บทละครโทรทัศน์ คิวบิก ตอนที่ 20 หน้า 2
24 มีนาคม 2557 ( 11:37 )
5M
1
ซักพัก หลานเซ่อก็เดินออกมาอย่างเร็วมองซ้ายขวา เห็นนาคยืนหลบฝนอยู่เนื้อตัวเปียกชุ่ม
นาคยืนหันหลังให้ หลานเซ่อเดินมาหยุดมอง นาคหันมาเห็น
“ชั้นเอาแฟ้มงานมาคืนนาย”
หลินหลานเซ่อคว้าข้อมือนาคแล้วดึงให้เดินตามไป
นาคยืนอยู่กลางห้อง หลานเซ่อเดินเข้ามาหยุดตรงหน้า ยกผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมให้นาค นาคมองอึ้ง แล้วเหลือบไปเห็นมองข้อมือหลิน เห็นเขาใส่นาฬิกาที่เธอให้
“ขอบคุณนะ”
“อะไร”
“ขอบคุณที่นายเช็ดผมให้ กับ ... นาฬิกา”
หลานเซ่อเหลือบมองนาฬิกา นาคยิ้ม “ชั้นไม่คิดว่านายจะใส่มัน”
หลานเซ่อยิ้ม นาคจ้องมอง“เวลาที่นายยิ้ม นายหล่อมากเลยรู้มั้ย”
มือหลานเซ่อชะงัก หุบยิ้มมองจ้องกลับ นาคอึ้งตกใจ ที่จู่ ๆ เขาก็เคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้
“นับจากพรุ่งนี้ไป ชั้นไม่รู้ว่าเราจะได้เจอกันอีกรึเปล่า แต่ชั้นอยากให้เธอรู้ว่า ชั้นจะจดจำเธอตลอดไป”
นาคยืนอึ้งมองตะลึง หลานเซ่อเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้เหมือนจะแตะที่ริมฝีปากนาคแต่ไม่โดน หลานเซ่อเคลื่อนริมฝีปากขึ้นมาที่หน้าผาก แตะอย่างเนิ่นนาน ก่อนจะถอยออกมามองจ้อง นาคมองอย่างตกตะลึง ตัวแข็งงงงันกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“หนี้ทั้งหมดของเธอถือเป็นโมฆะและเมื่อเธอถึงเมืองไทยจะมีคนเอาเงินไปให้เธอสิบล้านเหรียญ”
หลานเซ่อเคลื่อนหน้าเข้ามา จูบหน้าผากอย่างแผ่วเบาอีกครั้ง
นาคหมุนลูกคิวบิก ดึงความคิดกลับมาปัจจุบัน หน้าตายังครุ่นคิดไม่ตกกับสิ่งที่หลานเซ่อแสดงออก “มันคืออะไรกันนะ ...”
นาคเอาแต่นึกถึงภาพที่หลานเซ่อจูบหน้าผาก
“ไม่จริงหรอก คนอย่างเค้าน่ะหรือจะมาชอบเรา”
ในที่ซ่อนตัวของหย่งเหวิน ชายนุ่มเปิดคอมพิวเตอร์ นั่งไล่ดูรูปถ่ายของหลินหลานเซ่อ ภาพถูกกดเห็นหลานเซ่อในสถานที่ต่างๆ ถูกแอบถ่าย หย่งเหวินกดดูรูปจนมาถึงรูปนาค หย่งเหวินมองแสยะยิ้ม
“คิวบิก เธอคือคิวบิกงั้นหรือ”