บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 8 หน้า 5
วรานุชมองแล้วชะงักรับโทรศัพท์ไปดู เห็นข้อความในไลน์ว่า “ใจแทบขาดเมื่อห่างเธอ...” วรานุชมองแล้วอึ้งเพราะไม่รู้ว่าแท้จริงเป็นฝีมือสัญญาส่งไป อนวัชชะงักเพราะตัวเองไม่ได้ทำแต่ไม่รู้ว่าจะบอกได้ไง
“ข้อความเพิ่งส่งไปเมื่อวานมีอะไรจะแก้ตัวอีกไหมคะวัช....”
รัชนีมาทันเห็นวรานุชน้ำตาไหล วรานุชพูดจบก็วิ่งหนีออกไป ทำให้รัชนีเข้าใจว่าอนวัชเป็นคนนัดสองสาวมา “ไอ้จืด! ชั้นมองเธอดีเกินไปจริงๆ !”
พูดจบรัชนีก็ตามวรานุชไป อนวัชกำลังจะตามวรานุชไปแต่อ๋อมแอ๋มกับเจนนี่ดึงไว้ สัญญาได้แต่มองความวุ่นวายแล้วเริ่มเครียดทันที
วรานุชร้องไห้ไปเก็บเสื้อผ้าไป รัชนีได้แต่มองวรานุชด้วยความสงสาร “ผู้ชายมันเลวเหมือนกันจริงๆ! ตอนแรกก็คิดว่าไอ้จืดมันซื่อ ไม่นึกเลยว่าจะซ่าส์! แต่ไม่ต้องห่วงนะเฉิ่ม เธอมันมือใหม่หัดตบ ชั้นจะจัดการให้เอง!”
ทันใดนั้นวรานุชชะงักวางเสื้อผ้าลงเงยหน้ามาด้วยแววตาเฉียบขาด ปาดคราบน้ำตาทิ้ง แล้วเดินฉับๆออกไปทันที
อนวัชรีบเดินตามหานุช อ๋อมแอ๋มกับเจนนี่ก็มาตามดึงแขนไว้ อนวัชสะบัดแขนด้วยความโมโห “หยุด! พวกคุณเลิกยุ่งกับผมซะที”
สองสาวอึ้งเมื่อถูเมื่อถูกอนวัชตวาดแรง
“ทำไมต้องตวาดเราด้วยคะ? เราสองคนก็เป็นเมียพี่เหมือนกันนะคะ...”
อนวัชชะงักพยายามคิดว่าถ้าบอกสองสาวเรื่องสัญญาไปเรื่องอาจจะจบ “เอาล่ะ พวกคุณตั้งสติดีๆนะ ผมจะบอกเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ว่าความจริงแล้ว เรื่องวุ่นวายทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันเป็นเพราะผีร้ายตัวนึงที่เห็นแก่ตัว”
“หือ?? ผีอะไรคะ?”
“ผีที่สิงร่างผมไปหาพวกคุณไง แต่ตอนนี้ผมไม่ยอมให้ผีสิงผมอีกแล้ว เพราะฉะนั้นคุณสองคนกับผมจะไม่ติดต่อกันอีกเด็ดขาด!”
สัญญาแว้บหน้าตื่นมาข้างอนวัช “จืด! พูดไปได้ยังไง แบบนี้พี่ก็อดน่ะสิ!”
“หมายความว่าพี่วัชไม่ได้รักพวกเราเลย??”
“เชื่อก็บ้าแล้ว! พี่วัชคิดจะชิ่งพวกเราน่ะสิ! ฟังนะคะพี่วัช คนอย่างอ๋อมแอ๋มไม่ยอมโดนทิ้งง่ายๆ ถ้าพี่วัชอ้างว่าผี งั้นก็เรียกผีมาให้พวกเราเห็นหน่อยสิคะ”
“ชั้นมาแล้ว!!!” ทุกคนหันมามองเห็นรัชนีในร่างวรานุชเดินเข้ามาท่าทางอุกอาจ
สัญญามองก็รู้ทันทีว่ารัชนีกำลังสิงวรานุชอยู่ “เมียจ๋า!!!”
อนวัชมองด้วยความอึ้งที่วรานุชโดนรัชนีสิง รีบเดินไปหาวรานุชอย่างเป็นห่วง วรานุชที่ถูกรัชนีสิงอยู่ผลักอนวัชร่วงน้ำไปทันที “ถอยไปไอ้จืด!! คราวที่แล้วลูกปืนไม่ฝังหัว เลยไม่เข็ดใช่ไหม! ได้!”
เจนนี่กับอ๋อมแอ๋มชะงักเริ่มหวั่นๆ รัชนีหันหยิบบางอย่างในกระเป๋า สองสาวตาเหลือกกลัวจะหยิบปืนมายิง วิ่งหนีไป รัชนีพาร่างวรานุชวิ่งตามไป