บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 7 หน้า 2
อยู่ๆ แพนก็โดนมนชิตเข้าประชิดตัวจากด้านหลัง ตวัดฝ่ามือมาปิดปากแพนไว้ มนชิตลากแพนออกไป
มนชิตผลักแพนเข้าไปในห้องเก็บของ แล้วปิดประตูลงกลอนแน่นหนา
“เฮีย!”
“หมาสองตัวกำลังฟัดแย่งเธอกันอยู่”
“แล้วหมาตัวนี้ล่ะ”
“หมาตัวนี้ มันก็บ้ารักเธอไง”
“จะอ้วก ถอยไป”
“เรื่องอะไรจะถอย ในบ้านไอ้คิ้มซะด้วย สะใจดีพิลึก”
“ป๊าอยู่ข้างนอกนะ”
“แล้วไง ป๊าจะทำอะไรได้ ในห้องนอนแพนฝาเดียวกับห้องนอนป๊า เฮียยังมุดเข้าไปปล้ำได้เลย”
“สักวันป๊าจะรู้ ว่าป๊าเลี้ยงงูพิษไว้”
มนชิตจู่โจมเข้าหาแพนอย่างเร็ว
กริชโดนคณินกระทืบ จนกระเด็นไปนอนอยู่ที่ปลายเท้าของเสี่ยบุ๊ง เสี่ยบุ๊งก้มมองสภาพสะบักสะบอมของกริชแล้วรับไม่ได้ “พอ!!! พอแล้ว!!! อั๊วยอมมมมมมม”
คณินสะบักสะบอม ไม่แพ้กัน “ยอมแต่แรก ก็ไม่ต้องเหนื่อย”
เสี่ยบุ๊งเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ลื้อมัน...ลื้อมัน....ได้ ตำแหน่งหัวหน้าแก๊งเป็นของลื้อ ได้ไปแล้ว รักษาให้ดีๆแล้วกัน”
“ไม่มีปัญหา”
“แต่ถึงลื้อจะเอาเก้าอี้คืนไปได้ โฉนดบ้านหลังนี้ก็ยังเป็นของอั๊วอยู่ดี”
เสี่ยเป้งหันมองหามนชิต ไม่เห็นนานแล้ว จึงลุกออกไปเงียบๆ
“เชิญเสี่ยนอนกอดโฉนดให้สบายใจ แต่พอตำรวจไปเคาะประตูบ้าน อย่าตกใจไปล่ะเพราะผมเป็นคนแจ้งความเอง!!!”
“แจ้งความ!!!”
“ก็ของผมหาย ผมก็ต้องแจ้งความสิ”
เสี่ยบุ๊งยังฝืนหัวเราะ “อั๊วมีหลักฐานการซื้อขาย ใครก็มาจับอั๊วไม่ได้”
“คอยดูไปละกัน”
“ไม่ต้องมาขู่”
“ไม่ได้ขู่ ติดคุกตอนแก่คงเซ็งแย่ อยู่ข้างนอกให้ลูกหลานถอนหงอกเล่นให้ไม่ดีกว่าเหรอ”
เสี่ยบุ๊งกลืนน้ำลายเฮือก คนอื่นๆมีสีหน้าตระหนกกังวลขึ้นมาทันที ยกเว้นคนฝ่ายคณิน คณินยิ้มเหี้ยมที่สุดเท่าที่จะทำได้