บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 12 หน้า 2
24 กุมภาพันธ์ 2557 ( 17:06 )
625.8K
ที่หน้าบ้าน ไร่ตะวัน ชาญหน้าเครียด อึ่งและอาทิตย์ บีบนวดให้
“ปู่ครับ หมดหวังแล้วใช่ไหมครับ”
“ไม่หรอก เราต้องมีความหวังสิ พี่ตูน บอดี้แสลม เคยกล่าวไว้ว่า”
ชาญทำเสียงจริงจัง “จ้ำม่ำเสียจริงนะน้องเอ๋ย ไม่เคยเห็นใครจ้ำม่ำเท่า”
“ไม่ใช่! นั่นมันชาย เมืองสิงห์… พี่ตูนเคยกล่าวไว้ว่า “ชีวิตเริ่มต้นที่คำว่าฝ่าฟัน ขอเพียงใจเรา เท่านั้นไม่หวั่นไหว””
“ใช่ ใจเราต้องไม่หวั่นไหว เราต้องมีความหวัง”
ทั้งหมด “เฮ้!!!”
พลันรถตำรวจขับเข้ามาจอด ตำรวจสองนายลงจากรถ ทุกคนหันมองสงสัยๆ
ชาญคุยกับตำรวจสีหน้าเครียด ห่างๆ ไป อึ่งและอาทิตย์ แอบมองดูอยู่
“ไม่มีใครอยู่ที่ฟาร์มไอ้เดชาเลยเหรอ???”
“คาดว่าคงหนีคดีจนต้องหนีไปกบดานกันหมด ถ้าปู่ชาญมีเบาะแสความเคลื่อนไหวของเดชา รบกวนแจ้งเจ้าหน้าที่ด้วยนะครับ”
“ยินดีครับ ผมจะช่วยเป็นหูเป็นตาให้”
“ถ้างั้นผมขอตัวไปสอบถามคนงานไร่ตะวันก่อน เผื่อว่าใครจะมีเบาะแสเพิ่มเติม”
“เชิญครับ อยู่แปลงกุหลาบโน่น เดี๋ยวผมตามไป”
ตำรวจสองนายเดินออกไป ชาญเครียดจัด อึ่งและอาทิตย์ รีบวิ่งไปเกาะขาชาญ
“มีอะไรเหรอคะปู่”
“เดชามันโดนตำรวจตามล่า”
“คราวนี้คนไม่ดีจะได้เข้าคุกซะที”
ชาญมีสีหน้าหนักใจ
“เดชามันแค้นตะวันเป็นทุนเดิม แล้วที่มันหนีหัวซุกหัวซุนแบบนี้… มันต้องโทษว่าเป็นความผิดของตะวันแน่ๆ”
“แล้วพี่ตะวันจะปลอดภัยมั้ยครับ”
อึ่งและอาทิตย์มีสีหน้าเครียด
“กรุงเทพมันกว้างกว่าบ้านเราเยอะ ไอ้เดชามันไม่มีทางรู้หรอกว่าตะวันอยู่ที่ไหน”