บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 15 หน้า 13

บัวบุหงาเดินเข้าหาพ่อจะกระชากเสื้อผ้าพ่ออก พ่อเต่ากอดตัวเองไว้แน่น “แกอย่านะ!”บัวบุหงามองพ่อเต่าโกรธมาก เห็นว่าพ่อไม่ยอมถอด เลยหันไปมองกองเครื่องสำอางที่วางทิ้งไว้ บัวบุหงาเดินปรี่เข้าไปทันที พ่อเต่าเห็นก็ตกใจ รีบเดินตาม“อย่า.. อย่านะบัว แกจะทำอะไร”บัวบุหงาคว้ากองเครื่องสำอางพ่อมาทำลาย โกยลงถังขยะ พ่อเต่าพยายามห้าม บัวบุหงาไม่ฟังกวาดเครื่องสำอางทิ้งน้ำตานองหน้า พ่อเต่าร้องไห้ขอร้องอย่าให้บัวทิ้ง เพื่อนๆตกใจจะกรูมาห้าม แต่เจ๊โดมห้ามไว้ พ่อเต่าทนไม่ไหว กรีดร้อง ก่อนจะผลักบัวออกไป บัวบุหงาล้ม มองพ่ออย่างเสียใจมาก“พ่อ!!” บัวบุหงาจ้องตาพ่อเต่าโกรธมาก พ่อเต่ามองเครื่องสำอางที่ถูกทำลายอย่างเสียใจ ก่อนจะเห็น สายตาที่คนเป็นลูกมองมา“ทำไม แกจะทำไมนักหนาหานังบัว! มันเป็นความสุขของชั้น เป็นสิ่งที่ชั้นรัก ทำไมชั้นจะทำไม่ได้ ที่ผ่านมาชั้นยอมเสียสละความสุขของชั้นเพราะเห็นว่าแกยังไม่โต แต่ตอนนี้แกโตแล้ว ทำไมแกไม่เข้าใจชั้นบ้างห๊ะ ทำไม!”บัวบุหงานิ่งไปสักพัก “หนูเกลียดพ่อ” บัวบุหงาร้องไห้วิ่งขึ้นไปบนห้อง เจ๊โดมและแก๊งกะเทยที่แอบดูอยู่ตกใจ “อีบัว อีบัว!” พ่อเต่าเสียใจกับคำที่ลูกพูด นั่งลงร้องไห้อย่างอัดอั้นไม่อายใคร เพื่อนๆกรูกันออกมานั่งลงกอดพ่อเต่าร้องไห้ตามกันไปหมด

ห้องนอนบัวบุหงา บัวบุหงาทิ้งตัวลงร้องไห้บนเตียง บัวบุหงาเจ็บปวดเพราะนึกถึงเรื่องในอดีตที่แสนเจ็บปวดของครอบครัวบัวบุหงาบัวบุหงาอายุ 10 ปีในชุดนักเรียนกลับจากโรงเรียนมาพร้อมแม่ แม่ดูไม่รักบัวบุหงาเท่าไหร่ บัวบุหงากับแม่หยุดอยู่ที่หน้าบ้าน ได้ยินเสียงกรี๊ดดังจากในบ้าน แม่บัวบุหงากระชากแขนบัวบุหงาเข้ามาด้วยหน้าตาสงสัย พ่อเต่ากับแก็งค์เพื่อนกำลังแต่งหญิงเต้นในบ้านกรี๊ดกร๊าด แม่บัวบุหงาตกใจอึ้งมาก พ่อเต่าหันมาเห็นบัวบุหงากับแม่ตกใจอึ้ง แม่บัวกรีดร้องขาดสติ “อีเลว อีชั่ว แกหลอกชั้น แกทำอย่างนี้ได้ยังไง”“ไม่ใช่นะ ไม่ใช่แบบนั้น!” แม่ปรี่เข้าไปตบพ่อเต่า พ่อเต่าปัดป้อง บัวบุหงาตะโกน“อย่าทำพ่อ อย่าทำพ่อ” พ่อเต่าปัดป้องจนแม่สู้ไม่ได้ แม่ดึงวิกพ่อเต่าออกมา“เพราะไอ้วิกนี่ใช้มั้ย นี่ๆๆ”แม่ดึงวิกออกมากระทืบๆ พ่อเต่าร้องไห้ บัวบุหงาวิ่งไปกอดพ่อไว้

หน้าบ้านบัวบุหงา แม่บัวบุหงาเก็บกระเป๋าออกจากบ้าน มีชาวบ้านมามุงอยู่เต็ม บัวบุหงากอดขาแม่ร้องไห้ไม่ให้แม่ไป แม่สะบัดบัวบุหงาจนหลุดแล้วหนีไป พ่อเต่าในชุดแต่งหญิงวิ่งออกมาห้าม “อย่าไปเลยนะแป๋ว สงสารบัวมันนะ ชั้นไม่อยากให้ลูกโตมาเป็นเด็กมีปัญหา”“มันเป็นเด็กมีปัญหาก็เพราะแกมันทุเรศแบบนี้ไง! อีเลว กูเกลียดมึง ชาตินี้อย่าได้เจอกันอีกเลย!” แม่บัวบุหงามองพ่อเต่าเกลียดมาก ชาวบ้านเห็นก็ตกใจแล้วนินทา ทำท่าทีรังเกียจว่าพ่อเต่าเป็นพ่อที่ไม่รับผิดชอบ มีลูกแล้วยังเป็นตุ๊ดได้อีก แม่บัวบุหงาทนเสียงนินทาไม่ไหว สะบัดบัวบุหงาจนหลุดแล้วรีบหนีไป เด็กๆแถวนั้นวิ่งมาวนรอบตัวบัวบุหงาแล้วล้อ “พ่อเป็นตุ๊ด พ่อเป็นตุ๊ด” บัวบุหงาอุดหูร้องไห้หนักมากบัวบุหงาในปัจจุบัน อุดหูในท่าเดียวกัน ร้องไห้อยู่อย่างนั้น

บ้านบลูปรินซ์ พรนางฟ้าเดินเข้าบ้านมาอย่างเนือยๆ ไลออนนั่งรอที่หน้าบ้าน รีบวิ่งมาหา“ไปไหนมาแองจี้ แล้วทำไมกลับไม่พร้อมพี่พาที มีอะไรรึเปล่า”“แองจี้ไปธุระมา ขอเข้าบ้านก่อนนะไลออน แองจี้เหนื่อย”“แต่เรารอแองจี้ตั้งนาน คุยกับเราแค่นี้เองเหรอ”“อย่าเพิ่งงอแงวันนี้นะ...ขอร้อง” พรนางฟ้าเดินหันหลังเข้าบ้านไม่สนใจ