บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 4 หน้า 2
เดชายิ้มร้ายๆ หันไปพูดกับลูกน้อง “เฮ้ย มาขับเรือแทนข้าที” ลูกน้องเข้ามาขับเรือแทนเดชา ก่อนที่เดชาเดินยิ้มกรุ้มกริ่มเข้าไปหาภัทรลดา
ภัทรลดาหน้าเครียดๆ “คุณมีมือถือมั้ยคะ ขอฉันยืมใช้หน่อย ของฉันทิ้งไว้บนเกาะน่ะค่ะ”
“ตรงนี้ยังไม่มีสัญญาณหรอกคุณ ต้องแล่นไปอีกซักชั่วโมง ถึงจะใช้ได้” ภัทรลดาหน้าจ๋อยลงไปทันที “แล้วคุณไปทำอะไรบนเกาะไข่หงส์ล่ะ”
ภัทรลดาอึกๆอักๆ จะบอกเรื่องไปหาข้อมูลก็ไม่ได้ “เอ่อ ฉัน ฉันมาเที่ยวน่ะค่ะ แต่คนบนเกาะบอกฉันว่าพายุจะเข้า ฉันก็เลยต้องพักอยู่ที่นั่น”
“มิน่า ผมถึงไม่เคยเห็นหน้าคุณเลย แล้วทำไม คุณถึงไปพักบ้านไอ้หมอนั่นล่ะ”
“สมภพน่ะเหรอคะ เค้าเป็นคนเดียวในเกาะที่ยอมให้ฉันพักด้วยน่ะค่ะ แต่เค้าก็แกล้งฉันสารพัด แถมยังพูดจาจิกกัดฉันตลอด จนถึงตอนนี้ ฉันก็ยังไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเค้าต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย”
เดชาพยักหน้ายิ้มๆ เก็บข้อมูลเต็มที่
ไตรภพกำลังขับเรือหางยาวของตน เร่งเต็มที่เพื่อไปช่วยภัทรลดา ไตรภพมีสีหน้าเคร่งเครียด ห่วงความปลอดภัยของ “พิมลภา” มากกว่าที่ความลับจะแตกซะอีก
เดชาเดินกลับมาหาลูกน้องที่ขับเรืออยู่
“ว่าไงพี่ ได้เรื่องว่าไงบ้าง”
“ไม่มีอะไร ก็แค่ผู้หญิงโง่ๆคนนึงเท่านั้นเอง โดนหลอกมาตั้งหลายวันยังไม่รู้ตัว งี่เง่า”
“งั้นเอาไงดีล่ะพี่ พาไปส่งบนฝั่งแล้วยุให้มันเอาตำรวจมาจับดีมั้ย”
“ข้าว่ามันคงไม่เอาเรื่องหรอกว่ะ เห็นพล่ามแต่อยากกลับบ้าน ไปงานแต่งงานพี่อะไรไม่รู้ แต่ถึงมันจะงี่เง่า ก็สวยไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะโว้ย”
ลูกน้องยิ้มแบบรู้ทัน “งั้นพี่จะ...”
“มาให้เชือดถึงที่แล้ว ปล่อยไป ก็ไปกินหญ้าแทนข้าวเถอะวะ”
ลูกน้องดับเครื่องเรือทันที แล้วทั้งเดชาและเจ้าลูกน้องก็เดินเข้าไปหาภัทรลดา
ภัทรลดาแปลกใจ “อ้าว ทำไมจอดเรือล่ะคะ”
“ไม่มีอะไร ก็แค่...อยากจะทำความรู้จักมากกว่าเดิมน่ะ”
ภัทรลดาเห็นท่าทางของเดชากับลูกน้องก็เริ่มสังหรณ์ไม่ดี ค่อยๆถอยออกมาตามสัญชาติญาณ ภัทรลดากลัว “จะทำอะไรน่ะ”
เดชายิ้มหื่นๆ “ก็น่าจะรู้ไม่ใช่เหรอ ที่นี่มันกลางทะเล ไม่มีที่ให้หนีหรอก มาสนุกด้วยกันดีกว่าน่า จะได้ไม่ต้องออกแรงมาก”