บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 15 หน้า 4
“แหม รู้ทัน ก็คนเค้าคิดถึง อยากกอดอยากหอม” แพนหน้าแดงก่ำขยับเท้าหนีสองสามก้าว “ดูทำเข้า ผมไม่ได้เป็นโรคเรื้อนนะ”
“ไม่ได้เป็นโรคเรื้อน แต่ร้าย น่ากลัวกว่าเยอะ”
คณินคว้ามือแพนมาจับ แพนขัดขืนนิดหน่อยแต่ก็ยอมให้จับโดยดี “ขอบคุณนะ ที่ช่วยดูแลป๊าและที่บ้านเป็นอย่างดี”
“มันเป็นหน้าที่ฉันอยู่แล้ว”
“หน้าที่สะใภ้ทำได้ดีมาก แต่อย่าลืมทำหน้าที่ภรรยาด้วยนะ ผมไปตั้งหลายวันไม่คิดถึงกันบ้างเลยเหรอ”
“จะให้พูดความจริงหรือโกหก”
“พูดจากหัวใจสิจ๊ะเมียจ๋า” คณินล้วงแหวนทองออกมาแล้วสวมที่นิ้วก้อยข้างซ้ายให้แพนแบบไม่ทันตั้งตัว
แพนตกใจหน้าแดง “คุณ!”
“สำหรับเมียที่แสนดี”
แพนแอบเขิน “ที่ป๊าคุณพูดก็ถูกของท่านนะ ได้กำไรนิดๆหน่อยๆ ไม่ควรใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายแบบนี้”
“อีกคนแล้ว ติดโรคขี้บ่นมาจากป๊าเหรอ”
แพนเปลี่ยนเรื่อง “ดูเหมือนคุณจะลืมเรื่องประชันสิงโตไปเลยนะ”
“ใครบอกลืม ตอนอยู่เยาราช ผมซ้อมแทบทุกวันเลยนะ”
คณินออกท่าเหมือนกำลังเชิดสิงโตให้แพนดู แพนเห็นแล้วอดอนาถใจไม่ได้ “ดูจากท่าแล้ว สงสัยไม่ต้องทำอะไร ก็แพ้ตั้งแต่ยังไม่แข่ง”
คณินยังทำท่าร่ายรำไปมาสนุกสนาน...ไร้ความกังวล
พื้นที่กว้างหน้าโรงสี คณินอยู่ในชุดเตรียมซ้อมเชิดสิงโตเดินคุยมากับแพน
“ได้ข่าวว่ามีการตั้งโต๊ะพนันด้วย คุณเชียร์ใคร”
“ไม่เชียร์ใครทั้งนั้น”
“ไม่ได้ คุณต้องเชียร์ผมสิ ห้ามวางตัวเป็นกลางเด็ดขาด”
กิตติพร้อมลูกน้องสองคนช่วยกันหอบตัวสิงโตเข้ามา “พร้อมรึยังครับคุณคิ้ม”
“จะรออะไรอยู่ล่ะ เดี๋ยวจะเชิดสิงโตโชว์เมียให้อึ้งไปเลย”
“ตามสบาย ฉันขอตัวไปคุมคนงานทางด้านโน้นนะ” แพนปลีกตัวออกไป คณินมองตามไป
“มาครับคุณคิ้ม เริ่มกันเลย”
“เริ่มอะไร เลิก ไม่ต้องซ้อม”
“อ้าว ทำไมครับ”
“มีเรื่องที่สำคัญกว่าต้องทำน่ะสิ”
“นาทีนี้ ยังมีเรื่องอะไรสำคัญกว่าซ้อมเชิดสิงโตอีกครับ”