บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 12 (1/2) หน้า 5

อนาวิลนั่งซึมอยู่ในคุก ยังเสียใจกับการตายของแจ๊คไม่หาย ส่วนดุจดาวแอบมองอนาวิลอยู่มุมหนึ่ง  ยังเป็นห่วงพี่ชายอยู่

ที่บ้านเช่าของเม่ย เม่ยเดินเข้ามาในห้องเอายาให้หลี่เฟยกิน “กินยาก่อนนะคะพ่อ” เม่ยป้อนยาป้อนน้ำให้หลี่เฟย แล้วให้นอน จากนั้นห่มผ้าให้ “เดี๋ยวเม่ยกลับมาอ่านหนังสือให้พ่อฟังนะคะ”  เม่ยหันไปหยิบถ้วยชามอาหารแล้วเดินออกไป

หลี่เฟยนอนอยู่บนเตียง มีคนเดินเข้ามาหยุดข้างเตียง หลี่เฟยเงยหน้ามองตกใจ  เห็นเป็นโชวค่อยๆ นั่งลงข้างๆ เตียงหลี่เฟย “อาหลี่เป็นยังไงบ้างครับ” หลี่เฟยยิ้ม สีหน้าดีใจที่เห็นโชวมาหา “ผมไม่คิดว่าอาจะอยากเห็นหน้าผมอีก” หลี่เฟยส่ายหน้า โชวก้มลงกราบหลี่เฟย “ผมขอโทษครับอาหลี่ เพราะผมอาหลี่ถึงได้เจ็บตัวแบบนี้” หลี่เฟยส่ายหน้าพยายามบอกไม่ใช่เพราะโชว “ถึงจะไม่ใช่เพราะผม แต่ผมก็เป็นต้นเหตุอยู่ดี”  หลี่เฟยทำท่าจะพูด แต่โชวไม่เข้าใจ “อาหลี่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะปกป้องเม่ย ไม่ให้แม่ทำอะไรอากับเม่ยอีก” หลี่เฟยน้ำตาไหลสงสารโชวที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

ที่หน้าห้อง  เม่ยถือหนังสือธรรมะจะเดินเข้ามา โชวหันขวับไปที่ประตู เม่ยเดินเข้ามาในห้องแต่มองไม่เห็นใคร นอกจากหลี่เฟยที่นอนร้องไห้ เม่ยเห็นพ่อร้องไห้ก็ตกใจ “พ่อ ! เป็นอะไรไปคะ” เม่ยไม่รู้เรื่องเช็ดน้ำให้  

หลี่เฟยเหลือบไปที่ระเบียง เห็นโชวยืนแอบมองเม่ยอยู่สายตาทั้งรักทั้งคิดถึง แต่ออกไปหาไม่ได้

เช้าวันใหม่ ที่บ้านตระกูลจาง โชวเดินมาเจอวีนัสกำลังดูแลจัดอาหารเช้าให้ ทุกคนอยู่ที่ โต๊ะอาหาร เหว่ยชิงนั่งอยู่  และมีแจ่มยืนคอยเป็นลูกมือวีนัสท่าทางงงๆ  โชวเองก็งงๆ เช่นกัน

วีนัสหันมาเห็นโชวก็ยิ้มหวานให้ “อรุณสวัสดิ์ค่ะประมุข”

“คุณมาแต่เช้าเลย” โชวเอ่ยขึ้น

“วีนัสเพิ่งทราบว่าคนใช้คนนึงลาออกไป เกรงว่าที่บ้านนี้จะยุ่งๆ เพราะไม่มีคนช่วยดูแลบ้าน เลยมาช่วยน่ะค่ะ” “ความจริง หนูไม่ต้องลำบากก็ได้นะจ๊ะ ที่นี่มีแจ่มอยู่แล้ว” เหว่ยชิงเอ่ยขึ้นบ้าง 

“อุ๊ย ! ไม่ได้หรอกค่ะคุณน้า งานบางอย่างเราก็ต้องควบคุมดูแลเอง เพื่อความสะอาด ปลอดภัยของประมุข  อย่างเรื่องอาหารการกินนี่สำคัญค่ะ เช้านี้วีนัสสั่งอาหารเช้าจากโรงแรมชั้นหนึ่งมาเลยนะคะประมุข” 

“ขอบคุณ แต่วันหลังไม่ต้องขนาดนี้หรอกนะครับ ผมชอบอาหารบ้านๆ มากกว่า” วีนัสยิ้มเจื่อนๆ

“แจ่ม ดุจดาวล่ะ” เหว่ยชิงเอ่ยถาม

“กำลังมาค่ะ” แจ่มตอบ 

ดุจดาวเดินเข้ามาพอดี  วีนัสเห็นก็อึ้ง “แก !” วีนัสเอ่ยอย่างลืมตัว ดุจดาวเห็นวีนัสก็ท่าทางเซ็ง “เธอมาทำอะไรที่นี่” “ดุจดาวมาเป็นบอดี้การ์ดของโชว” เหว่ยชิงอธิบาย  

“บอดี้การ์ด ??” วีนัสสงสัย

“นั่งสิ” โชวเอ่ยกับดุจดาว