บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 7 หน้า 2
17 กุมภาพันธ์ 2557 ( 17:24 )
625.8K
ตะวันกับแย้ รีบเดินไปตามทาง ตะวันสายตามองสอดส่องระวังภัยจากพวกเดชาไปด้วย
"ใกล้ถึงรึยังลูกพี่"
เสียงลูกสมุนของเดชาตอบ "ใกล้แล้ว"
ตะวันและแย้ชะงักกึกทันที ลูกสมุนสองคนของเดชายืนถือปืนจ่อจากทางด้านหลัง
“ใกล้ถึงที่ตายแล้วโว้ย”
ลูกสมุนสองคนของเดชาหัวเราะกันอย่างสะใจ
ตะวันผลักแย้ล้มลงทันที “หมอบ!!!!”
แย้รีบหมอบกับพื้น ตะวันชักปืนขึ้นมายิงสวนไปปัง ๆ ลูกสมุนเดชารีบหลบแล้วยิงสวนปังๆๆๆตะวันหลบที่ต้นไม้ใหญ่ ลูกสมุนสองคนตรงเข้าไปจะยิงตะวัน แย้คว้าไม้ที่พื้นได้ก็ลุกขึ้นฟาดใส่หัวลูกสมุนเดชาคนหนึ่งจนล้มลงสลบ ลูกสมุนเดชาอีกคนเล็งปืนไปที่แย้ทันที แย้กลัวมือไม้สั่นทิ้งไม้หลุดมือ
“ตายยยยยยยยยย!!!”
ลูกสมุนเดชากำลังจะยิงแย้ แต่ตะวันพรวดเข้ามาเตะปืนกระเด็นไป จากนั้นชกลูกสมุนเดชาผงะไปตะวันหยิบไม้ที่พื้นแล้วฟาดเต็มหัวลูกสมุนเดชาสลบไปอีกคน แย้ยืนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
“แย้ ไอ้แย้ รอดแล้ว เร็วรีบหนี”
ตะวันกับแย้รีบวิ่งหนีทันที
เดชา ล่ำและแหลมหันขวับไปทางเสียงปืนที่ได้ยิน
“ไอ้ตะวัน !!!”
เดชารีบวิ่งไปทางที่ได้ยินเสียงปืนทันที ล่ำและแหลม วิ่งตามออกไป
ตะวันและแย้วิ่งมาตามทาง แย้หกล้ม แต่ตะวันวิ่งนำไปไกลแล้ว
“โอ๊ยยยยย” ตะวันชะงักกึก หันไปมอง
“แย้!!! ลุกขึ้น ลุกเร็ว”
แย้ยันกายลุกขึ้น แต่ก็เจ็บข้อเท้าลุกไม่ไหว
“ลุกไม่ไหวลูกพี่”
ตะวันตัดสินใจเข้าไปช่วยพยุงแย้ลุกขึ้น
“แข็งใจหน่อย เดี๋ยวจะได้ออกไปแล้ว”
ตะวันหิ้วปีกพยุงแย้พาเดินไปด้วยกัน แต่ทว่า พลั่ก!!! ตะวันกับแย้โดนเดชาเตะเสยหน้า กระเด็นไปทั้งคู่ โทรศัพท์มือถือของตะวันกระเด็นหลุดออกจากตัว ตกลงที่พื้น ตะวันตะเกียกตะกายเข้าไปหยิบ แต่ต้องชะงัก เพราะเดชากับล่ำถือปืนเล็งขู่
“อย่าแม้แต่จะคิด”