บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 19 (ตอนจบ) หน้า 3
ในเวลาต่อมา ซิ่วเอ็งในชุดปกติ(พ่อแม่ไม่ต้องไว้ทุกข์ให้ลูก) เง็กกับอาจูที่อุ้มเว่ยอยู่ทุกคนในชุดขาวไว้ทุกข์ ช่วยกันเผากระดาษเงินกระดาษทองอยู่ ซิ่วเอ็งโยนกระดาษเงินกระดาษทองลงกองไฟทีละปึกๆ สีหน้านิ่งเฉย ไม่ฟูมฟาย
“ม้า..เฮียเหลียงทิ้งจดหมายไว้”
“เผามันทิ้งไป!”
“ม้า...”
ซิ่วเอ็งเผากระดาษเงินกระดาษทองต่อไป อย่างเงียบสงบ แต่ดูเยือกเย็นน่ากลัว ซิ่วเอ็งพึมพำ “อึ้งตงกัว!!...มันต้องชดใช้!”
ซิ่วเอ็งโยนปึกกระดาษเงินกระดาษทองปึกใหญ่ลงกองไฟจนควันคลุ้งไปหมด
ซิ่วเอ็งเอามีดชี้ไปที่เจ้าสัวตงอย่างโกรธแค้นขึ้นทวีคูณ “เพราะลื้อ! อาเหลียงถึงต้องตาย! แม้แต่หลุมฝังศพก็ไม่มี ต้องไปฝังรวมกับศพผีไม่มีญาติ อาเหลียงอีซื่อ อีถูกลื้อฮุบร้านไปจนไม่มีเงินเหลือแม้แต่แดงเดียว แต่ลื้อกลับรวยเอาๆ รวยบนซากศพคนอื่น คนอย่างลื้อต้องชดใช้กรรม!”
ทรงกลดไม่เชื่อ “คนอย่างป๊าไม่เคยคดโกงใคร”
ซิ่วเอ็งไม่ฟัง “ชีวิตต้องใช้คืนด้วยชีวิต!” ซิ่วเอ็งหยิบขวดยาพิษมาราดคมมีดทั้งด้ามอย่างช้าๆ “ลื้อฆ่าลูกอั๊ว อั๊วก็จะฆ่าลูกลื้อ!”
เจ้าสัวตงทรมานใจนัก “อา..อาที”
“ลูกอั๊วตายอย่างทรมานยังไง ลูกลื้อจะทรมานยิ่งกว่าเป็นร้อยเท่าพันเท่า” ซิ่วเอ็งพยักหน้าให้สมุนเสี่ยเล้ง 2 คนกลับเข้ามาล็อคตัวทรงกลดไว้ แค่ซิ่วเอ็งเอามีดที่ทายาพิษแตะที่แผลของทรงกลด ทรงกลดก็ปวดแสบจนดิ้นพล่านแม้จะอดทนไว้ที่สุด
“ม่า..หนูขอร้อง..อย่าทำคุณที! คุณทีไม่ได้ทำผิดอะไร”
“มันผิดสิ มันผิดที่เกิดมาเป็นลูกชายของฆาตกรที่ฆ่าอาเหลียง!!”
“คนที่ฆ่าอาเหลียงคือลื้อต่างหาก!!” ทุกคนหันไปมอง เห็นเสี่ยเคี้ยงกับเง็กเดินเข้ามาพร้อมลูกน้องอีก 10 คน สมุนเสี่ยเล้งและลูกน้องเสี่ยเคี้ยงต่างจ่อเล็งปืนใส่กันเตรียมถล่มยิง
“หยุด! ทุกคนอย่าขยับ! ไม่งั้นก็ตายกันหมดนี่แหละ!”
หมงเริ่มคืนสภาพค่อยๆคืบคลานไปหลบในที่กำบัง
เสี่ยเคี้ยงเดินมาหยุดต่อหน้าซิ่วเอ็งอย่างระอาใจ “อั๊วไม่คิดเลยว่า ลื้อจะฝังใจเชื่อเรื่องผิดๆมาตลอดสิบกว่าปี”
“ลื้อพูดอะไร? อึ้งตงกัวฆ่าอาเหลียง ไม่ใช่อั๊ว!!”
“ก็ถ้าลื้อไม่บีบคั้นให้อาเหลียงหาเงินเยอะๆ จะได้รีบกลับไปอวดมั่งอวดมีที่บ้านเกิดเร็วๆ อาเหลียงอีคงไม่หาทางลัดไปเข้าบ่อนหรอก เฮียตงเป็นคนต่อชีวิตอาเหลียงไว้ แต่ลื้อเป็นคนดับชีวิตอีเอง”
ซิ่วเอ็งนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เสี่ยเคี้ยงเปิดโปงอีกมุมที่ไม่เคยรู้มาก่อน