นใคร มาถึงก็เข้ามาฉอเลาะจนวันเผด็จที่กำลังหงุดหงิดเอ่ยปากไล่อย่างไม่สนใจว่าหล่อนจะรู้สึกอย่างไร จีระนันท์ พยายามวางเฉย นางลำดวนบอกมาเหมือนกันว่าเขาพูดจาไม่ค่อยจะเข้าหู แต่หล่อนก็ชอบเขา วันเผด็จสุดทนอาละวาดใส่เจ้าเหวงและพยาบาล จนจีระนันท์ต้องล่าถอยกลับไป

                 คืนนั้นวิศวามาส่งรุ้งไหมกลับจากงาน นางดวงดาวเพ่งมองบอกไม่ถูกว่าทำไมคุ้นหน้าคุ้นตานัก รุ้งไหมยอมรับกับนางว่ามีใจให้เขานางก็ได้แต่เตือนว่าให้ระวังพ่อ แต่รุ้งไหมไม่หวั่น

                 ตอนที่วิศวามากดออดเรียกหน้ารั้วบ้านนั้น นายสายสมิงและนายแสบอยู่ที่สนามหน้าบ้าน วิศวายกมือไหว้ทักทายแจ่มใสกิริยานอบน้อม แต่ก็ไม่ช่วยให้น้ำเสียงที่ถามมาลดความดุดันลงได้ เห็นแววตาขึงๆนั้นแล้วก็ยอมรับว่าใจแป้ว ดูเถอะประตูบ้านก็ยังไม่เปิดให้เขาเข้าไป นายสายสมิงปั้นหน้าให้ดุดันกว่าเดิมก่อนจะเห็นรุ้งไหมเดินตัวปลิวออกมา สีหน้ายิ้มย่องผ่องใสจนนายสายสมิงชะงักค้าง นายแสบหัวเราะฮึๆ

                 นางลำดวนโกรธจัดเมื่อมาเห็นใยบัวนอนเฝ้าวันเผด็จ แถมยังบังอาจเรียกนางว่า “ป้า” นางลืมตัวลืมกลัววันเผด็จด่าว่าใยบัวเสียงแหวๆ จนวันเผด็จต้องตวาดลั่น นางไม่โกรธวันเผด็จแต่โกรธใยบัว นางสนองความโกรธด้วยการแอบโทรไปด่ารุ้งไหมอีกคน รุ้งไหมร้อมรุ่มไปทั้งกายทั้งคำด่าของนางลำดวนและการได้รับรู้ว่าใยบัวไปนอนเฝ้าวันเผด็จจริงอย่างที่สงสัย นางดวงดาวต้องปลอบโยนและให้สติว่าที่วันเผด็จต้องเข้าไปนอนโรงพยาบาลเพราะรุ้งไหม ส่วนวันเผด็จพอรู้จากใยบัวว่าโดนฟ้องถึงรุ้งไหม วันเผด็จก็จัดการ”อัด”ใส่นางลำดวนชนิดที่เรียกว่าเหมือนประกาศิต หากนางไม่ยอมทำตามนางอาจจะเดือดร้อน ซึ่งแม้แต่นายวงศ์ก็ขวางไม่ได้ 

                 จีระนันท์รับไม่ได้ที่ใยบัวแสดงว่า”เหนือ”กว่า หล่อนไม่ยอมให้ใครมาทำให้หล่อนต้องรู้สึกแพ้หรือเสียหน้า นางลำดวนได้ทีจึงเติมเชื้อให้จีระนันท์เกลียดใยบัวยิ่งขึ้นรวมถึงรุ้งไหมจีระนันท์รู้ว่าหล่อนข่มรุ้งไหมไม่ลง ผู้หญิงคนนั้นดูเพอร์เฟกไปหมด หล่อนยอมรับอย่างขมขื่นตามประสาคนที่ไม่อยากให้ใครได้ดีกว่าตัวเองนั่นเอง สาวอื่นๆไม่เท่าไหร่แต่กับสองพี่น้อง รุ้งไหมและใยบัว หล่อนยอมไม่ได้

                 ใยบัวถึงกับอึ้งเมื่อรู้ว่าวิศวาคบกับรุ้งไหม วันเผด็จหน้าเสียเมื่อนึกรู้ว่าผู้หญิงที่วิศวามาเล่าให้ฟังคือใคร ใยบัวสงสารวันเผด็จเพราะรู้ว่าใจเขาคิดอย่างไรแม้ใจตัวเองจะเจ็บแปลบ วิศวาเองก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่แปลกๆแต่ทั้งใยบัวและวันเผด็จเฉไฉไปเสีย สิ่งที่ทำให้ทั้งใยบัวและวันเผด็จกังวลมากกว่าคือ รุ้งไหมรู้ไหมว่าวิศวาเป็นญาติกับวันเผด็จ ใยบัวเตือนวิศวาว่าหากเขาไม่อยากจะเลิกคบกันตอนนี้ ก็อย่าเพิ่งบอกรุ้งไหมว่าเขาเป็นใคร วิศวายืนยันว่าเขาจะไม่ให้เธอรู้ ความสัมพันธ์ของเขากับรุ้งไหมเพิ่งเริ่มต้น เขาจะไม่ยอมให้เรื่องเป็นอริกันของญาติมาทำลายความสัมพันธ์ของเขาไปได้

