"พอร์ช ศรัณย์" เล่าบทบาทความเป็นพ่อ ปาดน้ำตาส่งลูกชายไปโรงเรียน
เป็นทุกอย่างให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน สำหรับอดีตพรเอกวิกหลายสี "พอร์ช ศรัณย์ ศิริลักษณ์" ที่ทำหน้าที่คุณพ่อ เลี้ยงลูกชายวัยน่ารัก "น้องโฮมส์" ด้วยตัวเองตั้งแต่ลูกเกิดได้เพียง 10 วัน จนทุกวันนี้ลุกขึ้นเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งใหญ่ เลิกปาร์ตี้เด็ดขาดเพื่อลูกชายคนนี้ ล่าสุดเปลือยใจจัดเต็มผ่านรายการดัง "โต๊ะหนูแหม่ม" ช่องเวิร์คพอยท์หมายเลข 23 กับพิธีกรตัวแม่ "หนูแหม่ม สุริวิภา" เล่าถึงบทบาทความเป็นพ่อ รวมไปถึงเล่าวินาทีสำคัญที่ต้องส่งลูกชายไปโรงเรียน ถึงขั้นเสียน้ำตาที่ต้องห่างกัน
"พอร์ช ศรัณย์" ปาดน้ำตาส่งลูกชายไปโรงเรียน
>>ดูทีวีออนไลน์ ช่อง เวิร์คพอยท์ 23<<
ตอนนี้เห็นว่าน้องไปโรงเรียนแล้ว ?
พอร์ช : ตอนนี้น้องไปโรงเรียนแล้วครับ เข้าเนอสเซอรี่แถวบ้าน เอาใกล้บ้านเพราะรู้สึกว่าเกิดอะไรขึ้น เราจะได้มูฟเร็ว คิดแค่นั้นเลย
วันแรกที่ไปส่งที่โรงเรียนพ่อ หรือ ลูกที่ร้องไห้ ?
พอร์ช : วันนั้นที่ไปส่งเค้าให้ผมเข้าไปด้วย เข้าไปส่งในห้องเรียนได้เลย เหมือนไปฝึกกับเค้าให้อยู่กับเค้าแปบนึง พอเราจะออกเค้าก็มองหน้าเราและร้องไห้ ตอนนั้นผมก็ขนลุกเลย ตัวร้อนผ่าว ๆ ว่าเอาไงดีวะ จนเค้าไล่เราให้ออกไป ผมก็ไปยืนแล้วแล้วก็ชะเง้อดู ตัวเค้าก็เห็นเรานะ ส่วนเรานั้นน้ำตาจะไหล (หัวเราะ) พ่อแม่ก็เยอะหลายคน ผมก็ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้น เราก็ทำตัวไม่ถูก (ทำท่าปาดน้ำตาคลอ) คือหน้าที่ผมคือไปส่งไปรับ ช่วงแรกคือเรียนซัมเมอร์ ตอนนี้ก็เพิ่งเปิดเทอม
เคยคิดหรือว่ามองตัวเองในบทบาทคุณพ่อไว้ยังไง ?
พอร์ช : เคยคิดว่าอยากจะมีครอบครัว เราคิดว่าเราอยากมีครอบครัวตอนอายุ 32 เราอยากมีครอบครัวและไม่อยากมีภาระที่เป็นหนี้เยอะ มันเป็นภาพที่คิดไว้ตั้งตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ไม่ได้คิดถึงภาพที่เราเป็นพ่อและต้องเลี้ยงลูกเอง
แล้ววินาทีที่รู้ว่าตัวเองมีลูก มีความคิดแพลนไว้ยังไง ?
