บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 26 หน้า 5
อรรณพล้มอยู่กับพื้น พวกคำรณไม่มีใครสนใจ เขาเหลือบมองไปที่คำรณกับพวก ด้วยสีหน้าสงบนิ่ง เหมือนมีแผนบางอย่างในใจ
ยงยุทธกับตำรวจลูกน้อง ขับรถมาจอดหน้าทางเข้า ตรอกซอยแห่งหนึ่ง
“สายของตำรวจท้องที่ แจ้งเข้ามาว่าเห็นรถยี่ห้อ แล้วก็สีเดียวกัน ขับเข้าไปในซอยนี้ แต่ไม่มีใครสังเกตทะเบียน เลยไม่รู้ว่าคันเดียวกันรึเปล่า เอาไงดีครับหมวด”
ยงยุทธร้อนใจสุดๆ “ไม่ต้องคิดแล้ว มีเบาะแสก็ยังดีกว่าไม่มี ตามเข้าไปเลย”
“แต่ข้างในทางแยกเต็มไปหมด ไม่รู้มันจะขับเข้าไปทางไหนเลยนะครับ”
ยงยุทธคิดหนัก “จะจับโจรก็ต้องคิดแบบโจร ถ้าเป็นผม คงซ่อนตัวอยู่ในที่ที่มันปลอดคนจะได้ทำอะไรง่ายๆหน่อย ลองเช็คกับท้องที่ดูซิ ว่าแถวนี้มีพวกบ้านร้างตึกร้าง ที่ห่างไกลจากบ้านคนมั้ย”
“ครับหมวด” ตำรวจลูกน้องคนหนึ่งหยิบมือถือขึ้นมากดโทรออก
ตำรวจลูกน้องอีกคนเปรย “แปลกนะครับหมวด แทนที่มันจะเอาแต่ทอง แต่มันกลับเอาตัวคุณผู้หญิงไปด้วย ทำเอาผิดแผนไปหมด เหมือนมันรู้ล่วงหน้าเลยครับ”
ยงยุทธ มีสีหน้าเครียด คิดหนักกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน
ภัทรลดาซัก “งั้นบอกฉันได้มั้ยล่ะ ว่าแกร่วมมือกับใคร เพราะฉันไม่เชื่อเด็ดขาด ว่าแกเป็นคนวางแผนคนเดียว”
“ฉลาดดีนี่ แต่ถ้าคิดว่าแค่นี้จะถ่วงเวลาได้ แกก็คิดผิดแล้ว”
ลูกน้องคำรณ ขยับจะยิงภัทรลดา
ภัทรลดารีบพูดขึ้นทันที “ทำไมไม่เอาทองไว้เองซะเลยล่ะ” คำรณกับลูกน้องชะงักไปทันที ภัทรลดาค่อยๆกล่อมต่อ “ฉันพูดจริงๆนะ ทองก็อยู่ในมือแกแล้ว จะแบ่งให้คนอื่นทำไม ปล่อยฉันกับคุณพ่อไป แล้วรีบหนีไปไม่ดีกว่าเหรอ”
“แกไม่ต้องยุให้แตกกันหรอกน่ะ คดีฉันเต็มตัว ยังไงก็ต้องหนีอยู่แล้วโว้ย”
“ใช่ แต่ถ้าเพิ่มคดีฆ่าคนตายขึ้นมา ก็ยิ่งหนียากขึ้นไปอีก ฉันพูดถูกมั้ยล่ะ” คำรณชักลังเล ที่ภัทรลดาพูดก็มีเหตุผล “ปล่อยฉันกับคุณพ่อไป แกได้ทองไปทั้งหมด ไม่ต้องมีคดีฆ่าคนตายติดตัว ขายทองซะ เงินขนาดนั้นเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้สบายๆ แล้วแกจะรับผิดแทนคนอื่นทำไม”
คำรณเริ่มลังเลหนักขึ้น
“เอาไงดีพี่ นังนี่มันก็พูดมีเหตุผลนะ”
คำรณเครียดหนัก “เอ็งเงียบเถอะน่ะ ข้าคิดเองได้โว้ย”
แล้วหนึ่งในลูกน้องก็หันไปเล็งปืนใส่คำรณแทน “แต่ฉันว่าพี่ แบ่งทองให้พวกฉันก่อนดีกว่า”
คำรณตกใจมาก “นี่มึงทรยศกูเหรอ”
ลูกน้องอีกคนตะคอกใส่เพื่อน “เอ็งจะบ้าเหรอวะ ตอนนี้...”