บทละครโทรทัศน์ คิวบิก ตอนที่ 24 ตอนจบ หน้า 4
“จ้ะจ้ะ....” เพ่ยอิงออกไป มีนามองตามยิ้มขำ
มีนาหันกลับมาเห็นนาคยิ้ม “เธอยิ้มอะไร”
“ชั้นก็ดีใจน่ะสิที่เห็นเธอมีความสุข ท่าทางคุณเพ่ยอิงเค้าจะรักเธอมากนะ”
“ก็คิดว่ามากนะ เพราะเวลาชั้นบอกอะไรเค้า เค้าก็ดูเชื่อฟังดี แล้วที่สำคัญเค้ายกหนี้ให้พ่อชั้นด้วย แล้วเค้าก็ขอหมั้นชั้นไว้แล้ว” มีนาชูให้ดูแหวนหมั้น
“จริงหรือ ....”
“ใช่ ชั้นน่ะอยากเล่าให้เธอฟังมากเลย แต่ติดต่อเธอไม่ได้ ไม่มีใครบอกชั้นด้วยซ้ำว่าเธอกลับไปเมืองไทย ไปถามหาเธอที่ไซด์งาน ทุกคนก็บอกไม่รู้จักเธอ”
“อ๋อ หลานเซ่อเค้าให้ปิดข่าวชั้นน่ะ”
“แต่ชั้นเป็นเพื่อนสนิทเธอนะ ชั้นเจอคุณหลินตอนงานศพคุณเหม่ยจิงเค้าก็ไม่บอกซักคำ”
“เรื่องของชั้นมันยุ่งวุ่นวายน่ะ ตอนชั้นกลับไปเมืองไทยก็ไม่ได้บอกใครหรอก ขนาดพ่อกับพี่นันชั้นยังไม่ได้ลาเลย”
“แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันก็จบลงเรียบร้อยแล้วนะ เธอกับคุณหลินก็เข้าใจกันดีแล้วใช่มั้ย”
“อืมม... ก็คิดว่าเข้าใจนะ”
“หมายความว่าไงคิดว่าเข้าใจ”
“ก็ชั้นไม่เคยมีแฟน ชั้นก็ทำตัวไม่ค่อยถูก ไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง แต่งตัวยังไง พูดจายังไง”
“ฮ่ะฮ่ะ เธอนี่ตลกจัง ไม่เห็นต้องทำอะไรเลย เธอก็เป็นเธอแบบนี้แหละ ชั้นเชื่อว่าที่คุณหลินเค้ารักเธอก็เพราะเธอไม่เหมือนใคร แค่เธอเป็นเธอ ไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น”
“จริงหรือ”
“ถ้าไม่เชื่อ เธอก็ลองถามเค้าดูสิ ว่าอยากให้เธอเหมือนคนอื่นรึเปล่า”
“เฮ้อ ได้คุยกับเธอแล้วค่อยสบายใจหน่อย รู้มั้ย ชั้นเครียดมากเลยนะ”
“เครียดเรื่องเป็นแฟนคุณหลินน่ะหรือ”
“ก็ใช่น่ะสิ พอชั้นเจอหน้าเค้า ชั้นก็ทำหน้าไม่ถูก ใจมันชอบเต้นแรง หน้าก็ร้อนวูบ อยากจะแอบอยู่ใต้ผ้าห่มตลอดเวลาเลย”
“ฮ่ะฮ่ะ เดี๋ยวเธอก็ชิน แรกๆมันก็เป็นอย่างนี้แหละ แต่มันแฮปปี้ใช่มั้ยเวลาเจอเค้า”
“อืมม.... แฮปปี้มาก ไม่คิดเลยว่าความรักมันจะดีอย่างนี้”
“ใช่ ความรักมันเป็นอะไรที่วิเศษ”
นาคพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ทั้งสองหัวเราะให้กัน
นาคเดินมาตามทางเดินในโรงพยาบาล มีบอดี้การ์ดเดินตามประกบ