บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 14 หน้า 3
“อื้อ ไม่ทำอีกแล้ว” สองคนสบตากันนาน ไลออนลูบผมให้พรนางฟ้า ก่อนจะถอดแหวนเปลือกหอยที่มือแล้วส่งให้แองจี้ “ต่อไปนี้ให้เราเป็นคนดูแลแองจี้เถอะนะ” พรนางฟ้าสบตาไลออน นึกถึงที่เคยพูดไว้
พรนางฟ้ามองที่มือของไลออน เห็นแหวนเปลือกหอยที่นิ้วมือของไลออน
“มา เราใส่ให้”
พรนางฟ้าขัดขืนทันที “ไม่!”“ทำไม?”“ก็ชั้นถือ! ชั้นจะใส่แหวนคู่กับคนรักของชั้นเท่านั้น”ไลออนมองตาพรนางฟ้า วิงวอน “นะ” พรนางฟ้ามองตาไลออน ตัดสินใจ
พาทีเดินไปที่บ้านพักของพรนางฟ้าอย่างเป็นห่วง วางมือลงบนประตูเบาๆ แล้วจู่ๆก็จามออกมา พรนางฟ้า ไลออนชะงัก แล้วหันไปที่ประตู “ใครมารึเปล่าน่ะ”
“ไม่มีอะไรหรอ” ไลออนยื่นแหวนให้อีกที “ว่าไงแองจี้”
“แต่เราได้ยินเสียงจริงๆ ไลออนออกไปดูหน่อยนะว่าใครมา”
ไลออนวางแหวนไว้บนที่นอนเดินไปที่ประตู ขณะที่ไลออนกำลังจะเดินไปเปิด บัวบุหงาก็ผลักประตูเข้ามาเสียก่อน บัวบุหงาห่วง “ทีหลังแกอย่ามาระห่ำอย่างนี้นะชั้นไม่สนุกด้วย”
แพรพิณเสริม “แกเป็นอะไรหรือเปล่า” สองสาวหยุดชะงัก เมื่อเห็นไลออนอยู่ในห้อง
“อ้าว น้องไลออน”
“เก็บไปคิดดูนะ” แล้วไลออนยิ้มหวานให้บัวบุหงากับแพรพิณ “เราขอตัวก่อนนะ”
ไลออนเดินโปรยยิ้มจากไป แพรพิณมองตามอย่างเคลิ้ม
“ชั้นเข้าใจละ ทำไมเด็กๆ ถึงรักไลออนกันนัก บัวบุหงาถองศอก “เฮ้ย สติค่ะ”
บัวบุหงาสังเกตแหวนเปลือกหอยบนเตียง “ไลออนพูดอะไรกับแกพรนางฟ้าสะดุ้ง รีบเก็บแหวน “มะ ไม่มีอะไร”
แพรพิณโผเข้าไปใกล้พรนางฟ้า กอดพรนางฟ้าด้วยความเป็นห่วง“แกไม่เป็นไรนะฟ้า ชั้นตกใจมากนึกว่าแกตายไปแล้วซะอีก” พรนางฟ้าขำ “บ้า ถ้าตายแล้วจะมานั่งอยู่นี่ได้ไงเล่า ดีที่ไลออนช่วยชั้นขึ้นมาทัน” แพรพิณกับบัวบุหงามองหน้ากัน
“ไลออน?”“ไลออนพูดอย่างนั้นหรอ”“เออสิ ทำไมเหรอ?” แพรพิณกับบัวบุหงามองหน้ากัน
ชายหาดใกล้ร้านมินิมาร์ท พาทีเดินช้าๆ ไปตามชายหาด เศร้าๆ คิดถึงพรนางฟ้าตอนอยู่ด้วยกันในบ้านบลูปรินซ์
“แองจี้..? ... แองจี้?” พรนางฟ้ายังนิ่ง พาทียื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หู ตะโกนใส่