พอร์ช : ตอนนั้นมันชาตัวไปหมด คิดว่าเราต้องเลี้ยงเค้ายังไงดี ให้เค้าออกมาเป็นคนที่ดี ความคิดทุกอย่างมันมาเอง ตอนนั้นเครียดมาก จะเลี้ยงเองมั้ยหรือว่าจะจ้างพี่เลี้ยง จนคิดว่าเลี้ยงเองดีกว่า แต่ก็คิดว่าจะทำได้มั้ย เพราะประสบการณ์ไม่มี ประสบการณ์ติดลบ แล้วเราก็ไม่ได้ชอบเด็กขนาดนั้น ไม่สนิทกับเด็กมากจะมีความกลัวนิดนึง อย่างถ้าเพื่อนมีลูกเล็กมา เราก็จะไม่กล้าจับไม่กล้าอุ้ม
ตั้งแต่มีลูกอะไรที่เราเปลี่ยนไปบ้าง ?
พอร์ช : อารมณ์ใจร้อน เมื่อก่อนเป็นคนใจร้อนในทุกอย่างในทุกการใช้ชีวิต คืออยากได้อะไรต้องได้เลย แต่กลายเป็นมีลูก ลูกฝึกเรามากกว่ารู้จักการรอ และเรื่องแอลกอฮอล์เราก็เลิกไปเลยเพราะลูก เรื่องความใจร้อนหายไปเยอะ กลายเป็นใจเย็นเวลาลูกงอแง ผมนิ่งมากเลย
เลิกปาร์ตี้เด็ดขาดเลยใช่มั้ย ?
พอร์ช : หยุดเลยครับ เพราะว่านอนเร็ว มีแค่ช่วงแรกอาทิตย์แรกที่ยังงงอยู่ ยังปรับตัวไม่ได้ ขอกินนิดนึง พอเพื่อนมาบ้างกินเต็มข้อเลย กินถึงตีสี่ ปรากฏว่าหกโมงลูกตื่น ที่เราเลิกกินเพราะเรารู้สึกผิดกับตัวเอง เพราะจำได้เลยว่าวันที่เราแฮ้งค์ ๆ แล้วลูกมาชวนเล่น ลูกชวนทำกิจกรรมแล้วเราไม่ไหว ผมหันไปเห็นภาพเค้าเล่นรถคนเดียวแล้วมันรู้สึกได้ครับ ว่าเค้ามีแค่เรา เค้ามีแค่เราแล้วเราดันเมินเค้า วันนั้นผมรู้สึกว่าแย่มาก ผมเลิกเลย แต่ว่าไม่ได้ตัดขาดเพื่อนนะ เพื่อนจะมามาได้ แต่นอนห้าทุ่มไม่เกินนี้ เคลียร์นะ ห้าทุ่มกลับบ้าน เพื่อนอยากกินก็กิน แต่ผมไม่กิน
ขออนุญาตถาม เตรียมการไว้อย่างไร ถ้าวันนึงลูกถามถึงแม่ ว่าแม่ไปไหน ?
พอร์ช : จริง ๆ แล้วคุยกันตลอดอยู่แล้วครับ คุยกันปกติ กับแม่เค้าน้องเค้าก็มีคุยทุกวันครับ วิดีโอคอลคุยกันทุกวัน ความจริงแล้วแม่เค้าอยู่เมืองนอก เค้ามีเหตุจำเป็นที่ต้องไปทำธุระส่วนตัวที่เมืองนอก น้องเค้าก็คุยกับแม่ทุกวัน ผมเลี้ยงลูกคนเดียวมาตั้งแต่ 10 วัน ที่เลี้ยงเองคนเดียว แต่ว่าแม่เค้าก็มีคุยอยู่ทุกวัน จริง ๆ แล้วในการใช้ชีวิตผมอยากให้เค้ามีทุกอย่าง ไม่อยากให้เค้าขาดอะไรแม้แต่นิดเดียว เพราะฉะนั้นอธิบายให้เค้าฟังหมดทุกอย่างว่ามามี้ทำงานอยู่ไกล ตามช่วงวัยค่อย ๆ อธิบายให้เค้าฟัง
อ่าน ข่าวบันเทิงวันนี้ ที่เกี่ยวข้อง :