บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 6 หน้า 6

“เจอก็ดีแล้ว  รีบไปเถอะจ่า”

เหยี่ยวกับนกน้อยจะออกไปโดยไม่ทันเห็นแก้วตา ทันใดนั้นได้ยินเสียงผู้หญิงพูดเสียงดังขึ้น “เดี๋ยวก่อน” 

เหยี่ยวกับนกน้อยหันไปมองตามเสียงผู้หญิง เห็นผู้หญิงคนนึงกำลังยืนตะโกนบอกทิศทางให้สามีขับรถจอดริมถนนหน้าอพาร์ทเมนท์ “มองซ้ายก่อน มองซ้าย” 

เหยี่ยวกับนกน้อยรู้สึกว่าไม่เกี่ยวกับตัวเอง จึงจะเดินไป

ผู้หญิงตะโกนเหมือนพูดกับเหยี่ยวและนกน้อย ”จะรีบไปไหน ! บอกให้มองทางซ้ายก่อนไง” 

เหยี่ยวกับนกน้อยเผลอมองทางซ้ายตามที่ผู้หญิงตะโกนเหมือนมีบางอย่างดลใจ ทันใดนั้นเหยี่ยวกับนกน้อยเห็นแก้วตา แก้วตาสบตากับเหยี่ยวและนกน้อยแก้วตารีบวิ่งหนีไปทันที เหยี่ยวกับนกน้อยรีบวิ่งตาม

ริมรั้วบ้านเหยี่ยว ยายนวลเอาของใส่บาตรหลวงตาเคี้ยงเสร็จแล้วนั่งยองๆพนมมือรับพร หลวงตาเคี้ยงสวดมนต์ให้พรน้ำรินยืนด้านหลังยายนวล

ยายนวลพูดกับน้ำริน “เวลาใส่บาตรอย่ายืนนะต้องนั่งลง..” น้ำรินนั่งลง

หลวงตาเคี้ยงกับเด็กวัดคิดว่ายายนวลพูดด้วย “ขอบใจนะที่ชวนให้นั่ง แต่อาตมายืนให้พรจะเหมาะกว่า”

“ฉันไม่ได้พูดกับหลวงตา”

หลวงตาเคี้ยงชะงัก แล้วมองหาว่ายายนวลพูดกับใคร แต่ไม่มีใคร หลวงตาเคี้ยงหันไปสบตากับเด็กวัดว่า “ยายนวลพูดกับใครหว่า”

หลวงตาตั้งสติแล้วสวดมนต์ให้พร “อายุ.. วรรโณ .. สุขัง ..”

น้ำรินพนมมือฟังบทสวด เหมือนเสียงบทสวดของหลวงตาก้องกังวาลมาจากที่ไกลๆ จิตใจของน้ำรินคล้ายจะคิดถึงเสียงสวดนี้ว่าเคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่ง แต่ก็จำไม่ได้ 

“…..พลัง”

มีลมพัดผ่านน้ำรินเหมือนบทสวดให้พรของหลวงตาเป็นพลังให้ความร่มเย็นใจ 

ยายนวลสอนน้ำริน “ลมพัดแบบนี้...มาตักบาตร เราควรจะผูกผมให้มันดีๆ ด้วยนะ”

หลวงตาเคี้ยงกับเด็กวัดนึกว่ายายนวลพูดด้วย เด็กวัดลูบหัวตัวเองที่ผมเกรียน ไม่มีผม 

หลวงตาเคี้ยงเหลือกตามองหัวตัวเองจนหน้าผากย่น “โยมจะให้อาตมาผูกผม?”

ยายนวลสะดุ้งโหยง “ฉันไม่ได้หมายถึงหลวงตา ! ฉันหมายถึงแม่หนูนี่” ยายนวลชี้นิ้วไปทางน้ำริน

หลวงตาเคี้ยงกับเด็กวัดมองไปตามนิ้วของยายนวลที่ชี้  แต่ไม่เห็นใคร หลวงตาพึมพำอย่างหวาดๆ ”เอาแล้วไง” หลวงตารีบพูดกับยายนวล “อาตมาไปก่อนนะ” หลวงตาเคี้ยงกับเด็กวัดรีบเดินจนแทบจะวิ่งออกไป

ยายนวลที่นั่งยองๆอยู่จะลุกขึ้น แต่ลุกไม่ไหว

น้ำรินเผลอรีบเข้าไปจะพยุงยายนวล “หนูช่วยค่ะ” น้ำรินยื่นมือจะไปพยุงตัวยายนวล แต่มือน้ำรินทะลุผ่านตัวของยายนวล น้ำรินชะงักแต่ไม่ยอมแพ้น้ำรินพยายามตั้งสมาธิอย่างที่ปริกบอก แล้วพยายามจะจับแขนยายนวลให้ได้