บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 4 หน้า 3
“นี่นุช! ชั้นจะพูดกับแกเป็นครั้งสุดท้ายนะ ที่ผัวแกอ้างว่ามีเรื่องกับใครแล้วจำไม่ได้น่ะ มันฟังไม่ขึ้น ชั้นว่าเค้าคงไปมีเรื่องเพราะแย่งผู้หญิงกับใครมากกว่า”
วรานุชชะงักอึ้งๆ รัชนีฟังแล้วยกนิ้วโป้งเห็นด้วย
“แต่ชั้นรู้จักวัชมานาน ชั้นไม่คิดว่าเค้าจะโกหกชั้น”
อรพิณเบ้ปาก “ซักวัน แกจะต้องเสียใจเพราะไว้ใจผัวมากเกินไป” รัชนียกนิ้วโป้งเห็นด้วยอีก วรานุชคิดตามอรพิณแล้วเริ่มกังวลไม่รู้จะจัดการปัญหายังไง เสไปล้างจาน “เลิกหนีปัญหาได้แล้วนุช ถ้าไม่อยากเสียผัวไป ทางเดียวเท่านั้น คือสู้!”
รัชนีเห็นด้วย “ใช่! เพื่อนเธอพูดถูก มีทางเดียวต้องสู้!”
วรานุชฟังแล้วก็ค่อยๆวางจาน สีหน้าเริ่มฮึกเหิมขึ้นบ้าง ทันใดนั้นโทรศัพท์วรานุชดัง วรานุชมองเห็นว่าอนวัชโทรมาพอดี วรานุชหันมองอรพิณที่พยักหน้าให้อย่างดุดัน
“สู้!” วรานุชกดรับสาย
อนวัชคุยโทรศัพท์อยู่ สีหน้าไม่ค่อยสบายใจเรื่องงานและที่ตนจำเหตุการณ์ไม่ได้ สัญญามองอนวัชอยู่
“นุชจ๊ะ....อย่าเพิ่งพูดอะไรนะ ผมกลัวจะลืมว่าผมอยากพูดอะไรกับคุณ...นุช ไม่ว่าผมจะหลงๆลืมๆอะไรไปบ้าง แต่ที่ผมจะไม่มีวันลืมก็คือ....ผมรักคุณ......”
วรานุชถือหูโทรศัพท์ชะงักสัมผัสได้ถึงความจริงใจของอนวัช รัชนีอรพิณประกบข้าง ทั้งคู่ออกท่าออกทางให้นุชด่าอนวัช
“จริงเหรอคะ”
“จ้ะ แล้วคืนนี้ผมอยากพานุชไปกินข้าวนอกบ้าน เดี๋ยวผมรีบเคลียร์งานให้เสร็จ เหลืออีกนิดหน่อยน่ะจ๊ะ นุชไปรอผมที่ร้านที่ผมขอนุชแต่งงานนะจ๊ะ ผมโทรจองไว้แล้ว เดี๋ยวผมรีบตามไปเจอ รักนุชนะจ๊ะ...”
สัญญาชะงัก ไม่อยากให้อนวัชไปกินข้าวกับนุช เพราะตั้งใจจะไปหาสองสาว
“ค่ะ นุชก็รักคุณค่ะวัช”
รัชนีและอรพิณถอนหายใจเบื่อพร้อมๆกัน
“เสียแรงเชียร์จริงๆ ชั้นเอาเวลาไปตามผัวชั้นซะดีกว่า!” รัชนีแว้บออกไป
วรานุชมองอรพิณเขินๆที่ทำให้ผิดหวัง
อนวัชวางโทรศัพท์หันทำงานต่อ สัญญาขัดใจบ่นอุบอิบ “ไม่ได้นะจืด ไม่ได้! ถ้าพี่ปล่อยให้จืดไปทานข้าวกับน้องนุช แล้วน้องอ๋อมแอ๋ม น้องเจนนี่ของพี่ละ พี่ยอมไม่ได้!” สัญญาสิงอนวัชทันที แล้วพุ่งออกจากห้องไปเลย
สัญญาในร่างอนวัชรอลิฟท์อยู่ สัญญาเห็นเงาอนวัชในกระจก ก็เห็นว่าเชย
“เมื่อวานพี่พลาด พาจืดไปทั้งๆที่สารรูปจืดๆเชยๆ แถมจืดก็จ๊นจน น้องอ๋อมแอ๋มเจนนี่เค้าจะสนใจได้ยังไง ไม่ได้ๆ พี่ยอมไม่ได้! พี่ต้องจับจืดแปลงร่างซะใหม่...” สัญญาชี้เงาอนวัชในกระจกมาดหมาย