บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 26 (จบบริบูรณ์) หน้า 4
บัวบุหงามองไปในบ้าน “อือ ทุกคนพูดได้ดีมากเลยนะ”
“อะไรที่พูดออกมาจากใจจริงๆ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย มันก็ทำให้คนฟังกล้าที่จะยอมรับนะ”
“โอ้ย พ่อวาทะศิลป์สวยงาม”
“ก็ทำไมอ่ะ ผมเก่งเรื่องพูดให้ผู้หญิงเขินอยู่แล้ว”
“หลงตัวเอง” พันธิตโอบบัวบุหงา แล้วยื่นหน้าไปใกล้แบบบัวไม่ทันตั้งตัว “หรือไม่จริง”
บัวบุหงาเขินมาก “ไปไกลๆเลย”
“จะให้ไปไกลได้ไง เราสองคนต้องช่วยกันตัดต่อคลิปอีกนะ”
“เออ งานยังไม่เสร็จนี่หว่า แล้วนี่มาทำอะไรอยู่เนี่ย รีบกลับไปทำงานเร็ว”
บัวบุหงาจะวิ่งเข้าไป แต่พันธิตคว้ามือบัวไว้ “ตอบก่อนสิ”
“ตอบอะไร”
“ชอบผู้ชายแบบนี้มั้ย” บัวบุหงาเขิน “ถามอะไรเนี่ย”
“ว่าไง”
“ก็..ชอบ”
“ก็แค่นั่น” พันธิตคว้ามือบัวบุหงา “ปะ ไปทำงานกัน”
อรนาฏกับพ่อเต่าแอบมองอยู่ตลอด
“คุณพันธิตนี่ร้ายมากนะคะ”
“บัวบุหงาก็น่ารักดีนะคะ”
“งั้นเราไปดูฤกษ์วันแต่งเลยดีมั้ย” อรนาฏขำ “ใจเย็นก่อนก็ได้ค่ะ”
กลางคืน พาทีกับพรนางฟ้ายืนอยู่ด้วยกันบนสะพาน ที่พาทีเคยพาพรนางฟ้ามา ทั้งคู่มองไปที่แม่น้ำ พาทีมองฟ้า “ฟ้า พวกเราจะช่วยบลูปริ๊นซ์ได้ใช่มั้ย”
พรนางฟ้า นั่งอยู่ข้างๆ แล้วเงยหน้ามองฟ้า “ได้สิคะ พวกเราทำได้แน่”
พาทีมองฟ้า “เธอแค่กำลังพูดปลอบใจชั้น”
“ไม่ค่ะ ฟ้าหมายความอย่างนั้นจริงๆ”
“มันจะเป็นไปได้ยังไง เราหาเจเจไม่เจอนะ เธอคิดว่าแค่รูปบลูปรินซ์กับคลิปไวรัลของเธอมันจะช่วยพวกเราได้หรือไง” พาทีรู้ตัวว่าไม่น่าพูดออกไป “ขอโทษ พี่ไม่น่าพูดแบบนั้น”