บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 7
ที่บ้านพักชายทะเล ทั้งหมดช่วยกันหิ้วสัมภาระขึ้นบ้าน ผอบรีบเข้าไปดูด้านในเร็วๆ ออกมาบอกเซ็งๆ “ตายจริงมีแค่สี่ห้องนอนเองเหรอคุณพี่คนตั้งเยอะจะนอนกันยังไง”
พรรณรายหมั่นไส้ “ไหนคุณป้าว่าเป็นคนกินง่ายนอนง่ายไงคะ มาโดยไม่ได้รับเชิญแบบนี้ ก็คงต้องนอนห้องรับแขกล่ะค่ะ”
ผอบไม่พอใจแต่พูดไม่ออก พงษ์ลอบมองพรรณรายอย่างเจ็บใจ
เดชรีบแก้พูดแก้สถานการณ์ “ไม่เป็นไรนี่ให้ตาอ๊อดมานอนกับผมก็ได้”
“เย้ ดีจัง อ๊อดได้นอนกับคุณพ่อคุณแม่ด้วย”
อารีย์กอดอ๊อดอย่างเอ็นดู เดชพูดต่อ “พงษ์ก็นอนกับออย อาร์ต ส่วนคุณผอบนอนกับยัยพรรณยัยอัม คงไม่อึดอัดนะครับ”
“ก็ได้ค่ะ ยังไงก็คงดีกว่านอนห้องรับแขก ไปพงษ์ยกกระเป๋าแม่มาที” ผอบเดินนำพงษ์เข้าห้องไปอย่างปั้นปึงนิดๆ
พรรณรายไม่พอใจ “คุณพ่อ..ให้ป้าผอบมานอนกับพรรณทำไมก็ไม่รู้ พูดมากแบบนี้พรรณหูชาแน่ๆ”
“พูดถึงผู้ใหญ่แบบนี้ไม่ดีนะลูก เรามาเที่ยวสนุกๆ อย่าให้เรื่องไม่เป็นเรื่องมาทำให้หมดสนุกเลยนะ” พรรณรายทำท่าจะบ่นต่อ เดชรีบตัดบท “เอาข้าวของไปเก็บในห้องได้แล้วไป”
“ก็ได้ค่ะ ก็ได้ ไปยัยอัมเอาของไปเก็บแล้วไปเล่นน้ำทะเลกัน พี่ออยคะเดี๋ยวไปเจอกันชายหาดนะคะ”
“โอเคจ้ะ”
ทั้งหมดพากันแยกย้ายเอาของเข้าห้อง
สันติ อัมรา อาทร พรรณราย เดินเล่นมาตามชายหาด
อัมราเปรย “อากาศดีจังนะคะ”
พรรณรายหน้าบึ้ง “จะดีกว่านี้ถ้าไม่มีสองแม่ลูกนั่นมาด้วย”
อาทรเห็นพ้อง “พี่ก็ว่าอย่างนั้น บอกตรงๆ นะพี่ก็ไม่ค่อยชอบหน้านายพงษ์ซักเท่าไร นายล่ะ อาร์ต”
“ฉันเฉยๆนะ เขาไม่ได้ทำอะไรให้เรา เราจะไปไม่ชอบเขาทำไม คิดแบบนั้นก็จะมีแต่ทำให้เราไม่สบายใจไปเปล่าๆ”
พรรณรายแขวะด้วยความหมั่นไส้ “โอ๊ย นึกว่ามีพระมาด้วย สงสัยอยู่วัดมากฟังแต่พระเทศน์เลยติดนิสัยมาเทศน์คนอื่นเค้าด้วยละสิ แต่ฉันไม่อยากฟังนะ”
สันติอึ้ง อัมราท้วงพรรณรายอย่างเกรงๆ “พี่พรรณก็..พี่อาร์ตแค่อธิบาย”
“ไม่รู้อะไรแล้วอย่าพูดดีกว่า พี่ออยรู้มั้ย วันก่อนไอ้พงษ์บ้านั่นมันมาจับมือพรรณด้วยล่ะ”