บทละครโทรทัศน์ คิวบิก ตอนที่ 9 หน้า 5
7 มีนาคม 2557 ( 17:04 )
5M
1
“เดี๋ยวครับ ขอคนไข้ออกก่อนครับ”
พยาบาลออกมายืนขวางทางช่วยเข็นรถคนไข้ ฉินฝูมองอย่างโมโห
นาควิ่งมาถึงห้องคนไข้ก่อน เธอรีบเข็นเตียงหลินหลานเซ่อออกมาจากห้องพุ่งเลี้ยวไปตามทาง ฉินฝูเดินออกจากลิฟต์มองป้ายบอกทาง เห็นป้ายบอกทางไปห้อง 308 ฉินฝูเดินเลี้ยวไป ฝ่ายนาคเข็นเตียงหลานเซ่อเลี้ยวเข้าห้องว่างปิดประตูตามหลัง พอดีกับจังหวะที่ฉินฝูเดินเลี้ยวมา นาคซ่อนอยู่ในห้องว่าง เห็นเงาฉินฝูเดินผ่านประตูไป
“ไอ้นี่แน่เลย”
ฉินฝูเปิดประตูห้อง 308 เข้ามากระชากปืนจะยิง เห็นในห้องว่างเปล่าไม่มีแม้แต่เตียงคนไข้ ฉินฝูเปิดประตูห้องน้ำ ก็ไม่มีใคร
“มันอยู่ห้องไหนกันแน่วะเนี่ย”
ฉินฝูเดินออกจากห้องพิเศษมองซ้ายขวาเดินไปเปิดประตูห้องคนไข้ตรงข้าม ฉินฝูเปิดห้องเข้ามา เจอคนแก่นอนอยู่บนเตียง “ขอโทษครับ”
ฉินฝูปิดประตูเดินไปอีกห้องเปิดประตูเข้าไป ภายในเป็นห้องว่างไม่มีคนไข้
ฝ่ายนาคที่ซ่อนตัวอยู่ แอบมองอย่างลุ้นระมึก พยายามกดโทรศัพท์หาจงซิน แต่แบตหมด
“ไอ้บ้าเอ๊ย แบตหมดอีก โธ่เว้ย”
ฉินฝูเดินไปเปิดประตูอีกห้อง เปิดเข้าไปมีคนไข้นอน “ขอโทษครับ”
ฉินฝูใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ นาคมองซ้ายขวาหาทางหนีอย่างกลัว เดินไปมา
“ทำไงดี มันต้องหาเราเจอแน่เลย”
นาคมองหลานเซ่อที่ยังหลับไม่รู้เรื่อง “หลินหลานเซ่อบอกชั้นทีสิ ว่าทำไงดี”
นาคมองเห็นเก้าอี้ในห้อง วิ่งไปยกเก้าอี้ดันประตูไว้
ฉินฝูเดินมาหยุดหน้าห้องที่นาคซ่อนตัวอยู่ กำลูกบิดประตูหมุน นาคได้ยินเสียงลูกบิดประตูก็มองตกใจ ฉินฝูพยายามขยับหมุนลูกบิดอีก แต่ลูกบิดก็ยังหมุนไม่ไป ฉินฝูถอยหลังออกมามองซ้ายขวาไม่มีใคร ยกขาถีบประตูเข้าไป ประตูเปิดเข้ามา เก้าอี้กระเด็น นาคถลันไปยืนขวางเตียงหลินหลานเซ่อ “อย่านะ”
“นึกว่าจะหนีพ้นหรือ”