                 อุบลวรรณบอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไรหลังวางหูจากการโทรหาวิศวา “ผมมีแฟนแล้ว ผมไม่อยากให้คุณโทรมาอีก” หล่อนโกรธ อุบลวรรณตัดสินใจทันที หล่อนผิดหวังจากชายที่เลือกแต่งงานด้วยจักรามีตำแหน่งหน้าที่การงาน มีการศึกษาดี ปากหวาน พูดเพราะ เขาเป็นที่หมายปองของสาวๆ  หล่อนทะนงว่าเอาชนะหญิงอื่นมาได้ แต่ไม่ทันไรหล่อนก็ได้พบว่าเขาไม่ได้งดงามอย่างที่เห็น เขาติดเที่ยว ติดผู้หญิง และติดพนันบอล ที่สำคัญเขาอารมณ์ร้ายถึงขั้นลงไม้ลงมือกับหล่อน จักรามักจะพูดจาเยาะเย้ยว่า พอแต่งงานแล้วหล่อนก็ไม่มีน้ำยา เขารู้จักหล่อนน้อยเกินไปแล้ว... หล่อนจะไม่ยอมแพ้ เมื่อเขายังสำราญตามแบบเขาได้ หล่อนก็จะทำบ้าง หล่อนต้องคว้าวิศวามาให้ได้เพื่อจะเอาชนะสามีตัวเอง 

                 รุ้งไหมยังไม่รู้เรื่อง เพราะนามสกุลของวิศวากับวันเผด็จไม่เหมือนกัน วิศวามีนัดกับเธอทุกวันหลังเลิกงาน สร้างความสัมพันธ์อย่างดี เขาเชื่อที่วันเผด็จบอก “หากแน่ใจและคิดจริงจัง อย่าเพิ่งเปิดตัว” เขารักรุ้งไหม ไม่มีอุบลวรรณแล้ว หล่อนหายวับไปแล้ว  แต่ใยบัวเครียด หากนายวงศ์และนายสายสมิงรู้จะเกิดอะไรขึ้น วันเผด็จเองก็มองเห็นความชุลมุน แน่นอนจะต้องรุนแรง รุ้งไหมจะเจอเรื่องยุ่งยากกับความรักที่มี เขานึกหมั่นไส้แกมแค้น เขารักรุ้งไหมความรู้สึกที่ทำเอาเขาตกใจในตอนแรก และนึกโกรธตัวเองว่าไปรักนางแม่มดร้ายกาจแบบนั้นได้อย่างไร

                 ใยบัวขอร้องวันเผด็จ หากคิดจะแก้แค้นรุ้งไหมด้วยการทำให้นายสายสมิงรู้ว่าวิศวาเป็นหลานนาย วงศ์ก็ขอให้เห็นแก่วิศวา แต่วันเผด็จไม่ร่วมมือ ใยบัวโกรธจนโพล่งถามออกมาว่า “ที่วันเผด็จไม่อยากให้รุ้งไหมรักใคร เป็นเพราะเขารักรุ้งไหมเสียเองใช่ไหม” วันเผด็จนั่งตัวแข็งทื่อ ก่อนความตกใจจะแปรเป็นความโกรธผสมอาย เขาเอะอะกราดเกรี้ยวใส่ใยบัว กระโจนใส่แล้วเสียหลักล้มเหนี่ยวเอาใยบัวล้มมาปะทะตัว วันเผด็จโกรธจนลืมตัวจูบใยบัวรุนแรง...รุกราน  ใยบัวตั้งสติได้ผลุนผลันลุกเดินหนีไปขึ้นรถขับออกไปทันทีวันเผด็จรู้สึกตัวนึกด่าตัวเองพร้อมเอามือลูบริมฝีปาก รสจุมพิตนั้นยังติดอยู่...ใยบัวอ่อนหวานและหอมเย้ายวนใจขนาดนี้ทีเดียวหรือ ที่แน่ๆเขารู้สึกเหมือนเธอตอบรับการจุมพิตของเขาด้วยดี

                 การมาปรากฏตัวแล้วถามหาวิศวาของอุบลวรรณ แพร่กระจายไปถึงออฟฟิศใหญ่ที่กรุงเทพฯไปถึงสามีของหล่อนจักราคำรามกับตัวเอง จะได้เห็นกัน เขาถามไถ่ถึงชายที่อุบลวรรณไปหาจนรู้ชื่อและตำแหน่งงาน

                 งานใหญ่สมใจปรารถนา ใยบัวเตรียมอ่างแก้วไว้ใบหนึ่งขลิบขอบอ่างด้วยทองคำเธอว่าอ่างทองคำแท้ๆแพงเกินไป นายแสบยิ้มสมใจ แต่ใยบัวหงุดหงิดเล็กๆเพราะกลัวจะมีคนมาอยู่สองคน คือนายวงศ์และวันเผด็จ ส่วนรุ้งไหมรอการมาของวิศวา ทำเอานายสายสมิงตาขุ่นเขียว และเมื่อวิศวามาถึงนายแสบต้อนรับเขาด้วยดี แต่นายสายสมิงยังคงวางท่าทำปั้นปึ่งไม่พอใจเข้าใส่ แล้ววันเผด็จก็เดินเข้ามาอย่างสง่างามเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย ใยบัวปราดไปประกบพ่อเอาไว้ วันเผด็จเห็นวิศวาแล้วอยากจะหัวเราะออกมาดังๆเพราะวิศวาทำท่าเหมือนหาทางไปไม่ถูก นายสายสมิงตาลุกวาว  ขณะที่นายแสบสงสัยท่าทีใยบัว เพราะเหมือนไม่ยินดีกับการมาของเพื่อนหนุ่ม เจ้าหนูบัวแปลกไป มีอะไรแอบซ่อนอยู่หรือ

                 งานดำเนินไปอย่างชื่นมื่น วันเผด็จนั่งดื่มมองญาติตัวเองที่รุ้งไหมเคียงข้างไม่ห่าง วิศวามาเพื่อจะเอารุ้งไหมไปจากเขา วันเผด็จสะบัดหัวเตือนตัวเองว่าถึงไม่มีวิศวารุ้งไหมก็ไม่เคยสนใจเขาอยู่แล้ว วันนี้เขาอยู่ร่วมงานพอแล้วเขาควรไปจากที่นี่ไปนั่งดื่มฉลองให้หัวใจเจ็บร้าวดีกว่า เขาเลยออกจากงานไปโดยไม่ได้ร่ำลาใคร

