บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 5 หน้า 3
ซิ่วเอ็งเดินมาคุกเข่าอยู่หน้ารูปเทพเจ้าเตาไฟ นางยกมือขึ้นพนมมือด้วยสายตาหมายมาด “ขอบคุณสวรรค์ที่เมตตา...” ซิ่วเอ็งเลื่อนสายตาไปจับจ้องที่รูปถ่ายของอาเหลียง “อาเหลียง...เวลาของเราใกล้จะมาถึงแล้ว!”
ซิ่วเอ็งยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม คนที่ไม่ลืมเรื่องในอดีตคือซิ่วเอ็งไม่ใช่เง็ก
เง็กหยิบชุดกระโปรงเก่ามาสอยตะเข็บออกเพื่อจะเย็บเข้ารูปใหม่ อาจูกับเว่ยเดินมาใกล้ๆอย่างเกรงๆที่เห็นสีหน้าเง็กเรียบเฉย
“ม้า..หนูกลับไปทำงานได้ใช่มั้ย”
เง็กหมางเมิน “อาม่าให้ไปทำแล้วนี่”
อาจูนั่งลงกอดเง็กอย่างเอาใจ “หนูขอโทษที่ไม่ได้บอกความจริง ถ้าไม่จำเป็นจริงๆหนูก็ไม่รับงานนี้หรอก แต่หนูต้องส่งอาเว่ยให้เรียนสูงๆ หนูรับปากอาม่าแล้ว หนูต้องทำให้ได้”
“ถ้ามีปัญหามากนัก งั้นผมไม่เรียนต่อ แจ้จูจะได้ไม่ต้องไปทำงานที่ม้าไม่ชอบ”
เง็กท่าทีอ่อนลง “ไม่ได้ ยังไงลื้อก็ต้องเรียนต่อ เอาเถอะ อาจู ม้ายอมให้ลื้อกลับไปทำงาน แต่ถ้าม้ารู้ว่าลื้อไปยุ่งกับพวกแก๊งเขี้ยวสิงห์ ม้าจะให้ลื้อออกจากงานทันที”
อาจูรับคำไม่เต็มปากนัก “งานหนูไม่เกี่ยวอะไรกับแก๊งเขี้ยวสิงห์เลย ม้า”
เว่ยสงสัยอยากรู้ “ว่าแต่ที่ม่าพูดน่ะ หมายความว่าไงเหรอ ที่ว่าให้ม้าลืมเรื่องเก่าๆ ม้ามีปัญหาอะไรกับแก๊งเขี้ยวสิงห์มาก่อนเหรอ”
“ไม่ใช่เรื่องของเด็ก!”
“งั้นแจ้จูถามม้าให้หน่อยสิ แจ้จูไม่ใช่เด็กแล้ว ถามได้ใช่มั้ย”
“อาเว่ย.. อย่าต่อปากต่อคำกับผู้ใหญ่”
“แก๊งเขี้ยวสิงห์ใหญ่คับฟ้ามานานแล้ว ใหญ่ซะจนไม่เคยเห็นคนอื่นอยู่ในสายตา แก๊งมีคุณธรรม...ฮึ.. ที่จริงก็ไม่ได้ดีไปกว่าแก๊งเลวๆแก๊งอื่นหรอก”
อาจูไม่เข้าใจที่แม่พูด รู้แต่ว่าแม่ไม่ชอบแก๊งเจ้าพ่อ และไม่ชอบแก๊งเขี้ยวสิงห์เอามากๆ
ตึกสมาคมเลือดมังกร เจ้าสัวตงกับปอเดินเข้ามาถึงทางเข้าสู่ห้องแปดเหลี่ยม เจ้าสัวตงมองไปรอบๆห้องประชุมแปดเหลี่ยม แล้วนึกถึงคำพูดของเสี่ยเคี้ยง
“อั๊วแค่อยากให้พวกเฮียตาสว่างต่างหาก นี่ไม่ใช่ยุคของแก๊งห้องแปดเหลี่ยมแล้ว ตอนนี้สมาคมเรามียี่สิบแก๊ง แค่ห้าเสียงของพวกเฮียไม่มีความหมาย” เสี่ยเคี้ยงเยาะ “แก๊งคุณธรรมสูงส่งไม่ทำธุรกิจผิดกฎหมาย พวกเฮียลืมตากว้างๆ มองไปรอบๆ แก๊งไหนมีมากกว่ากัน สมัยนี้เงินคืออำนาจ!”
เจ้าสัวตงนึกย้อนถึงยุคที่อำนาจยังอยู่ในมือของฝ่ายธรรมะ