บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 20 หน้า 4
ทางเดินหน้าห้องพักฟื้นอัญชันในโรงพยาบาล แสนกระวนกระวายอยู่ โดยมีสิงโต มั่น คอยอารักขา ดอกไม้มานั่งแหง่วกลางดึกอย่างเซ็ง “ไม่รู้จะเป็นจะตายอะไรนักหนา แค่นี้ต้องสำออยมาถึงโรงพยาบาล”
แสนหันไปมองดอกไม้อย่างไม่พอใจ ดอกไม้แกล้งทำเมินไม่รู้ไม่ชี้ ระหว่างนั้นเองที่หมอเจ้าของไข้เดินออกมาจากห้อง “ว่าไงหมอ อัญชันปลอดภัยรึเปล่า”
หมอแสร้งเล่นละคร “ต้องแสดงความยินดีด้วยครับ คุณอัญชันปลอดภัยดี รวมทั้งเด็กในท้องด้วยครับ”
“อะไรนะ”
“เธอกำลังท้องครับ”
แสนคิดสักพัก นึกได้ “ไอ้กัลป์” แสนช็อค แต่คนที่ช็อคกว่าคือดอกไม้
ห้องพักฟื้น แสนมีสีหน้าเต็มไปด้วยความแค้น อัญชันปรือตาตื่นมาและเห็นแสนนั่งเฝ้าไข้อยู่ สีหน้าระคนกันระหว่างความโกรธและเศร้า แต่ที่แน่ๆคือผิดหวังอย่างแรง “นายแสน”
แสนเหลือบตามอง อัญชันรวบรวมพลังยกมือไหว้
“ฉันขอเถอะ ขอแค่เด็กในท้องมีชีวิตปลอดภัย แล้วพี่แสนต้องการอะไร ฉันจะยกให้ทุกอย่าง”
แสนหลับตาทำใจ “มัน...มันเป็นลูกของไอ้กัลป์?” อัญชันไม่กล้าตอบ แสนสรุปว่าใช่”
“ก็ได้ พี่จะไม่ฆ่าเด็กในท้องของเธอ แต่มันจะต้องมีชะตากรรมเหมือนเธอ ที่โตขึ้นมาในสกุลราชสีห์ แล้วมีพี่เป็นพ่อ ส่วนเธอจะต้องเป็นเมียของพี่อย่างที่พี่ต้องการ” อัญชันนิ่งรับ แสนนิ่งแค้น
ที่นอกห้อง ดอกไม้ยืนอยู่ข้างนอกก็อึ้งในสิ่งที่แสนพูดถึงวิธีการแก้แค้น
ห้องนํ้า ในโรงพยาบาล ดอกไม้ร้องไห้ และจ้องไปที่กระจกเงาอย่างเคียดแค้น บรรยากาศหลอนเหมือนหนังผี
“ทำไมทุกคนต้องมาหลงรักแต่แก แกจะเป็นมารหัวใจของฉันไปถึงไหน แกทำฉันเจ็บมามากพอแล้ว ถึงเวลาแล้วที่แกจะต้องชดใช้กรรมจากฉัน นังอัญชัน”
ลานจอดรถหน้าโรงพยาบาล แสนกลับมาขึ้นรถโดยมีสิงโต มั่น กับสมุนคอยดูแล ส่วนดอกไม้หายไปไหน ไปจ่ายค่ายาค่าหมอ แสนชะงักมองไปรอบๆนิดหนึ่งก่อนจะบอกสิงโต
“พรุ่งนี้มึงไปบอกนังลำดวนกับนังกระรอกให้มาอยู่เป็นเพื่อนคุณอัญชัน”
“จะดีเหรอครับนาย เกิดนังกระรอกมันคิดหนีขึ้นมา มันยุ่งนะครับ”
“นังเด็กโง่มันหนีเองไม่ได้หรอก ถ้าไม่มีคนมาช่วยมัน” แสนมองหน้าสิงโต “เตรียมคนให้พร้อม ถ้าพวกไอ้กัลป์บุกมาที่นี่เมื่อไหร่ให้ฆ่ามันได้เลย” มั่นลังเล กลัว “แต่ที่นี่มันโรงพยาบาลนะครับนาย”