                 วิศวาตกใจมากเมื่ออุบลวรรณโทรมาบอกว่ามาที่เมืองนี้แล้ว รุ้งไหมถามจนแน่ใจว่าเขาต้องการจบจริงๆเธอจึงอาสาจัดการเอง แม้จะหวาดๆเพราะท่าทางอันเด็ดเดี่ยวของรุ้งไหม แต่วิศวาไม่ปฏิเสธเขาควรแสดงความบริสุทธิ์ใจ และสิ่งที่รุ้งไหมทำคือโทรบอกอุบลวรรณว่าเธอคือคนที่กำลังจะแต่งงานกับวิศวา อุบลวรรณมีสามีแล้วอย่ามาทำให้วิศวาเดือดร้อน เพราะเธอจะไม่ยอมให้วิศวาต้องเสียหาย จีระนันท์รีบขับรถออกจากบ้านเมื่อเพื่อนโทรมาบอกว่าเห็นวันเผด็จนั่งดื่มจนเมาอยู่ที่ห้องอาหารในโรงแรมแห่งหนึ่ง ขณะเดียวกันวันเผด็จซึ่งดื่มจนเมาเพื่อกลบความปวดร้าวใจ เขาอยากทำลายความรักของรุ้งไหมกับวิศวาให้พังพินาศแต่ใจเขาไม่แกร่งพอเขาไม่อยากทำร้ายรุ้งไหม ไม่อยากทำร้ายวิศวา

                 จีระนันท์ถลาเข้าประคองวันเผด็จเมื่อบริกรกำลังจะพาขึ้นไปนอนบนห้องพัก วันเผด็จขืนตัวไม่ให้หล่อนจับแถมขับไล่ พร้อมบอกเบอร์ให้บริกรโทรตามให้คนมารับกลับบ้านเพราะกลัวโดนปล้ำ โดยที่จีระ นันท์ไม่รู้ว่าเป็นเบอร์ใยบัว  คำก้าวร้าวของวันเผด็จทำให้จีระนันท์หน้าร้อนผ่าวแต่ด้วยอยากเอาชนะหล่อนจึงไม่ยอมไปไหน เดี๋ยวทางบ้านเขาคงมารับ หล่อนจะฟ้องนางลำดวน บางทีจะตามไปดูแลเขาต่อที่บ้าน 

                 เมื่อใยบัวมาถึงจีระนันท์ก็เลือดขึ้นหน้าปะทะคารมกับใยบัวทันที วันเผด็จฟ้องใยบัวว่าหล่อนมานั่งตื๊อแล้วจะพาขึ้นห้องไปปล้ำท่าเดียว จีระนันท์ทำท่าจะกลับแต่จริงๆยังแอบอยู่ดูพฤติกรรมของวันเผด็จและใยบัว และสิ่งที่เห็นทำให้หล่อนรายงานด่วนไปหานางลำดวน

                 ใยบัวพยายามจะพาวันเผด็จกลับบ้าน แต่เขาไม่ไปกลับขอให้ใยบัวพาเขาไปส่งบนห้องที่เปิดไว้ วันเผด็จดื้อรั้นจนใยบัวต้องยอม แต่มีข้อแม้ว่าจะพาขึ้นไปส่งให้นอนแล้วเธอจะกลับเลย ใยบัวไม่ทันคิดว่าจะมีปัญหา เธอรู้แค่ว่าสภาพของวันเผด็จแย่มาก เธอจึงให้พนักงานโรงแรมช่วยพาเขาขึ้นไปส่งบนห้อง

                 จีระนันท์ใส่ร้ายใยบัวอย่างไม่กระดากปาก โดยนำเอาสิ่งที่หล่อนคิดจะรวบหัวรวบหางวันเผด็จให้เสร็จสิ้นในวันนี้มาใส่ให้ใยบัว หารู้ไม่ว่างานนี้หล่อนพลาดอย่างแรง เพราะเท่ากับเปิดช่องให้วันเผด็จกับใยบัวเหมือนถลำลึกไปด้วยกัน แถมด้วยนางลำดวนมาช่วยกระพือเข้าไปอีกคน ยิ่งทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาจนได้

                 นายสายสมิงอ้าปากค้างเพราะตั้งตัวไม่ทันเมื่อนางลำดวนโทรมาส่งเสียงแหวๆฟ้องว่าใยบัวลากวันเผด็จเข้าโรงแรม นายสายสมิงร้อนผ่าวไปทั้งตัว และเมื่อนางดวงดาวที่เอือมระอากับการกระทำของนางลำดวนเอ่ยปากเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวว่า ถ้าเป็นเรื่องจริงก็จับให้วันเผด็จและใยบัวแต่งงานกันเสีย นายสายสมิงถึงกับร้องออกมาสนั่นบ้าน แล้วรีบพากันไปโรงแรมนั้นด้วยไฟรุมร้อนในหัวใจ ผู้ช่วยผู้จัดการพยายามวิ่งมาระงับเหตุ พนักงานหนุ่มที่ช่วยใยบัวพาวันเผด็จขึ้นห้องชี้แจงว่าวันเผด็จพักอยู่คนเดียวไม่มีใครก็ไม่มีใครฟัง และเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปนายสายสมิงก็ยิ้มได้เมื่อไม่มีใยบัวอยู่ในห้องนั้นนอกจากวันเผด็จที่นอนแผ่หลากรนเบาๆ นายสายสมิงถึงกับจะตบนางลำดวนจนนางดวงดาวต้องรั้งไว้ ส่วนนางลำดวนที่ผิดหวังอย่างแรงพาลยุนายวงศ์ให้ทำร้ายนายสายสมิง นางดวงดาวตำหนินางลำดวนและยื่นคำขาดขอให้จบกันแค่นี้แล้วจะไม่เอาเรื่อง นายวงศ์มีใจกับนางดวงดาวมาก่อนก็รีบรับคำอย่างอ่อนหวานจนนางลำดวนแทบเต้น

