บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 3 หน้า 5
ทรงกลดไม่ตอบ แต่ตักข้าวที่มีไชโป๊วผัดแห้งๆเป็นกับข้าวอย่างเดียว กินอย่างอร่อย อาจูมองทรงกลดที่กินอาหารพื้นๆอย่างสบายๆแล้ว ทรงกลดดูดีขึ้นนิดหนึ่ง
“ถ้าไม่กิน ฉันกินหมดนี่เลยนะ” ทรงกลดตักข้าวขึ้นมาคำหนึ่งทำแกล้งจะป้อนให้อาจู “กินซักหน่อย เดี๋ยวจะหิว”
“ฉันไม่หิวหรอกค่ะ ฉันอดข้าวจนชินแล้ว”
ทรงกลดชะงักมองอาจูอย่างเห็นใจ “เธอควรมาทำงานกับฉัน เธอต้องเลี้ยงครอบครัวไม่ใช่เหรอ เอาอย่างนี้มั้ย ลองมาทำงานก่อน ถ้าไม่ชอบหรือไม่ไหวจริงๆ ก็ค่อยว่ากัน” อาจูอดยิ้มขำไม่ได้ “ยิ้มอะไร”
“ฉันน่าจะเป็นฝ่ายอ้อนวอน ของานคุณทำมากกว่านะคะ”
ทรงกลดเริ่มเสียฟอร์ม “ถ้าไม่อยากทำ ก็ไม่ต้องทำก็ได้” ทรงกลดมองนาฬิกาข้อมือแล้วทำไม่แยแส “รีบกลับเข้าเมืองกันตอนนี้ เธอน่าจะมีเวลาหางานใหม่อีกซักสองสามชั่วโมง” ทรงกลดกวน “เธอจบบัญชีมา ไม่น่าจะหางานยาก”
ทรงกลดวางกล่องอาหารกลางวันลง แล้วลุกขึ้นทันทีเพื่อเตรียมตัวกลับ อาจูรีบลุกขึ้นตามอย่างเร็ว เมื่อคิดอีกทีว่าถ้าไม่ทำงานกับทรงกลดก็หางานได้ยากแน่ “เดี๋ยวค่ะๆ ถ้าฉันรับงานนี้ คุณจะให้เงินเดือนเท่าไหร่คะ”
ทรงกลดยิ้มกริ่ม สุดท้ายก็ทำให้อาจูยอมทำงานด้วยจนได้
ทรงกลดเตรียมจะขึ้นขี่มอเตอร์ไซด์ อาจูเดินตามมาพลางผูกผ้าโพกผมใหม่ อาจูพึมพำ “เงินเดือนตั้งพัน!”
อาจูมองทรงกลดอย่างคิดหนัก ว่าควรเสี่ยงรับงานนี้จริงๆเหรอ
“ตกลงว่าไง เริ่มงานพรุ่งนี้เลยได้มั้ย”
“เดี๋ยวค่ะ”
“อะไรอีกล่ะ”
“งานของฉันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับแก๊งเขี้ยวสิงห์ใช่มั้ยคะ”
“รับรองได้ว่า ไม่เกี่ยวข้องแน่!”
“แต่อาเว่ยบอกว่า พวกคุณเป็นพวกแก๊งเขี้ยวสิงห์ ถ้าแม่ฉันรู้ว่า ฉันทำงานให้แก๊งเจ้าพ่อ ฉันมีปัญหาแน่ แล้วที่สำคัญ ฉันไม่อยากวิ่งหลบกระสุนอีก!”
“ไม่ต้องห่วง สำหรับแก๊งเขี้ยวสิงห์ ฉันเป็นคนนอก! ไปกันได้แล้ว ไป”
“เราจะกลับเข้าเมืองกันเลยใช่มั้ยคะ”
ทรงกลดมองไปถนนที่ทอดยาวออกไป แล้วนึกถึงโรงงานเก่าขึ้นมาได้
ทรงกลดขี่มอเตอร์ไซด์โดยมีอาจูซ้อนท้ายมาถึงหลังโรงงานเก่า ทรงกลดจอดมอเตอร์ไซด์ อาจูลงจากมอเตอร์ไซด์แล้วมองไปรอบๆอย่างแปลกใจ “เรามาที่นี่ทำไมคะ”
“ฉันอยากมาดูอะไรซักหน่อย”
“นี่โรงงานของใครคะ แล้วทำไมคุณต้องจอดรถซะไกลอย่างนี้”