บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 20 หน้า 4
“เป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายเหรอ”
เควินห่วง “นั่นสิ”
จุงเบเอามืออังหน้าผากพรนางฟ้า “ตัวก็ไม่ร้อนนี่ หรือว่าเมื่อย มา นวดให้ เรานวดเก่งมาก”
จุงเบนวดบ่าพรนางฟ้า พรนางฟ้ายิ่งรู้สึกผิด
“แองจี้ดูเครียดๆ นะ” เควินยังห่วง “หน้าชัดขนาดนั้นเลยเหรอ”
ทุกคนยกเว้นไลออน “มาก!”
“แองจี้...แองจี้คงเครียดแทนเพื่อนแหละ เพื่อนสนิทแองจี้พ่อเค้าหนีออกจากบ้าน ยังหาไม่เจอเลย”
“เรื่องนี้เองเหรอ”
จุงเบเห็นใจ “โหย ขอให้เพื่อนหาพ่อเจอไวไวนะ”
เควินปลอบ “แต่ยังไงตอนนี้แองจี้ต้องกินอะไรสักหน่อย จะได้มีแรง เครียดไปก็ไม่อิ่มหรอก อ่ะ น่องไก่น่องสุดท้าย เสียสละให้ผู้จัดการคนสวยเลย”
“ขอบใจนะ”
เควิน จุงเบ คฑา ตักอาหารให้พรนางฟ้า พรนางฟ้าอยากร้องไห้เพราะรู้สึกผิดทุกคนตรงหน้าจริงใจกับเธอ รักเธอ ไลออนมานั่งใกล้ๆ
“พวกเราทุกคน แองจี้ขอโทษนะ”
พาทีนั่งมองบีพีเอาใจใส่พรนางฟ้าอยู่ครู่นึง ก็ได้โอกาสเดินหลบออกมาอย่างเงียบๆ เควิน มองตามพาทีอย่างสงสัยว่าพาทีเดินไปไหน ไลน์ของเควินดังขึ้น เควินดีใจที่อรนาฏติดต่อมา เควินแอบหลบออกมาอย่างเนียนๆ
ห้องนอนพรนางฟ้า พาทีเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง พาทีมองซ้ายมองขวาว่าไม่มีใครตามตนมาลอง เปิดประตูห้องของพรนางฟ้า พอเห็นว่าไม่ได้ล็อคก็แอบรีบเข้าไปด้านใน พาทีมองไปรอบๆ ห้อง เริ่มต้นหาสิ่งผิดปรกติในห้องของพรนางฟ้าแข่งกับเวลา
บ้านพักบลูปริ๊นซ์ เควินแอบหลบมาโทรหาอรนาฏ
“คุณน้าเป็นยังไงบ้างครับ”
“ดีขึ้นแล้วจ้ะ น้ามีเรื่องจะรบกวนถามเราหน่อย”
“เรื่องอะไรครับ”
“ถ้าน้าอยากง้อพันธิตให้หายโกรธ น้าควรจะทำยังไงดี”
“คุณน้าลองเตรียมอาหารที่คุณพันธิตชอบไว้สิครับ ตอนเค้ากลับมาเห็นก็น่าจะเข้าใจว่าคุณน้ายอมง้อแล้ว”
“จริงสิ น้าลืมเรื่องง่ายๆ แบบนี้ไปเลย ขอบใจเรามากเลยนะ”
“ไม่เป็นไรครับ ขอให้คุณน้ากับคุณพันธิตหายโกรธกันเร็วๆ แล้วกันนะครับ”
เควินวางสายจากอรนาฏ รู้สึกดีใจที่อรนาฏไว้ใจโทรมาหาตน เควินเดินขึ้นไปบนบ้าน