                 วันเผด็จตื่นมารับรู้เรื่องอย่างมึนๆว่าเขาถูกใยบัวพาขึ้นห้องเพื่อ “เชือด” เขาร้องลั่นพุ่งสายตาไปที่นางลำดวนอย่างดุร้ายบังคับให้นางขอโทษนายสายสมิงและนางดวงดาว แต่นางลำดวนกลับประจานใยบัวให้เสียหายมากขึ้น นายสายสมิงกระโจนเข้าบีบคอนางลำดวน ทั้งบีบทั้งเขย่าจนนางลำดวนร้องไม่ออก นายวงศ์ต้องเข้ามาต่อยนายสายสมิงจนคลายมือออก มวยรุ่นแก่ก็เลยพัลวันกันนัวเนีย

                 วันเผด็จประกาศว่าเขาจะขอใยบัวแต่งงาน ใยบัวปฏิเสธลั่นแต่นายสายสมิงกลับเห็นดีแถมยื่นคำขาดให้นายวงศ์มาสู่ขอใยบัวภายในวันนั้น ก่อนพระอาทิตย์ตกดิน วันเผด็จรับคำพร้อมบอกใยบัวว่าเขาจะไม่ล่วงเกินเธอหลังจากแต่งงาน เขาแต่งงานเพื่อป้องกันเกียรติยศของเธอเท่านั้น

                 กระหึ่มไปทั้งบ้านไร่ นางดวงดาวต้องตระเตรียมที่ทางบนเรือนอย่างเร่งด่วน เพื่อรองรับพวกที่จะมาสู่ขอใยบัว นายแสบมากำกับสั่งการด้วยตัวเอง เพราะถือเป็นข่าวมงคล ใยบัวคิดว่ารุ้งไหมจะไม่เห็นด้วยและต้องคัดค้านแน่ แต่รุ้งไหมกับร่วมมือด้วยทั้งยังช่วยนางดวงดาวจับใยบัวแต่งตัวให้”งาม” หน้าใยบัวงอง้ำ เมื่อต้องนุ่งผ้าซิ่นไหมผืนงามกับเสื้อผ้าไหม ต้องแต่งหน้าทาปาก เกล้าผมเรียบง่ายแต่สวยเก๋จนแทบจำไม่ได้ ใยบัวประกาศต่อหน้ารุ้งไหมและนางดวงดาวว่า ยอมแต่งแต่จะไม่ยอมให้วันเผด็จแตะต้องตัวเธอเด็ดขาด เขาไม่ได้รักเธอ ใยบัวรู้

                 จีระนันท์เสียหน้าอย่างแรงเพราะเคยประกาศกับเพื่อนฝูงว่าหล่อนเป็นแฟนวันเผด็จ หล่อนจะต้องทำลายพิธีนั้น หล่อนเชื่อนางลำดวนว่าวันเผด็จถูกบีบบังคับ  แล้วจีระนันท์ก็ไปปรากฏตัวในงานพร้อมประกาศชัดว่าหล่อนมาทวงเอาวันเผด็จคืน เพราะหล่อนเป็นเมียวันเผด็จ นายสายสมิงสั่งให้คนของตนลากจีระนันท์ออกไป ส่วนวันเผด็จลุกขึ้นกล่าววาจาที่ทำให้จีระนันท์ร้องกรี๊ดโหยหวนก่อนถูกชายฉกรรจ์สองคนหิ้วปีกออกไปจากที่นั่นว่า น้ำหน้าอย่างหล่อนไม่มีวันที่เขาจะเอามาทำเมีย

                 คุณศรีวรรณร้อนใจเมื่อรู้ว่า อุบลวรรณกำลังจะทำร้ายลูกชายเธอ ผู้หญิงมีสามีแล้วคนนั้นไปยังเมืองที่วิศวาเพิ่งจะย้ายไปอยู่ได้ไม่กี่เดือน วิศวาทำให้แม่คลายใจด้วยการบอกว่าเขาได้เจอคนที่ใช่ และจะแต่งงานด้วยแล้ว เขาแยกแยะได้แล้วว่า”หลง”กับ”รัก”เป็นอย่างไร เขากำลังมีความรักและมีความสุขมาก แต่คุณศรีวรรณต้องให้ความร่วมมือกับเขาในการที่ยังเปิดเผยตัวไม่ได้ว่าคุณศรีวรรณเป็นน้องนายวงศ์ และเมื่อได้พบกันคุณศรีวรรณประทับใจในตัวรุ้งไหม นางยอมรับว่าลูกชายเธอเลือกได้ดี  รุ้งไหมเองก็โล่งใจเมื่อพบว่าคุณศรีวรรณอ่อนโยนแจ่มใส พูดจาดี ตอนนี้ก็เหลือแต่เรื่องพ่อตากับลูกเขยที่ยังเข้ากันไม่ได้ดี 

                 จักรามาคุกคามถามถึงเมียกับวิศวาถึงที่ทำงาน เสียงของจักราได้ยินไปทั่วทุกคนในห้อง แต่วิศวาอยู่ในความสงบเขามีพยานว่าเขาไม่ได้เจออุบลวรรณแน่นอน และเมื่อจักราขู่ว่าจะเอาเขาออกจากงานวิศวาก็พร้อมที่จะเจอกันในศาลแรงงาน จักราโกรธจัดเมื่อกลับไปเจออุบลวรรณในที่ทำงานที่กรุงเทพฯเขาจึงลงมือทำร้ายอุบลวรรณพร้อมกล่าวอาฆาตไปยังวิศวา โดยไม่สนใจว่ามีคนอื่นได้เห็นพฤติกรรมที่เขากระทำแม้แต่น้อย

