บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 19 หน้า 3
คณินทำท่าจะปลดซิบกางเกง “กูฉี่ใส่ซะดีมั้ยเนี่ย” คณินนึกได้ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู “ไม่ได้ เหลือเวลาไม่มากแล้ว ต้องรีบช่วยแพนก่อน” คณินเจ็บใจอยากถีบหน้าเสี่ยเล้ง
เสี่ยเล้งเดินไปมาต่อหน้าแพนที่ถูกมัดไว้กับเสา เสี่ยเล้งตะโกน “ไอ้คิ้ม อั๊วรู้นะว่าลื้ออยู่แถวนี้ อย่ามัวแต่มุดหัวสิวะ!!”
แพนตะโกน “อย่านะคิ้ม ถ้าคุณอยู่ที่นี่ อย่าออกมาเด็ดขาด กลับไปซะ”
เสี่ยเล้งตะโกน “หรืออยากเห็นเมียแกตายหา???”
แพนตะโกน “ไม่ต้องห่วงฉัน อย่าหลงกลมัน มันจะฆ่าเราทั้งหมด”
เสี่ยเล้งขัดใจ “ไอ้คิ้มมันทำบุญด้วยอะไรวะ เมียถึงได้รักขนาดนี้” เสี่ยเล้งตะโกนต่อ “ไอ้คิ้ม ลื้อก็รู้ว่าอั๊วเลวจริง ทำจริง ถ้าไม่อยากเห็นเมียแกต้องตายอย่างทรมาน ก็รีบคลานเข้ามาหาอั๊วซะดีๆ”
แพนตะโกน “อย่านะคิ้ม อย่าก้มหัวให้คนชั่วอย่างมัน คุณต้องรอด”
คณินที่หลบหลังกองกระสอบ เห็นเสี่ยเล้ง แพนและลูกน้องห้าคนของเสี่ยเล้งมีอาวุธครบมือ เตรียมยำตีนเขาแน่ๆ คณินกัดฟันกรอด “ใครกันแน่ที่ต้องตายอย่างทรมาน!!!”
ป่าละเมาะใกล้โกดังร้าง มนชิตไล่ยิงกิตติจนกระทั่งกิตติจนมุมเพราะเจอทางตัน กิตติหันกลับมาเผชิญหน้ากับมนชิต มนชิตส่องปืนไปที่หน้าอกของกิตติแล้วขึ้นไกปืน “ลื้อมันแสบพอๆกะเจ้านายลื้อเลยว่ะ”
“แต่ลื้อห่างชั้นกับเสี่ยเล้งเยอะ”
มนชิตโกรธ “อั๊วคือเงาของเสี่ยเล้ง!!!”
กิตติหัวเราะ “อย่างลื้อ เป็นได้เห็บเหาเท่านั้นแหละวุ้ย!!!”
มนชิตยิงไปที่หน้าอกและท้องของกิตติสามสี่นัด กิตติล้มลงนอนแน่นิ่ง มนชิตหัวเราะด้วยความสะใจ “ไปรอรับใช้นายแกที่นรกซะเถอะ!!!”
ภายในโกดังร้าง โอชินลากตัวเสี่ยเป้งเข้ามา แล้วโยนให้ลูกน้องมัดมือไว้แล้วให้นั่งคุกเข่า
“พ่อ!”
“อาแพน!! นี่มันอะไรกันวะ พวกลื้อจับอาแพนกับอั๊วมาทำไม พวกลื้อเป็นใคร”
แพนขอร้องเสี่ยเล้ง “ปล่อยพ่อฉันไปเดี๋ยวนี้นะ พ่อฉันไม่เกี่ยว”
“ปล่อยไปก็ไม่สนุกสิ”
มนชิตเดินเข้ามาในโกดังแล้วตรงไปหาเสี่ยเล้งทันที โดยไม่ทันเห็นเสี่ยเป้ง “ผมจัดการสายของไอ้คิ้มเรียบร้อยแล้วครับ”
“อามนชิต!!!!”
มนชิตหันไป “ป๊า!!!!”