บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 25 หน้า 3
“พี่ไม่รู้”
“พี่ยังโกรธเค้า...”
พาทีตัดบท “โกรธสิ...ไลออนล่ะ”
“ไม่รู้สิครับ...แต่ผมอยากฝากความหวังไว้กับพวกเค้านะ”
“งั้นเหรอ”
เสียงกีต้าร์และเสียงร้องเพลงของเควิน ดังขึ้นมา ทุกคนหันกลับไปมอง เควินร้องเพลงซึ้งของบีพี มองไปหาเพื่อนแต่ละคน แล้วจู่ก็พาทีก็เดินมาจับคอกีต้าร์ของเควิน ทำให้การร้องเพลงของเควินหยุดลง
“พี่ยังไม่อยากฟัง”
ทุกคนมองพาที แล้วจู่ๆ ไลออนก็ร้องเพลงเปล่า ไม่มีดนตรีต่อจากที่เควินร้องค้างไว้ขึ้นมา แล้วทุกคนที่เหลือก็เริ่มร้องด้วย พาทีหันมามองทุกคน ปล่อยมือจากกีต้าร์ เควินเริ่มดีดกีต้าร์ต่อ ทุกคนร้องเพลง เดินเข้าบล็อก ขยับท่าตามเพลงตามจังหวะ เหมือนเป็นคอนเสิร์ตเล็กๆสำหรับพาที พาทีมองดูทุกคนแล้วค่อยยิ้มออกมา น้ำตาปริ่ม คิดถึงงานในฐานะโปรดิวเซอร์ของบีพีเช่นกัน จนเพลงจบก็มีเสียงปรบมือของลุงอินดังขึ้น
“เออ ดีดี มันเก่งเว้ย”
“ไม่หรอกลุง เควินก้าวพลาดออกก่อนคิวสองจังหวะ คฑาเพี้ยนที่เดิมตลอดนะ บอกมาตั้งกี่ครั้งแล้ว” ลุงอินแทรก “เออ ไอ้ที่กูว่าดี มันก็ว่าไม่ดีเว้ย”
พาทีมองลุงอินยิ้มๆ “จุงเบประสานดีแล้วนะ ไลออนดีมาก”
เควินชื่นชม “นี่สิ พี่พาที”
จุงเบรับ “เออ คิดถึงเน๊อะ”
คฑาเปรย “จังหวะนี้ ตามหลักแล้วมันต้อง Group Hug นะ”
ไลออนสั่ง “จัด” ทุกคนจะเข้ามากอดพาที
“หยุด” ทุกคนเบรกเอี๊ยด “แค่ซีนร้องเพลงประสานกันทีละคนเมื่อกี้ยังสะเหร่อไม่พอเหรอ”
ไลออนมองพาทียิ้มๆ “แล้วซีนสะเหร่อๆ เมื่อกี้ มันเวิร์คมั้ยล่ะพี่”
พาทีนิ่งไป เควินเลยพูดขึ้นมา “พวกเราพร้อมที่จะกลับไปเผชิญความจริงแล้วล่ะครับ”
พาทียิ้ม “งั้นกลับกรุงเทพกัน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด”
ทุกคนมองหน้ากันแล้วร้องเฮดีใจออกมาพร้อมกัน และสุดท้ายทุกคนก็เข้ามา Group Hug อยู่ดี ลุงอินยืนมองยิ้มอยู่ข้างๆมีความสุข