                 นางลำดวนมีวิธีการจะรับสะใภ้ใหม่แล้ว นางชวนจีระนันท์ไปอยู่ที่บ้าน และในวันแต่งนางก็คิดแผนข่มขวัญใยบัวด้วยการที่นางและจีระนันท์จะแต่งตะเบงมานรำดาบคู่นำขบวนขันหมาก เสี่ยจีระศักดิ์มองเพื่อนลูกสาวตามันเยิ้ม และยิ่งเมื่อจีระนันท์บอกว่าอุบลวรรณเพิ่งหย่าจากสามีที่เห็นเมียเป็นกระสอบทรายเสี่ยก็ยิ่งสงสารและสนใจและพอใจที่ลูกสาวชวนอุบลวรรณพักอยู่ที่บ้าน

                 วันนี้เป็นวันแต่งงาน ใยบัวสับสนงุนงง วิศวามาช่วยงานแต่เช้า รุ้งไหมถามหาแม่ของเขา เธอยังไม่ได้เฉลียวใจอะไรเลย ขบวนขันหมากมาตั้งแถวรอ รุ้งไหมเขม้นมองเห็นนางลำดวนและจีระนันท์ในชุดตะเบงมานรำเฉิบๆ รำดาบ...ขบวนขันหมากมีดาบได้อย่างไรกัน...ของมีคม

                 วันเผด็จเลือดขึ้นหน้า มองสลับกันไปมาระหว่างสองหญิงต่างวัย ก่อนจะแค่นยิ้มเย็นจนนางลำดวนเสียวสันหลัง ก่อนเอ่ยคำประจานสังขารที่ทำเอาสองหญิงอายแทบแทรกแผ่นดินหนี

                 รุ้งไหมเดินไปรับนายวงศ์แล้วต้องงุนงงเมื่อเห็นคุณศรีวรรณ แล้วความจริงที่ทำให้รุ้งไหมรู้สึกเหมือนโดนของแข็งตีเข้าแสกหน้าเมื่อคุณศรีวรรณแนะนำว่านายวงศ์เป็นพี่ชายของนาง แล้ววิศวาก็เอ่ยชัดเจนว่าเขาเป็นหลานแท้ๆของนายวงศ์

                 นายสายสมิงเพิ่งรู้ตอนที่นางดวงดาวกระซิบบอกถึงสายเลือดของว่าที่เขยใหญ่ นายสายสมิงถึงกับหนวดกระดิก แต่คุณศรีวรรณทำไม่รู้ไม่ชี้เอ่ยปากทาบทามจองรุ้งไหมให้ลูกชาย นางดวงดาวต้องคอยสะกิดเตือนสติสามีไว้ เพราะกำลังอยู่ในงานมงคลของใยบัว

                 วิศวาตามทันรุ้งไหม เขาคว้าแขนเธอไว้ก็ได้เจออาการสะบัดออก เขาจึงกอดเธอไว้พร้อมกระซิบบอกว่าเขารักเธอและจะไม่ยอมเสียเธอไปเพราะการไม่ถูกกันของผู้ใหญทั้งสอง อุบลวรรณแทบกรี๊ดเมื่อมองเห็นภาพนั้นเต็มตา มีการส่งตัวที่นี่เพราะนายสายสมิงไม่อยากเหยียบเรือนคู่ปรับ ผู้ใหญ่ส่งตัวเสร็จก็ปล่อยให้บ่าวสาวอยูกันตามลำพัง ทั้งคู่ช่วยกันแกะด้ายที่ข้อมือ และเพราะใกล้กันมากจนเขาได้กลิ่นหอมของเนื้อสาวจากกายเธอที่เขามองข้ามไป ใยบัวทวงสัญญาที่วันเผด็จให้ไว้ว่าจะไม่ล่วงเกินเธอ วันเผด็จจำใจปล่อยใยบัวอย่างอาวรณ์ ใยบัวบอกตัวเองว่าจะไม่ให้วันเผด็จประชิดติดพันแนบเนื้อได้อีกแล้ว เพราะใจเธอก็สั่นไหวเพราะความรักที่แอบซ่อนเอาไว้

                 จีระนันท์ อุบลวรรณ และนางลำดวน เหมือนผนึกกำลังกันเพื่อจะฟาดฟันเธอ ดี...รุ้งไหมสีหน้าเหี้ยมเพราะกำลังโกรธที่วิศวาโกหกเธอ เขาเป็นฝ่ายศัตรู อุบลวรรณเห็นท่าทางหน้าตานั้นแล้วก็”หนาว”ในใจเหมือนกัน แล้วทั้งจีระนันท์และนางลำดวนก็ต้องสั่นเทิ้มไปทั้งตัวเมื่อรุ้งไหมทั้งประนามทั้งแฉไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่จีระนันท์อยากได้วันเผด็จจนไร้ยางอายและการแต่งชุดตะเบงมานรำดาบในงานมงคลที่รุ้งไหมว่าเป็นการกระทำที่ไม่รู้กาละเทสะของคนไม่มีสมอง  รวมทั้งปมที่นางลำดวนกว่าจะได้นายวงศ์มาครองนั้นต้องรอนานเกือบจะขึ้นคาน แถมที่นายวงศ์คว้านางก็เพราะผิดหวังจากนางดวงดาวแล้วนั่นเอง

                 คุณศรีวรรณก้าวออกมาก่อนที่ศึกจะยืดเยื้อ สุดท้ายหญิงสามวัยก็ต้องล่าถอยกลับไปอย่างอับอายและเสียหน้าสุดๆ คุณศรีวรรณตอกกลับอุบลวรรณที่ก้าวร้าวใส่นางเมื่อนางไม่ยอมรับหล่อนเป็นสะใภ้ ยิ่งไปกว่านั้นคุณศรีวรรณยังจะแจ้งความให้ตำรวจสั่งห้ามอุบลวรรณเข้าใกล้วิศวาในระยะห้าสิบเมตรอีกด้วย

