บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 7 (2/2)
วีนัสยืนมองทะเลยิ้มมีความสุข ดีใจที่ทำให้โชวกับเม่ยเข้าใจผิดกันได้ โชวเดินเข้ามา วีนัสหันมาเห็นยิ้มดีใจ เข้าไปควงแขนออดอ้อน “ประมุขคะ”
โชวดึงมือออกอย่างสุภาพ วีนัสเจื่อน “ขอโทษ ผมค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบคนวุ่นวาย โดยเฉพาะที่ส่วนตัวอย่างห้องนอน พูดแค่นี้คุณคงเข้าใจใช่ไหม”
วีนัสอึ้ง พยายามแก้ตัว “วีนัสไม่ได้ตั้งใจ แค่จะ...”
“แค่นี้แหละ” โชวไม่ฟังเดินออกไปเลย ท่ทางไม่แคร์ใคร
วีนัสเซ็ง โมโหที่เม่ยมาทำให้เสียแผน “นังเม่ย!!! จะตามมาทำไม นังมารความสุข! ประมุขโกรธชั้นเพราะแก!”
“อย่าเพิ่งมองโลกในแง่ร้ายสิ” วีนัสหันไปเห็นภูผาเดินเข้ามา
“คุณภูผา!”
“ไอ้โชวเป็นคนรักเพื่อนมาก จะให้ไอ้โชวหายโกรธไม่ใช่เรื่องยาก”
“แล้วจะมีประโชยน์อะไร ?” วีนัสย้อนถาม
“ทุกอย่างล้วนมีสองด้านเสมอทำไมไม่พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสล่ะ”
“จริงซิ !” วีนัสคิดตามแล้วยิ้มออกมา จากนั้นนึกขึ้นได้ย้อนถาม “คุณมาช่วยชั้นทำไม”
“แล้วสักวันคุณจะรู้เอง” ภูผายิ้มเดินออกไป วีนัสมองตามแปลกใจ
โชว วายุและอันดาตกใจหลังจากได้ยินวีนัสพูด “จัดปาร์ตี้ !”
วีนัสเสนอไอเดีย “ใช่ค่ะ วีนัสเห็นว่าไหนๆ ทุกคนก็มาอยู่กันพร้อมหน้าแล้ว เราก็ควรจะจัดปาร์ตี้ฉลอง”
วายุพูดเล่น ทำเป็นฮา “ถ้ามีสาวๆ ขาวๆ อึ๋มๆ มาโชว์จะโดนใจมาก”
วีนัสหัวเราะ “เอาไว้คราวหน้าเถอะค่ะ วันนี้วีนัสจัดให้ไม่ทัน” หญิงสาวหันไปบอกโชว “ถือเป็นการขอโทษจากวีนัส ด้วยแล้วกันนะคะ” โชวนิ่ง
ภูผาช่วยพูด “พวกเราเครียดกันมาหลายวันแล้ว ปาร์ตี้คลายเครียดหน่อยก็ดีนะโว้ย”
“อืม...งั้นก็..ตามนั้น”
“วีนัสขออาสาเป็นแม่งานเองนะคะ”
วายุดีใจ “สรุปตามนี้ วีนัสแม่งาน ไอ้โชวเจ้าภาพ พวกชั้นกินฟรีปาร์ตี้ฟรี วู้ๆ”
วีนัสยิ้มแอบจิกตา มองขอบคุณภูผา อันดาไม่สบายใจรู้ว่าน้องสาวมีแผนอะไรแน่
“แกคิดจะทำอะไร?” อันดากระชากตัววีนัสมาเอ่ยถามขึ้น
“คิด? เรื่องไหนล่ะคะพี่ชาย” วีนัสทำแบ๊วกวนประสาท