บทละครโทรทัศน์ คิวบิก ตอนที่ 8 หน้า 16

6 มีนาคม 2557 ( 16:48 )
5M
1
คิวบิก ตอนที่ 8
16 หน้า
ฉินฝูพร้อมลูกน้องเดินขนาบอีก 4 คน เดินเป็นหน้ากระดาน ตามหาหลานเซ่อกับนาค อีกฝั่งหนึ่งอาเส็งกับลูกน้อง ก็เดินเรียงเป็นแผงเช่นเดียวกับฉินฝู
นาคเงยหน้ามองหลานเซ่อ ที่กำลังจะหมดแรง “นายเหลือกระสุนกี่นัด”
“ไม่เกินสี่”
“ชั้นต้องการแค่สองนัด”
หลานเซ่อที่กำลังจะหมดแรง มองนาคอย่างไม่เข้าใจ
“นายยังยิงปืนไหวมั้ย”
หลานเซ่อพยักหน้ารับคำ “ได้...”
“ดี งั้นขอยืมโทรศัพท์นายหน่อยสิ”
“ชั้นบอกแล้วไงห้ามโทรหาใครทั้งนั้น”
“ชั้นไม่ได้โทร” นาคหยิบล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋าเสื้อหลานเซ่อ
“เธอจะทำอะไร”
“เดี๋ยวก็รู้”
ในความมืดของโกดัง ฉินฝูกับอาเส็งอยู่คนล่ะฝั่ง พาลูกน้องเดินเข้าหาเหมือนจะเผชิญหน้ากัน
หลานเซ่อก้าวออกมาจากหลืบ เปิดโทรศัพท์เห็นแสงไฟเรืองๆจากโทรศัพท์ส่องหน้าหลานเซ่อ
ฉินฝูเหลือบเห็นจุดแสงไฟในความมืด “เฮ้ย!!!!”
หลานเซ่อยิงใส่ฉินฝู 1 นัด แล้วหันไปหาอาเส็งอย่างเร็ว อาเส็งเห็นแสงไฟ หลานเซ่อยกปืนยิงใส่อาเส็ง
แล้วดับไฟโทรศัพท์ ทุกอย่างตกอยู่ในความมืด พร้อมๆ กับเสียงปืนดังรัวไม่นับ กลุ่มฉินฝูกับลูกน้องและกลุ่มอาเส็ง ต่างกระหน่ำยิงใส่กัน กลุ่มมือปืนล้มร่วงลงเป็นใบไม้ร่วง
เห็นไฟโทรศัพท์สว่างตรงจุดที่หลานเซ่อนอนกอดนาคไว้กับพื้น นาคปิดหูหลับตาอย่างหวาดกลัว เสียงปืนยังดังเนื่อง เมื่อสิ้นเสียงปืน ก็เห็นมือปืนนอนตายเกลื่อน ควันปืนลอย ทุกอย่างตกอยู่ในความมืดและเงียบสงัด หลานเซ่อขยับตัว นาคยังหลับตาปิดหู
“ไป ฤทัยนาค พวกมันตายหมดแล้ว”
“นายว่าอะไรนะ คนตายหรือ”
“ใช่ ไป....” หลานเซ่อลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล นาคประคองชายหนุ่มลุกขึ้น ทั้งสองเดินผ่านศพมือปืน ก้าวข้ามฉินฝู ฉินฝูลืมตาขยับตัวอย่างเจ็บแผลหยิบปืนขึ้นจะยิงตามหลังหลานเซ่อ แต่โชคไม่เข้าข้าง ปืนของเขากระสุนหมด ฉินฝูสบถอย่างโกรธและเสียดาย
16 หน้า