                 วิศวาถูกซักฟอกจาก “ว่าที่”พ่อตา โดยมีนายแสบและนางดวงดาวอยู่ด้วย เขาเปิดเผยตรงไปตรงมา ทั้งเคลียร์เรื่องของอุบลวรรณจนหมดสิ้นทั้งพูดหนักแน่นว่าเขารักรุ้งไหมและคิดว่ารุ้งไหมก็รักเขา เขาและเธอคุยกันเรื่องแต่งงานมาแล้วและพร้อมจะให้แม่มาสู่ขอนายสายสมิงถึงกับอึ้งกี่เดือนกันที่ลูกสาวใหญ่ของเขารู้จักกับไอ้หมอนี่ พัฒนารวดเร็วขนาดคุยกันเรื่องแต่งงานกันทีเดียวหรือแล้วลูกสาวเขาจะถอยหรือไม่เมื่อรู้ว่าไอ้หมอนี่เป็นหลานนายวงศ์ นายสายสมิงลอบยิ้มเมื่อคิดได้ หากเขารับวิศวามาเป็นเขยใหญ่ ขณะที่ลูกสาวคนเล็กไปเป็นสะใภ้บ้านนั้น เขาก็ได้ชดเชย...จะจัดการกับเจ้าหนุ่มนี่ให้หงอคามือทีเดียว

                 อุบลวรรณมองออกว่าเสี่ยจีระศักดิ์สนใจหล่อน ตอนแรกหล่อนก็อึดอัด แต่เมื่อคิดถึงวิศวาว่าเขาไม่เหลือเยื่อใยอีกแล้ว จริงๆแล้วเมื่อมาคิดดูวิศวาก็ไม่เคยเอ่ยคำว่ารักให้ได้ยินชัดๆสักครั้ง อุบลวรรณสบตานายจีระศักดิ์ ดวงตานั้นทำให้อุบลวรรณสะท้าน หล่อนพยายามบอกตัวเองว่านี่พ่อเพื่อนและหล่อนไม่อยากคว้าเขาเพราะอารมณ์เหงาอันหดหู่ของตัวเอง แต่อุบลวรรณต้องถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเสี่ยจีระศักดิ์ ถามว่าหล่อนสนใจที่จะมีเพื่อนนอนปลอบใจบ้างไหม เพราะเขาดูออกว่าหล่อนกำลังเหงาและต้องการใครสักคน เขาจะทำให้เธอลืมทุกอย่าง

                 คืนแรกในบ้านวันเผด็จ นางลำดวนก็ท้าทายใยบัวด้วยการนำจีระนันท์มายืนเด่นเป็นสง่าในฐานะญาติที่จะมาอยู่ร่วมบ้าน ใยบัวไม่หวั่นประกาศชัดเจนว่าเธอเป็นเมียวันเผด็จ เป็นแม่บ้านดูแลทุกอย่างในบ้านให้เป็นระเบียบ และกำลังอยากได้สาวใช้ส่วนตัวพอดี ถ้าจีระนันท์จะอยู่ต้องอยู่ในบ้านนี้ในฐานะคนรับใช้ไม่ใช่จะมาลอยหน้าอยู่ในฐานะญาตินางลำดวน  ส่วนวันเผด็จก็เอ่ยกับนายวงศ์ว่าหากเมียเขาจะทำร้ายเมียพ่อบ้าง เมียพ่อก็สมควรโดนแล้ว เพราะนางลำดวนรนหาที่ และไม่รู้การควรไม่ควรเอง ดังนั้นเมื่อเกิดรายการปราบคนสองคนที่ตั้งเป้าราวีตนของสะใภ้ใหม่ นายวงศ์จึงได้แต่ทำหูทวนลมเสีย

                 รุ้งไหมไม่มีทางเลือกอีกแล้ว ทั้งยังต้องกำหนดวันแต่งงานให้เร็วขึ้นมาจนแทบจะเตรียมตัวไม่ทันเมื่อปู่ของเธอป่วยหนัก และความปรารถนาอีกครั้งของนายแสบก็คืออยากเห็นหลานสาวอีกคนได้แต่งงาน เธอเสียความรู้สึกเมื่อรู้ว่าวิศวาเป็นใคร แต่ที่ร้ายกว่านั้นคือเธอถอนใจจากเขากลับมาไม่ได้ นายแสบพอใจวิศวา เขามองว่ารุ้งไหมปากกับใจไม่ตรงกัน รุ้งไหมจะได้บทเรียนคราวนี้ว่า นายวงศ์และลูกหลานของเขาไม่ใช่ศัตรูของเธอ และภายภาคหน้าจะมีแต่ความสงบกลมเกลียวกัน ความบาดหมางของสองตระกูลย่อมหมดไปวิศวาอดนึกขอบคุณนายแสบไม่ได้ที่ทำให้เรื่องของเขากับรุ้งไหมง่ายขึ้น

                 จักรากดดันจนอุบลวรรณยอมออกมาพบ แต่หล่อนไม่ได้มาคนเดียว เสี่ยจิระศักดิ์บอกจะปกป้องหล่อนเอง จักราจะทำร้ายเสี่ยจีระศักดิ์แต่เสี่ยไม่ได้มาคนเดียว เขามีพวกมาด้วย เมื่อจักราต้องการแบบจะมีเรื่องเขาก็หยิบเรื่องให้ทันทีจนจักราแทบสะบักสะบอมกลับไป เสี่ยจีระศักดิ์ปกป้องหล่อนชัดเจน ทำให้อุบลวรรณคิดหนัก มันไม่ง่ายหากจะต้องตัดสินใจแบบเด็ดขาด

