บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 3 หน้า 7
ทรงกลดยังคงปิดปากอาจูไว้อยู่ อาจูรีบดึงมือของทรงกลดออกไป อาจูรู้สึกว่าตัวเองใกล้กับทรงกลดเกิน เลยขยับตัวออกจนเกือบจะหลุดออกจากมุมที่หลบอยู่
ทรงกลดเหนี่ยวเอวอาจูเข้ามาแล้วก้มหน้าลงใกล้จนเกินจำเป็น ทรงกลดกระซิบ “อยู่ใกล้ๆฉันไว้ แล้วเธอจะปลอดภัย...” อาจูจ้องตาทรงกลดแล้วรู้สึกเชื่อใจอย่างประหลาด
หน้าศาลเจ้า เว่ยถือกระทงใบตองแห้งสีน้ำตาลที่มีขนมถ้วยจีนอยู่ ตักไชโป๊วใส่แล้วเหยาะซีอิ๊วดำ เว่ยส่งกระทงจุ๋ยก้วยให้กับลูกค้า แล้วรับเหรียญหนึ่งสตางค์มาใส่กระป๋องเงิน
เว่ยตะโกนร้อง“จุ๋ยก้วยครับ จุ๋ยก้วย!” เว่ยหันไปมองเง็กที่นั่งจับเจ่าอยู่อย่างกลุ้มใจ
“ไม่รู้วันนี้อาจูจะหางานทำได้หรือเปล่า ถึงได้งานทำ กว่าจะได้เงินก็สิ้นเดือน ไม่ทันจ่ายค่าเทอมลื้ออยู่ดี”
“ผมบอกแล้วไง ผมไม่เรียนต่อ..”
“ไม่ได้นา..อาเว่ย” เง็กกับเว่ยหันไป เห็นซินแสง้วงยืนยิ้มอย่างเมตตาอยู่หน้าหาบจุ๋ยก้วย
เง็กกระวีกระวาดลุกขึ้นมาตักจุ๋ยก้วยใส่กระทงเพื่อให้ซินแสง้วง “ซินแส”
“ลื้อต้องเรียนต่อนะ อาเว่ย เรียนให้สูงๆ”
“ซินแสพูดอย่างนี้หมายความว่า อาเว่ยจะมีโอกาสได้เรียนสูงๆ ทำงานดีๆใช่มั้ย”
“นั่นอีกนานกว่าจะรู้นะ ม้า ซินแสทำนายดวงของแจ้จูดีกว่า วันนี้แจ้จูจะได้งานทำมั้ย ทีนี้ได้รู้กันแล้วว่า ที่เค้าบอกว่า ซินแสทำนายแม่นอย่างกับตาเห็น มันจริงมั้ย”
“ได้!”
เง็กดีใจ “วันนี้อาจูจะได้งานทำจริงๆเหรอ”
“ไม่ได้วันนี้ ก็จะต้องได้งานทำซักวันแหละ คนมีความพยายาม ยังไงก็ต้องประสบความสำเร็จ”
“โธ่!”
“ไม่รู้เราจะต้องลำบากไปถึงเมื่อไหร่”
“ลื้อเลือกที่จะสบายได้ แต่ลื้อไม่เลือกเอง ไม่ต้องห่วง ลูกดีมีกตัญญู อนาคตไกล” ซินแสง้วงรับกระทงจุ๋ยก้วยจากเง็กมาแล้ว วางเงินหนึ่งบาทไว้ที่หาบเพราะรู้ว่าเง็กจะไม่รับเงิน ซินแสง้วงเตือนเว่ย “ตั้งใจเรียนหนังสือ อย่าใจกล้านัก อยู่ใกล้บัณฑิต อยู่ห่างคนพาลไว้”
เว่ยรับคำไปงั้นๆ “ครับ ซินแส”
ซินแสง้วงตบหัวเว่ยเบาๆ แล้วเดินออกไป
“ไม่รู้แจ้จูหางานไปถึงไหนแล้ว” เง็กกับเว่ยต่างห่วงอาจู จนไม่ได้ฟังที่ซินแสง้วงเตือนนัก
อาจูขยับตัวอย่างอึดอัดเพื่อที่ออกห่างจากทรงกลด แต่ทรงกลดรั้งตัวอาจูไว้ไม่ให้ขยับตัวไปไหน ทรงกลดเสียงเบา “อดทนอีกนิด พวกมันกำลังจะไปแล้ว”
อาจูเสียงเบา “ฉันหายใจไม่ออก!”