บทละครโทรทัศน์ คิวบิก ตอนที่ 3 หน้า 12
26 กุมภาพันธ์ 2557 ( 16:55 )
5M
1
หลินหลานเซ่อเดินออกมาจากห้องเหลือบมองกลับไปอย่างอดที่จะนึกขำไม่ได้
“ไอ้เด็กนี่มันบ้าจริง ๆ “
ภายในห้องทำงานของหลานเซ่อ นาคอ่านเอกสารอย่างเอาเป็นเอาตาย พลิกเล่มนั้นเล่มนี้อย่างจริงจัง
แววตาเหนื่อยง่วง นาคโยนกระดาษเอกสารทั้งหมดขึ้นไปในอากาศ แล้วหาวอย่างง่วงจัดกระดาษลอยผ่านหน้านาคลงพื้น จงซินเปิดประตูเข้าห้องมาเห็นกระดาษเกลื่อนพื้น นาคนั่งหลับหันหลังเก้าอี้ให้
“นี่มันอะไรกันเนี่ย” จงซินเดินไปดึงเก้าอี้นาคหมุนกลับมา “เธอทำอะไรของเธอ”
นาคงัวเงีย หาวหวอด ตื่นขึ้นมาตอบ “ชั้นอ่านไม่ไหว มันเยอะมาก แล้วชั้นก็ง่วงเลยเผลอหลับไป”
“แต่เธอต้องอ่านให้จบเข้าใจรึเปล่า เราเหลือเวลาแค่สองชั่วโมงถ้าเธอไม่อยากตาย”
จงซินกระชากแขนนาคอย่างขู่ นาคสะบัดแขนออก
“นี่ ชั้นไม่ได้อยากตายหรอกนะ แต่ชั้นจำข้อมูลพวกนี้ไม่ได้จริงๆ แล้วชั้นก็จะไม่อ่านมันอีกต่อไปด้วย”
“ถ้าเธอไม่อ่าน เธอจะเอาข้อมูลที่ไหนไปต่อรองกับไอ้คาลอส”
จงซินจ้องหน้านาค นาคมองอย่างใช้ความคิด
“เอาอย่างนี้ ชั้นขอข้อมูลส่วนตัวของมัน เรื่องครอบครัวมัน เรื่องคู่ค้าและศัตรูของมันว่ามีใคร และปัญหาของมันมีอะไรบ้าง อ้อ......ที่สำคัญชั้นอยากรู้รูปแบบการค้าอาวุธเถื่อนของมันด้วย”
“ข้อมูลที่เธอพูดมามันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่เราจะต่อรองให้มันเซ็นสัญญา”
“เกี่ยวสิ เพราะชั้นจะใช้ข้อมูลพวกนี้คุยกับไอ้คาลอสมัน”
“แต่นั่นไม่ใช่วิธีของเรา”
“แต่ถ้านายอยากให้ชั้นคุยก็ต้องคุยวิธีของชั้น”
จงซินมองอย่างไม่ชอบใจ นาคยิ้มยักคิ้วให้อย่างผู้มีชัยเหนือกว่า
ในรถระหว่างเดินทางไปร่วมงาน นาคนั่งหลับตา จงซินนั่งอยู่ข้างนาค จงซินเหลือบมอง เห็นนาคใช้มือทบทวนลำดับเรื่องที่เกี่ยวกับคาลอส ปากพึมพัม
จงซินมองแล้วส่ายหน้ากับท่าทีของนาคอย่างเริ่มไม่แน่ใจว่าตัวเองตัดสินใจถูกหรือไม่ที่ให้นาคมาทำงานนี้ จงซินถอนใจหันมองไปด้านนอกหน้าต่าง นาคชูนิ้วสองข้างบอกตัวเองว่าโอเคแล้วลืมตาขึ้น ถอนใจอย่างเครียด เฮ้อ ...
“จงซิน”
“มีอะไร อย่าบอกนะว่าเธอจำเรื่องไม่ได้”
“เปล่า เรื่องคาลอสชั้นจำได้หมดแล้ว ชั้นจะบอกว่าชั้นหิวน้ำ ในรถมีน้ำมั้ย ??”
“อาซันมีน้ำดื่มมั้ย ส่งมาให้ขวดซิ....”
ลูกน้องที่นั่งหน้าคู่คนขับส่งขวดน้ำดื่มให้ นาครับไปเปิดดื่มจนหมดขวดอย่างกระหายแล้วเหลือบมองจงซิน จงซินมองนาคแล้วเมินออกไปนอกรถ