                 ความใกล้ชิดหลังจากแต่งงานกับใยบัวทำให้วันเผด็จได้เห็นความจริงหลายอย่าง เขารู้ว่ารุ้งไหมจางไปจากใจเขาแล้ว ใยบัวดีต่อเขา เขาจะยอมให้หมอนข้างมากั้นเป็นขุนเขาได้อีกอย่างไร ถึงใยบัวจะพยายามขัดขืนแต่ก็ต้องแพ้ความต้องการของหัวใจ เขาเพิ่งรู้ว่าเมื่อเขาเปิดใจออก เขาก็ได้รู้ว่าใยบัวมีความหมายมากมายสำหรับเขา ใยบัวหวานไปทั้งตัว เขาได้รู้ว่าใยบัวรักเขา มันแทรกซ้อนมาในความเป็นเพื่อน เขาได้รู้ว่าความสุขเมื่อสมหวังเป็นเช่นไร

                 จีระนันท์ยังไม่หายแค้นใยบัว เกมแค้นนี้ต้องล้างกันรุนแรงหนัก หล่อนจะไม่ให้ใยบัวเหลือซากจีระนันท์นัดพบนายไฟคนเก่าแก่ของพ่อที่มีประวัติเลวร้ายจนถูกไล่ออกจากงาน หล่อนว่าจ้างให้นายไฟไปฉุดใยบัว จะเอาไปขายหรือฆ่าข่มขืนอะไรก็ได้ทั้งนั้นในราคาถึงสองแสนบาท นายไฟผวาเมื่อรู้ว่าใยบัวเป็นลูกสาวนายสายสมิงที่สำคัญเป็นเมียวันเผด็จที่น่ายำเกรง แต่เมื่อนึกถึงเงินสองแสน และนายไฟคิดไปไกลกว่านั้น ถ้าเขารวบเอาตัวจีระนันท์ไปด้วย หล่อนยังสาวเย้ายวนใจงานนี้เขามีแต่จะได้จีระนันท์บอกสถานที่และให้เส้นตายกับนายไฟว่าอย่าเกินสิบห้าวัน

                 งานแต่งรุ้งไหมกับวิศวา นายแสบเป็นคนสวมมงคลแฝด และรดน้ำให้ศีลให้พรเป็นคนแรก งานเลี้ยงดำเนินไปอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งถึงตอนเข้าหอ ยังไม่ทันที่รุ้งไหมจะได้อยู่ในห้องกับวิศวา นายสายสมิงก็มาตบประตูห้องเรียกอ้อนว่าเขาไม่สบาย นอนไม่หลับอยากให้รุ้งไหมมานั่งคุยด้วย

                 นายสายสมิงมีอาการอย่างนี้อยู่ถึงสามคืน เขาพยายามขัดขวางไม่ให้รุ้งไหมอยู่ตามลำพังกับวิศวา เขาจะหน่วงเหนี่ยวลูกสาวเอาไว้ วิศวานิ่งดูพ่อตาตัวแสบแต่พอผ่านพ้นไปสามคืนเขาก็เริ่มแข็งกร้าวกับพ่อตา เขาไม่ยอมให้รุ้งไหมออกมาปลอบใจแก้อาการเครียดของนายสายสมิงอีกแล้ว นายสายสมิงทำตาละห้อยใส่ลูกสาวแต่รุ้งไหมไม่ใจอ่อน เธอแต่งงานแล้วหน้าที่ภรรยาต้องดูแลปรนนิบัติสามี พอเขาและเธอจูงมือไปด้วยกันต่อหน้าต่อตา นายสายสมิงก็เริ่มมีปฏิกิริยานางดวงดาวคว้าแขนรั้งเอาไว้

                 ใยบัวขับรถออกจากบ้านโดยไม่รู้ว่าจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้น นางลำดวนชวนใยบัวไปงานแห่งหนึ่งตามแผนของจีระนันท์ ใยบัวยอมไปด้วยทั้งๆที่นึกแปลกใจอยู่เหมือนกันนางลำดวนเองก็คิดไม่ถึงนางคิดแค่ว่าจีระนันท์คงจะฉีกหน้าใยบัวให้ได้อายในงานเท่านั้น

                 นายสายสมิงแผดเสียงสนั่นเรือน เมื่อวันเผด็จมาแจ้งข่าวที่รู้มาจากเด็กหาปลาที่เผอิญไปเห็นเหตุการณ์ที่ใยบัวและนางลำดวนถูกชายฉกรรจ์ใช้ปืนจี้บังคับให้ขึ้นรถตู้ไป ไม่เพียงแต่หยามหน้านายสายสมิง แต่ยังหยามนายวงศ์และวันเผด็จด้วย

                 จีระนันท์ส่งเสียงด่าทอลูกน้องนายไฟเมื่อโดนจับมัดมือไพล่หลังมาด้วย จีระนันท์กราดเกรี้ยวสั่งให้จับใยบัวเพียงคนเดียว นางลำดวนอ้าปากค้างผิดหวังในตัวจีระนันท์เพราะไม่ว่านางจะชิงชังใยบัวขนาดไหน นางก็ไม่คิดที่จะทำร้ายกาจเช่นนี้ ขณะเดียวกันใยบัวก็ค่อนข้างแน่ใจว่านายไฟคงไม่ปล่อยเธอและนางลำดวนรอดออกไปแน่ เมื่อจีระนันท์กราดเกรี้ยวใส่นายไฟจึงถูกนายไฟตบจนฟุบพร้อมกล่าวอย่างเคียดแค้นถึงสิ่งที่เสี่ยจีระศักดิ์เคยทำกับตน ก่อนกระชากจีระนันท์ไปอีกห้องหนึ่ง ใยบัวทำท่าจะห้ามเพราะรู้ว่าจีระนันท์จะโดนอะไรแต่นางลำดวนดึงไว้พร้อมบอกว่าถ้าห้ามนายไฟจะหันมาที่ใยบัว นางต้องปกป้องใยบัวไว้ นางรู้ว่าหากวันเผด็จรู้ว่านางมีส่วนร่วมด้วย เขาไม่ให้อภัยนางแน่                  

