บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 10

ถนนแห่งหนึ่ง เด็กขี่จักรยานจนมาเจอมิลค์ เด็กขี่จักรยานวนรอบมิลค์ มองหัวเราะสนุก เด็กจอดรถส่งยาให้มิลค์ มิลค์งงที่คนส่งยาเป็นเด็ก “สามพันห้า” เด็กรับเงินมานับ

บ้านอัศวิน อัศวิน เนส ไซเรน จักรเดินเข้ามาในบ้าน เนสแอบมองรอยสักของไซเรนที่คอเป็นรูปเชือก เนสกังวล แม่บ้านเดินเสิร์ฟน้ำให้ อัศวินบอกกับเนส “ตามสบายเลยลูก" อัศวินวานจักร “จักร คุณไปตามมิลค์ให้หน่อยสิ” จักรพยักหน้าเดินออกไป “ไซเรน ช่วงนี้พักให้สบายใจก่อน เดี๋ยวอาจะเข้าไปคุยกับ โรงเรียนว่าจะให้เรากลับไปเรียนได้เมื่อไหร่ เทอมหน้าน่าจะทัน ส่วนรอยสักเนี่ยเลเซอร์ลบซะนะ"

“ผมไม่ควรกลับไปให้เสียเกียรติของโรงเรียน...คนผ่านคุกอย่างผมไม่ควรเป็นตำรวจ"

เนสปลอบ “ก็มันเป็นอุบัติเหตุนะไซเรน ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอก"

“ไม่เป็นไรๆ ค่อยๆคิด" อัศวินให้กำลังใจ ไซเรนเงียบ อัศวินเดินมาใกล้จับบ่าอย่างอบอุ่น 

เนสกังวล ไซเรนเศร้าเย็นชา 

ภายในห้องมิลค์  มิลค์พ่นควัน จักรเดินมาดักหน้า มิลค์หมองลงไปมาก “ไปเอามาจากไหน"

“ที่ไหนก็ได้ ไม่ใช่เรื่องอย่ายุ่ง" 

จักรหยิบของไป มิลค์แย่งชุลมุนตบจักร มิลค์หนีไปที่ห้องน้ำล็อกประตู

“พอได้แล้วคุณมิลค์ คุณต้องเลิกแล้ว"

“อย่ามายุ่งได้มั้ย เกี่ยวไรด้วย"

จักรกระแทกประตูเข้ามา แย่งยาไป “หยุด หยุดพอได้แล้วได้แล้ว ดูสภาพตัวเองบ้างสิ" จักรเอายาทิ้งส้วม มิลค์คลั่ง จักรกอดไว้ เศร้าใจ

ภายในบ้านอัศวิน อัศวินมองเนสแบบให้ปล่อยไซเรนไปก่อน “ไม่เป็นไรๆ ผ่านช่วงนี้ไปก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกัน ยังมีหลายอย่างที่ทำได้”

“กลับไปเรียนต่อก็ดีนะไซเรน เราติวให้เหมือนเดิมไง" ไซเรนนิ่ง

“หรือจะมาทำงานกับอาก่อนก็ได้ เหมือนที่พ่อเราเคยทำ"

“ขอบคุณครับ ผมไม่รบกวนคุณอาแล้วครับ” ไซเรนลุกขึ้น