บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 19
รถคณินแล่นอย่างเร็วไปบนถนนจนฝุ่นฟุ้งตลบ
โกดังร้างไม่ไกลจากท่าเรือเก่า กิตติกับลูกน้องคนหนึ่งช่วยกันจับแพนมัดมือไขว้ไว้กับเสา กิตติส่งสายตาให้แพนเป็นนัย ว่าอย่าทำตัวมีพิรุธ เพราะกิตติมัดเชือกไว้หลวมๆ
เสี่ยเล้งเดินไปมา หัวเราะสะใจ “ไอ้คิ้ม!!! ในที่สุด ลื้อก็ต้องคลานกลับมาหาอั๊วอยู่ดี เพราะสวรรค์เข้าข้างอั๊ว ไม่ใช่ลื้อ!!!”
โอชินจ้องมองมนชิตด้วยสายตาเย้ยหยันปนแค้น “เมื่อถึงเวลาต้องฆ่าพวกมัน ควรยกหน้าที่นี้ให้คุณมนชิต” มนชิตหันขวับ...ทำไมต้องกรู!? “เพื่อให้การก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งหัวหน้าแก๊งมีความหมาย ไม่ใช่ขึ้นมาจากการฆ่าหมูฆ่าหมาไปวันๆ”
“นี่!!!”
โอชินแดกดัน “พิสูจน์สิคะคุณมนชิต ทำให้ทุกคนเห็นว่าคุณเหมาะสมแค่ไหน!”
มนชิตกัดฟันกรอด ก่อนหันมองแพนด้วยสายตาข้นเครียด แพนจ้องตอบด้วยสายตาชิงชัง มนชิตพยายามบ่ายเบี่ยง “ความจริง แพนโดนยาพิษอีกไม่นานก็จะตายอยู่แล้ว ส่วนไอ้คิ้มยอมกินยาพิษที่นายใหญ่ให้ไป ผมคิดว่า... “
เสี่ยเล้งกำชับ “แกไม่ต้องคิดแล้ว ทำเลย ล้มมันด้วยมือแกเอง เอาเลือดมันมาล้างตีนอั๊วให้ได้และทำให้ทุกแก๊งในปากน้ำโพสยบแทบเท้าลื้อ”
มนชิตมองแพน “ครับ ผมจะไม่ทำให้นายใหญ่ผิดหวัง”
โอชินตื่นเต้น “เมื่อไหร่ไอ้คิ้มมันจะมาสักทีนะ ไม่รู้รึไง ว่าเมียมันใกล้ตายเต็มทีละ”
กิตติฉวยจังหวะที่ทุกคนสนใจแต่ตัวประกันลอบเดินออกไป มนชิตหันไปเห็นกิตติที่เดินออกไปแล้วอดสงสัยไม่ได้
ป่าละเมาะใกล้โกดังร้าง กิตติจุดคบไฟแล้วพัดวีปล่อยให้ควันไฟลอยขึ้นสู่ฟ้าเพื่อส่งสัญญาณให้คณิน
มนชิตเดินเข้ามาสายตาเย็นชาหน้าเหี้ยมเกรียม มือที่ถูกยิงพันผ้าไว้ “ทำไรวะ!!!!”
กิตติตกใจหันกลับมา รีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ “ขี้! อั๊วมาขี้ อึดอัดท้องหลายวันแล้ว ก็เลยมาปล่อย เบาตัวไปเยอะ”
“อั๊วหมายถึงลื้อจุดคบทำไม???”
“ไล่ยุง แถวนี้ยุงเยอะจะตาย รุมกัดรุมทึ้งกันจนก้นอั๊วเป็นลายพาดกลอนหมดแล้วเนี่ย อยากดูมั้ย???”
“ไม่ต้อง!!! ไหนแกบอกว่ารู้ที่อยู่แพนไง แล้วทำไมนังโอชินถึงพาแพนมาได้”