บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 19 หน้า 4
“รีบมาช่วยอั๊วกับอาแพนเร็ว ไอ้พวกระยำมันจับอั๊วมา”
“จับป๊ามาทำไมครับนายใหญ่”
เสี่ยเล้งท้วง “มันไม่ใช่ป๊าลื้อ อย่าลืมสิ”
แพนเตือนสติ “เฮีย ถึงป๊าจะไม่ใช่ผู้ให้กำเนิด แต่ป๊าก็เลี้ยงเฮียมาอย่างดี ปล่อยป๊าไปเถอะนะก่อนที่เฮียจะบาปหนาไปมากกว่านี้”
มนชิตอยากจะขอร้องเสี่ยเล้งให้ปล่อยพ่อของตนไป “นายใหญ่ครับ!”
เสี่ยเล้งตัดบท “ลืมแล้วรึ ว่าเป้าหมายลื้อคืออะไร???”
เสี่ยเป้งอึ้ง “นี่ลื้อสมคบคิดกับคนชั่วมานานเท่าไหร่แล้วอามนชิต”
เสี่ยเล้งสำทับ “เลือกเอาจะอยู่อย่างยิ่งใหญ่ หรืออยู่อย่างกระจอกต่อไป”
ที่สุดมนชิตก็เลือก “ผมจะเป็นหัวหน้าแก๊งให้ได้ครับ และหากจะต้องฆ่าพ่อ แม่ พี่น้องของตัวเองเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ผมก็จะทำ”
คณินส่ายหน้าระอาใจ “ไม่บอกกันดีๆวะ”
เสี่ยเป้งมองมนชิตอย่างผิดหวังรุนแรง แพนสงสารพ่อจับใจ
“ดีมาก คราวหลัง อย่าให้อั๊วได้ยินคำว่าแต่จากลื้ออีก” เสี่ยเล้งตะโกน “ไอ้คิ้ม ออกมาได้แล้ว อย่ามัวแต่มุดหัวอยู่ ไม่งั้นอั๊วจะเผาสองพ่อลูกนี่ให้ไม่เหลือซากนะ!!!”
คณินยังเฝ้ามองเหตุการณ์อย่างใจเย็น ไม่บุ่มบ่าม
ป่าละเมาะใกล้โกดังร้าง กิตตินอนหงายอยู่ ซินแสง้วงเดินเข้ามา ย่อตัวนั่งลงแล้วแตะที่ตัวกิตติ กิตติสะดุ้งโหยงแล้วลุกนั่ง คลำไปทั่วหน้าท้องของตัวเองที่ถูกยิง “โชคดีที่ผมใส่เสื้อเกราะ”
“โชคดีที่มันไม่ยิงหัว อาแพนอยู่ที่ไหน”
“ที่โกดังร้างครับ ซินแสล่วงหน้าไปก่อน ผมขอกลับไปรวบรวมคน...”
“ไม่ต้องแล้ว”
ลูกน้องแก๊งเหยี่ยวแดงสิบคนเดินเข้ามา กิตติโล่งใจ
ภายในโกดังร้าง เสี่ยเล้งเริ่มฟิวส์ขาด “ไอ้คิ้ม!!!”คณินเงียบกริบ แพนหัวเราะแม้ไม่มีแรงเหลือ เสี่ยเล้งสั่งมนชิต “เผา!”
มนชิตตกใจ “เผา!”
โอชินสะใจ “เผาหัวใจมันซะ เริ่มจากเมียมันก่อน”
มนชิตล้วงไฟแช็คออกมา ด้วยความกดดันและเจ็บปวด เดินเข้าไปหาแพน
“การได้เป็นหัวหน้าแก๊ง คงทำให้เฮียมีความสุขมากสินะ”
“อย่าพูดอีกเลยแพน เพราะถ้าแพนยอมหนีไปกับเฮียตั้งแต่แรก เรื่องวันนี้ก็คงไม่เกิดขึ้นหรอก”