บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 16 หน้า 3
ในห้องผู้ป่วย คณินสายตาเป็นทุกข์ จับมือแพนซึ่งนอนบนเตียงคนไข้ไว้แน่น แพนหน้าซีดปากซีดเหมือนคนกำลังจะตาย “แพน...อย่าทิ้งผมไป ผมขาดคุณไม่ได้”
แพนปรือตาขึ้นมองคณินด้วยสายตาอ่อนล้า “คิ้ม”
“ผมอยู่นี่แพน”
“ฉันเป็นอะไร???”
คณินยิ้ม “คุณไม่ได้เป็นอะไร คุณแค่อ่อนเพลียก็เลยเป็นลม พักผ่อนสักวันสองวันก็หาย”
“แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย”
“พูดอะไรอย่างนั้น คุณน่ะยังต้องเป็นเมียผมไปอีก 50 ปี เป็นแม่ของลูกผมอีก 5 คน เป็นย่า เป็นยาย เป็นผู้หญิงที่จะต้องมีตีนกาเต็มหน้า ผิวเหี่ยว หน้าย่น นมยานถึงตาตุ่ม”
“แต่ฉันไม่มี...(แรง)”
“น่าถึงมี (นม) น้อยก็เอาไว้เลี้ยงลูกได้แล้วกัน เอาเป็นว่าคุณหายแน่นอน คุณจะกลับมาแข็งแรงและมีความสุขที่สุด”
แพนยิ้มอ่อนๆ “ตกลงคุณแพ้หรือชนะ”
คณินยิ้มควักลูกท้อจากชายพกที่ชนะการแข่งขันประชันสิงโตยัดใส่มือแพน “รู้ใช่มั้ยว่าลูกท้อมีความหมาย”
“เป็นเครื่องหมายของความมั่นคง อายุยืน”
“ผมยกให้คุณ”
แพนยิ้ม แต่นัยน์ตาเศร้า
ที่โรงน้ำชา โอชินยิ้มกริ่ม แววตาสะใจ เห็นความตายของคนอื่นเป็นเรื่องสนุก “เธอรับเคราะห์แทนผัวตัวเอง!”
เสี่ยเล้งนั่งอยู่ตรงหน้าโอชิน “หมายความว่าไง”
“เราตั้งใจจะวางยาไอ้คิ้ม แต่ไม่รู้พลาดยังไง เธอถึงโดนยาพิษซะเอง!” โอชินรินน้ำชาใส่ถ้วยส่งให้เสี่ยเล้ง “พิษชนิดนี้ร้ายแรงมาก หากไม่รีบถอนพิษก่อนรุ่งสางของวันที่สามที่ได้รับพิษเข้าไป เธอจะตายอย่างทรมานที่สุด!”
เสี่ยเล้งดื่มชาหมดถ้วยแล้ววางถ้วยลงอย่างแรง “รสชาติของความตายนี่มันหอมหวานเสียจริง!!”
โรงสีเสี่ยบุ๊ง กริชคุกเข่าลงต่อหน้าเสี่ยบุ๊ง “ผมขอโทษนะป๊า ผมมันไม่เอาไหน ผมมันขี้แพ้ ผมไม่ควรเกิดเป็นลูกป๊าเลย”
เสี่ยบุ๊งจับบ่าทั้งสองข้างของกริชเพื่อดึงให้ยืนขึ้น “อั๊วให้อภัยลื้อ เพราะลื้อทำดีที่สุดแล้ว แต่กะไอ้คิ้ม อั๊วจะไม่มีวันให้อภัยมันเด็ดขาด!!!!”
“พอเถอะป๊า เลิกคิดเลิกแค้น แล้วกลับมาตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินดีกว่า”
“ทำมาหากินกะอะไร ประเดี๋ยวไอ้คิ้มมันก็จะมายึดโรงสีเราแล้ว ไม่อยากจะเชื่อว่าอั๊วจะจนในชั่วข้ามคืน”
“จนอะไร...ป๊าแค่ทำโรงสีบังหน้าไม่ใช่เหรอ รายได้ส่วนใหญ่ก็มาจากบ่อนทั้งนั้น”