บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ห้องหุ่น ตอนที่ 24 หน้า 4
14 ตุลาคม 2558 ( 10:23 )
1.3M
1
“ครับ แต่หลังจากที่หลวงตาช่วยพี่ให้พ้นจากมนต์น้ำมันพราย พี่ก็เลยต้องแกล้งแสดงต่อเพื่อสืบหาความจริงว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้”
“ใครคะ”
หุ่นเดชตอบแทนแค้นๆ “พิไลเป็นคนทำเรื่องทั้งหมดรวมทั้งเอาหมอผีมาสะกดวิญญาณในห้องหุ่น” เดชมองไปทางหน้าบ้าน “ถึงเวลาแล้วที่พิไลต้องรับผลกรรมของตัวเองซะที”
พิไลวิ่งหน้าตื่นมาถึงสนาม ก็ต้องชะงักเมื่อเจอหุ่นท่านเจ้าคุณนรบดินทร์ยืนขวางหน้าไว้ “ว้าย..” พิไลยกมือไหว้ “ฉันไหว้ล่ะปล่อยฉันไปเถอะจ้ะ”
“พวกเราเคยปล่อยเธอไปแล้ว แต่เธอก็กลับมาทำร้ายพวกเราจนได้”
“ฉันสำนึกผิดแล้วจ้ะ ฉันจะไม่มาที่นี่อีก ปล่อยฉันไปเถอะน่ะ”
หุ่นชาวนากับหุ่นทับปรากฏร่างขึ้นขนาบข้างหุ่นท่านเจ้าคุณนรบดินทร์
หุ่นชาวนาเอ่ย “ผู้หญิงคนนี้เหมือนงูพิษ ถ้าเราปล่อยไปหล่อนก็ต้องย้อนกลับมาทำร้ายพวกเราแน่นอน”
หุ่นทับเห็นด้วย “พี่ทวนพูดถูก พวกเราต้องจัดการกับหล่อนนะครับท่านเจ้าคุณ”
พิไลตาเหลือกถอยกรูด ล้มลงไปพยายามจะหนี “ไม่นะอย่า..อย่าฆ่าฉัน”
หุ่นหุ่นท่านเจ้าคุณนรบดินทร์ หุ่นทับ หุ่นชาวนาเดินช้าๆตรงเข้าหาพิไลอย่างน่ากลัว พิไลจนมุมติดต้นไม้ หุ่นทับยกดาบขึ้น พิไลตาเหลือก เกิดลมพายุผิดปกติอย่างแรง พัดดาบในมือหุ่นทับหลุดไป หุ่นทับ หุ่นชาวนา หุ่นท่านเจ้าคุณนรบดินทร์แปลกใจ เมื่อหันไปมอง เพทายปรากฏร่างขึ้น
พิไลดีใจสุดขีด “เพทาย..เพทายช่วยฉันด้วย”
“ก็บอกว่ามีอะไรให้เรียกไง ทำอวดเก่งปล่อยให้ตายซะเลยดีมั้ย”
พิไลรีบวิ่งไปหลบหลังเพทาย “ก็ฉันมัวตกใจ ช่วยฉันด้วยนะแล้วฉันจะทำบุญให้เธอเยอะๆเลย”
เพทายทำหน้าเบื่อๆ ก่อนหันไปมองหุ่นทั้งสาม
หุ่นท่านเจ้าคุณนรบดินทร์เจรจากับเพทาย “เธอกับพวกเราไม่เคยมีความแค้นต่อกันหลีกไปซะ”
“แต่ฉันมีหน้าที่ต้องปกป้องพิไลตามคำสั่งนายท่าน พวกแกต่างหากที่ต้องถอยไป”
หุ่นทับยื่นมือไปข้างหน้าดาบลอยกลับมาเข้ามือ “ถ้าอย่างนั้นก็อย่าหาว่าพวกเรารังแกเธอก็แล้วกัน”
เพทายแสยะยิ้มยืดตัวขึ้นเหมือนเปรต ยกมือขึ้นโบกไปมา ก็เกิดลมพายุพัดแรงอย่างน่ากลัว เพทายท่าทางดุร้าย
“ถ้าคิดว่าจะสู้โหงพรายอย่างฉันได้ก็เข้ามาเลย”
หุ่นทั้งสามเงยหน้ามองเพทายอย่างตกใจ
อ๊อดสลบอยู่ในห้องนั่งเล่น สันติเข้าไปเขย่าตัวอ๊อด “อ๊อด..อ๊อดครับ”
“พี่อาร์ต” อ๊อดชะงักมองไปเห็นอัมรายืนอยู่ข้างๆ มีหุ่นอารีย์กับหุ่นเดชด้วย อ๊อดดีใจ “คุณพ่อ คุณแม่” อ๊อดวิ่งเข้าไปหาหุ่นเดชกับหุ่นอารีย์ สองคนโอบกอดอ๊อด “นี่อ๊อดไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยครับ”