บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 5 หน้า 8

น้ำผึ้ง จ่าแดงเห็นเชนนั่งคร่อมมอเตอร์ไซค์อยู่ ทั้งคู่สบตากัน
น้ำผึ้ง จ่า เดินผ่านไป เชนสตาร์ทเครื่อง น้ำผึ้งเดินมาถอดกุญแจ จ่าแดงส่ายหน้า “รอใครอยู่เหรอน้อง”
“ใครน้อง เป็นใคร กุญแจอ่ะมีสิทธิไรหยิบไป จะขโมยป่ะเนี่ย”
จ่าแดงแสดงบัตร หยิบกุญแจคืนเชน “ขอโทษๆ พี่มาตรวจแถวนี้ น้องจอดรถรอใคร”
“เออก็ถามกันดีๆ ก็ได้นิ ดึงกุญแจทำกร่าง อย่าลืมสิครับ ตำรวจเพื่อประชาชน”
ดาดฟ้าตึก มือไซเรนหลุด แต่ก็มีมือลึกกลับที่เข้ามาช่วยก่อนจะตกตึก ไซเรนมองขึ้นไปไม่เห็นใคร แต่ด้วยน้ำหนักไซเรนทำให้ดึงเจ้าของมือลึกลับจะร่วงมาด้วย ตี๋ใหญ่จำต้องโผล่หน้ามา ไซเรนเห็นคลั่ง ไซเรนไม่เข้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า คลั่งฟูมฟาย “มึงทำอย่างนี้ทำไม”
“ผมไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่ได้ตั้งใจอะไร มึงฆ่าทุกคน ไอ้สัตว์ มึงมางานศพทำไม มึงมันโรคจิต มึงสนุกมากใช่ไหม มึงช่วยกูทำไม”
“ผมไม่ได้ยิง แม่ หรือน้องคุณ ผมถูกแขวนอยู่บนเชือกเส้นเดียวกับพ่อคุณ มันจะฆ่าผมเหมือนกัน”
“ทำไมๆ กูไม่ยอมอีกแล้ว” ไซเรนเริ่มหายใจติดขัด “ถ้ากูต้องมีชีวิตอยู่เพราะมึง กูยอมตาย” สิ้นเสียงพูดไซเรนหอบ พร้อมกับปล่อยมือข้างที่เกาะผนังออก ตี๋ใหญ่ต้องเอื้อมมืออีกข้างมาจับอีกแรง ตัวตี๋ใหญ่ถลำไป ไซเรนเอื้อมเฮือกสุดท้ายมาจับแขนตี๋ใหญ่ หอบหายใจ แล้วดิ้นสุดแรงหวังให้ตี๋ใหญ่ตกมาด้วยกัน ไซเรนหอบใกล้หมดสติเต็มที่ เท้าตี๋ใหญ่รูดไปเกือบลอยแล้ว “ตายย”
บัญชาพรวดเข้ามาพอดี
“ช่วยด้วยครับๆ เด็กตกตึก” ตี๋ใหญ่ตามน้ำ บัญชาเข้ามาช่วยจับดึง ตี๋ใหญปล่อยมือพร้อมกระชับหมวกปิดหน้า บัญชาหันมาตกใจว่าทำไมปล่อย
“ตี๋ใหญ่.....” ไซเรนตะโกน
บัญชาจำต้องช่วยไซเรนก่อน เมื่อดึงขึ้นมาเสร็จตี๋ใหญ่ก็หายไปแล้ว
จ่าแดง น้ำผึ้ง จักร เข้ามา ไซเรนทุบพื้นด้วยความเจ็บแค้น
จ่าแดง น้ำผึ้ง ยืนล้อมสอบเจ้าของร้านอยู่ น้ำผึ้งรื้อเก๊ะในโต๊ะ
“อ้าวๆ ผมก็บอกไปแล้วไง ว่ามันมาจี้ผม และนี่ดูๆเงินในลิ้นชักก็เอาไปหมด”
“โอเคๆ งั้นคุณก็รีบไปแจ้งความก็แล้วกัน”
“เอ้านี่ไง คุณก็ตำรวจนี่ผมแจ้งกับคุณนี่แหละ”
“ไปแจ้งที่สน.ท้องที่นะ” จ่าแดงเซ็ง
จักรจะพาไซเรนกลับ บัญชารั้งไว้“เธอมาที่นี่ได้ยังไง”
จักรตอบแทนอย่างไม่เกรงบัญชา“ก็ตอบไปแล้วนี่ครับว่ามาดูพระเช่าพระไปทำบุญ”
“แล้วเห็นตี๋ใหญ่มาทำอะไร”
“คุณไซเรนไม่รู้หรอกครับว่าเป็นใคร เห็นคนโดนปล้นก็เลยช่วย”
“บังเอิญ”
“เรื่องบังเอิญในโลกนี้เยอะแยะไปครับ ที่ผู้กองมาที่นี่วันนี้ก็บังเอิญไม่ใช่เหรอครับ ...ขอตัวครับ”
ไซเรนเหวอๆ กับเหตุการณ์ จักรทำความเคารพ บัญชามอง ทั้งคู่ยิ้มเย็นๆให้กัน