                 เพราะวันเผด็จเป็นผู้กว้างขวาง ส่วนสอง”สิงห์”และ”เสือ”เฒ่าก็มีบารมีอยู่มากมาย การหายไปของใยบัวและนางลำดวนนั้น ตำรวจประสานงานช่วยเหลือเต็มที่ ผู้คนบริวารพากันออกตามข่าวจนบีบวงให้แคบลง วันเผด็จหน้าเครียดหลังรับโทรศัพท์เรียกร้องเงินค่าไถ่สองคน ห้าล้าน ขณะเดียวกับที่เสี่ยจีระศักดิ์ก็เครียดหนักเมื่อคิดว่าลูกสาวตนจะเป็นตัวการเรื่องนี้ และนายไฟตลบหลังแก้แค้นด้วยการเรียกค่าไถ่ตัวจีระนันท์สองล้านด้วย

                 จีระนันท์ยับเยินไปทั้งตัวแต่หล่อนก็ยังพยายามยื่นข้อเสนอเพิ่มเงินให้นายไฟและพวกเพื่อให้ปล่อยหล่อนและให้เอาใยบัวและนางลำดวนไปขาย นายไฟมองใยบัวตาเยิ้ม ทั้งใยบัวและจีระนันท์น่าจะขายได้เงินมากโข ส่วนนางลำดวนก็แค่เป่าหัวไปลงนรกก็สิ้นเรื่อง นายไฟได้แต่ฝันหวานโดยไม่รู้ว่าวันเผด็จและวิศวานำกำลังตำรวจโอบล้อมโกดังร้างแห่งนี้บีบวงแคบเข้ามาอย่างรวดเร็ว

                 นายไฟผวาคาดไม่ถึงว่าทำไมตำรวจตามรอยไวนัก มีคนเตือนเขาแล้วที่บังอาจจับลูกเมียคนดังมา เขาคว้านางลำดวนเพื่อเอาเป็นตัวประกัน แต่ถูกใยบัวตบมือที่ถือปืนจนปืนตกลงพื้น นางลำดวนผวาจิกผมกระชากแย่งปืนจากจีระนันท์ได้ ส่วนใยบัวก็จับนายไฟทุ่มลงกับพื้นแต่นายไฟพลิกตัวรวดเร็วคว้าใยบัวล็อกคอไว้ วันเผด็จ วิศวาและทุกคนกรูกันเข้ามา นางลำดวนเล็งปืนไปที่นายไฟพร้อมเอ่ยเสียงดังฟังชัด “ปล่อยลูกสะใภ้ฉันนะ”แล้วนางก็ยิงขานายไฟจนทรุดฮวบ วันเผด็จเข้าถึงตัวใยบัว ตำรวจกรูเข้าไปจับนายไฟไว้ จีระนันท์กรี๊ดร้องโหยหวนเมื่อหล่อนโดนซัดทอดนายไฟสารภาพหมดสิ้น

                 วันเผด็จยินดีจนหน้าแดงก่ำ ใยบัวท้อง เขาจะมีลูก และใยบัวก็เริ่มมองเห็นความวุ่นวายโกลาหล เพราะคราวนี้วันเผด็จและนางลำดวนเข้ากันได้อย่างที่เรียกว่าเหลือเชื่อมาก แถมลูกเขยกับพ่อตาก็ “จ๊ะจ๋า”กันจนใยบัวอดขวางไม่ได้ เธอเคยอยากให้พ่อตากับลูกเขยกลมเกลียวกัน แต่ที่ไหนได้...พอรวมตัวกันได้กลับเป็นว่านำเอาความยุ่งยากมาให้เธอมากเกินกว่าจะคาดคิด

                 รุ้งไหมบอกตัวเองว่าเธอเกือบจะเสียรักนี้ไปแล้วเพราะความไม่เอาไหนของตัวเอง การเป็นลูกที่ดีของพ่อเป็นสิ่งที่ควรทำ แต่จะเข้าข้างพ่อไปเสียทุกเรื่องนั้นไม่ได้ วิศวาถูกเรียกตัวไปพบ เพื่อพ่อตาจะถามเขยใหญ่อย่างตรงไปตรงมาว่า”ทำลูกได้หรือยัง” นายสายสมิงรู้มาว่านางลำดวนไปเข้าคอร์สอบรมการเลี้ยงดูเด็กอ่อน เขาก็จะให้นางดวงดาวไปบ้างแต่นางดวงดาวไม่เล่นด้วย

                 ใยบัวได้ลูกชาย พ่อตาของวันเผด็จที่ไม่เคยมีลูกชายก็กระพือปีก บัดนี้นายสายสมิงได้รู้แล้วว่า แม้ลูกสาวจะต้องไปเป็นสะใภ้เล็กอีกบ้านใยบัวก็ยังมีชีวิตที่ดี เกือบไปแล้วที่เคยไปขัดขวางเพราะภาพที่เห็นในตอนนี้ก็คือครอบครัวเล็กๆที่อบอุ่น วันเผด็จรักใยบัวทั้งยังแสดงความรับผิดชอบในหน้าที่ของสามีและพ่อได้ดี ส่วนวิศวาเขยใหญ่ของเขาก็รักและเอาใจใส่รุ้งไหมอย่างดี เขาหมดห่วงลูกสาวสองคนแค่นี้ก็นอนตายตาหลับแล้ว

                 นายวงศ์และนายสายสมิงที่เคยเป็นคู่อริก็ไปมาหาสู่กันและไม่ปะทะกันในทางอื่น นอกจากปะทะกันในเกมชิงไหวชิงพริบเพื่อจะเป็นปู่หรือตายอดเยี่ยมให้ได้