บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 1 หน้า 3
กิตติอะจึ๋ย “ขอโทษครับคุณคิ้ม เถ้าแก่บอกให้ผมพูดตามทุกคำ ผมไม่ได้พูดเอง....แล้วท่านยังกำชับอีกด้วยว่า ยังไงก็ลากหัวไอ้คิ้มไปที่งานให้ได้”
“ฉันไปแน่ที่งาน แต่บ้าน คงไม่ใช่ตอนนี้”
“แต่โรงสีกำลังมีปัญหานะครับ เถ้าแก่อยากให้คุณกลับไปช่วยงาน อีกอย่าง เรื่องหัวหน้าแก๊งเหยี่ยวแดงคนใหม่ที่จะตั้งให้คุณ...(เป็น)”
“ไม่เป็นโว้ย จบมหา’ลัยมา ไม่ได้จบจากบู๊ลิ้ม เรื่องแก๊งก๊งอะไรนี่ ไม่ขอเอี่ยว!” คณินหันหลังให้กิตติ เดินหนีอีกครั้ง
กิตติตะโกนตามหลัง “หนีอะไรก็หนีได้ แต่หนีตัวเองไม่พ้นหรอกนะครับนายน้อย!!”
กิตติยังตามติดคณิน ขณะขบวนสิงโตขับเคลื่อนใกล้เข้ามา แป๊ะยิ้มสามคนร่ายรำ
“คุณคิ้มเป็นลูกชายคนเดียวของเถ้าแก่ ยังไงก็ปฏิเสธไมได้”
“คนอยากขึ้นเป็นใหญ่เยอะแยะ ยกให้ใครไปซะ”
“คนอยากขึ้นเป็นใหญ่ กับคนที่เหมาะสม มันคนละคนกันนะครับ”
คณินเซ็ง “อ้อ งั้นคนที่เหมาะสมจะเป็นมาเฟียก็คือฉันงั้นเหรอ หล่อเร้าใจแบบนี้เนี่ยนะ” ขบวนสิงโตเคลื่อนเข้ามาใกล้ คณินเหลือบมอง สายตามีเลศนัย “ถามจริงเหอะ ถ้าฉันไม่ใช่ลูกของอาป๊า ฉันยังจะเหมาะอยู่มั้ย”
“อืมมมมม”
“ใครจะก้มหัวให้ฉัน”
“ผมคนหนึ่งล่ะครับ” กิตติก้มหัวลง “ผมเกิดมาเพื่อจะเป็นของคุณ เอ๊ย เพื่อจะรับใช้คุณ”
คณินฉวยโอกาสที่กิตติก้มหัวให้ วิ่งข้ามถนน ฝ่าขบวนสิงโต แล้วชนเข้ากับแป๊ะยิ้มไทจนหัวแป๊ะยิ้มหลุด คณินขอโทษ แต่ไม่มองหน้า เพราะมัวแต่ชะเง้อมองกิตติว่าจะตามมาไหม คณินโบกมือไหวๆ “บ๊ายๆ”
กิตติมองตามคณินอย่างเหนื่อยหน่ายใจแทนพ่อของเขา
ที่ศาลเจ้า เสี่ยเส็งเหลียวหน้ามองหลังว่าเมื่อไหร่คณินจะมา
ซินแสง้วงปลอบใจ “เดี๋ยวอีก็มา”
“ซินแสยังไม่รู้จักความกะล่อนของอี”
กิตติเดินแหวกคนเข้ามาทางด้านหลังเสี่ยเส็ง
“อาคิ้มล่ะ”
“หายไปแล้วครับ”
เสี่ยเส็งหันมาสั่งความกิตติ “อยู่นี่ เฝ้าอาคิ้มไว้”
“แต่นายน้อยสั่งให้ผมดูแลความปลอดภัยของเถ้าแก่ครับ”
“ลื้อฟังคำสั่งใคร”
กิตติกระซิบ “ฟังคนที่กำลังจะเป็นเจ้านายคนใหม่ของผมครับ”