บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 19 (ตอนจบ) หน้า 2
ซิ่วเอ็งจับหน้าทรงกลดให้หันไปมองเจ้าสัวตง “เพราะมันเป็นฆาตกร! มันฆ่าอาเหลียงลูกชายอั๊ว!”
เว่ยตกใจมองเจ้าสัวตงอย่างงงงวยสับสน ทรงกลดมองไปที่เจ้าสัวตงอย่างไม่เชื่อ
“อาม่าเสียสติไปแล้ว!”
ซิ่วเอ็งยิ้ม “อั๊วไม่ได้บ้า.. อาจู!” ซิ่วเอ็งส่งมีดให้อาจู แต่อาจูถอยหลังส่ายหน้าไม่ยอมรับมีดไว้
“แทงมัน! พ่อมันจะได้รู้ถึงความเจ็บปวดของอั๊ว!”
“หนูไม่ทำ!”
ซิ่วเอ็งตบหน้าอาจูจนหน้าหัน “นังหลานเนรคุณ! เลือกผัวงั้นรึ!”
เว่ยตะโกน “ม่าๆ ม่าอย่าทำอย่างนี้เลย!”
ซิ่วเอ็งได้ยินเสียงเว่ยที่ทำให้ชะงัก แค่แวบเดียว แต่แล้วก็สาวเท้าเข้าไปหาทรงกลด ซิ่วเอ็งชูมีดด้ามยาวที่ยังมีคราบเลือดของเจ้าสัวตงอยู่ อาจูมองซิ่วเอ็งอย่างเสียวไส้ว่าจะทำอะไรทรงกลด
“อาจู! หันหน้าไป!” ทรงกลดไม่อยากให้อาจูเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น ซิ่วเอ็งจดปลายมีดตรงอกซ้ายของทรงกลด ทรงกลดมองอาจูอย่างบังคับ อาจูหันหน้าหนีไป อันขยับไปช่วยทรงกลดไม่ได้ เพราะมีสมุนเล้งล็อคตัวอยู่ ซิ่วเอ็งใช้ปลายมีดกรีดจากอกซ้ายเป็นทางเฉียงลงมาทำให้เสื้อฉีกขาดและเลือดไหลซิบๆ ทรงกลดบอกอาจู “อย่าหันมา”
อาจูหลับตาแน่น ได้ยินแต่เสียงเสื้อดังแควกที่โดนปลายมีด เจ้าสัวตงกับอันได้แต่มองทรงกลดโดนซิ่วเอ็งกรีดเนื้อสดๆอย่างทรมานใจ “เจ็บก็ร้องออกมา ร้องออกมา!!”
ทรงกลดกัดฟันแน่นไม่ยอมร้องแม้แต่นิดเดียว ซิ่วเอ็งยิ่งโกรธคลั่งขึ้นไปอีก ซิ่วเอ็งเงื้อมือจะแทงที่หัวใจทรงกลด เจ้าสัวตงใช้แรงทั้งหมดที่มีตะโกน “อย่า!!”
อาจูรีบไปบังตัวทรงกลดไว้ ทรงกลดสะบัดตัวจากสมุนที่ล็อคตัวออกไปเพื่อกอดอาจูไว้
“ดี! จะได้ตายพร้อมกันไปเลย!”
ทรงกลดรีบดึงอาจูให้ออกไปให้อยู่ด้านหลัง “ผมยินดีตาย! ผมขอตายแทนทุกคนเอง!”
“ไม่ได้นะครับ นายน้อย ใครถูกใครผิด ไม่มีใครรู้จริง!”
“อั๊วนี่ไงที่รู้ความจริง อึ้งตงกัวโกงอาเหลียงจนหมดตัว จนอีแขวนคอตาย อีต้องตายอย่างอนาถก็เพราะลื้อ! อึ้งตงกัว!!” ซิ่วเอ็งถือมีดที่เต็มไปด้วยเลือดของทรงกลดชี้ไปที่เจ้าสัวตงอย่างเคียดแค้น
สิบปีก่อน ซิ่วเอ็งยืนกรีดร้องที่เห็นเหลียงแขวนคอตาย
แล้วเง็กให้เพื่อนบ้าน 4 คนมาช่วยเอาศพเหลียงห่อเสื่อออกไป ซิ่วเอ็งตีอกชกหัวเหมือนคนบ้าแล้วนึกขึ้นได้ รีบลุกวิ่งตามออกไป ซิ่วเอ็งโหยหวน “อย่าเอาลูกอั๊วไป! อาเหลียง! อาเหลียง!”
เง็กวิ่งตามมาทันจนกอดตัวซิ่วเอ็งไว้
“ม้า! เฮียเหลียงตายแล้ว ทำยังไงก็ไม่ฟื้นหรอก ม้าทำใจเถอะนะ”
“ให้อั๊วทำใจยังไง หา ! ลูกชายอั๊วตาย! ต้องทำใจยังไง ทำยังไง หา!!” ซิ่วเอ็งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ตรงนั้นโดยไม่สนใจชาวบ้านมามุงดู