บทละครโทรทัศน์ กลรักเกมมายา Love and Lies ตอนที่ 8 หน้า 4
“จ่าไม่ต้องเป็นหมาเพื่อจะด่าผมก็ได้”
“ไอ้เวร” ทั้งสองมองกันขำๆ จ่าสิงห์หันไปมองหน้าจอ มองชื่อ “พิพัฒน์ พรภักดี” อีกครั้ง จ่าสิงห์ชะงักแล้วหันมาหากิต “คุ้นๆชื่อนี้ว่ะ เออ นี่อย่าบอกนะว่ามึงยังทำคดีเดิมอยู่”
กิตยักไหล่ให้จ่าสิงห์ “ผมมันพวกกัดไม่ปล่อยอยู่แล้วจ่า”
จ่าสิงห์มองกิตส่ายหน้า แล้วพิมพ์ข้อมูลต่อ
มาโนชและดำรง กำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องทำงานของมาโนช
ดำรงหารือ “คุณจะทำยังไงต่อ วิทยามันประชุมกับสมาชิกคนอื่น เรื่องจะถอดคุณออกจาก รองหัวหน้าพรรค”
“ผมก็คิดแล้วล่ะว่าวันหนึ่งมันต้องทำแบบนี้กับผม”
“หลังจากงานทำบุญพรรคเสร็จ มันเตรียมประชุมเรื่องถอดถอนเลย งานนี้คุณตกที่นั่งลำบากแล้วล่ะ”
“ไม่หรอก คุณคิดว่าผมจะปล่อยให้เขาทำผมอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ ผมก็แค่ต้องทำตามแผนของผมให้เร็วขึ้น ก็เท่านั้นเอง”
“แผนคุณคืออะไร”
“ขอโทษจริงๆนะคุณดำรง แต่ผมคงบอกอะไรคุณมากกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะ เดี๋ยวรอเซอร์ไพร์สเลยดีกว่า”
ดำรงเลิ่กลั่ก “แต่ผมอยู่ข้างคุณมาตลอดเลยนะ”
“ถ้าคุณอยู่ข้างผม ก็ต้องอดทนรอดูวันที่ผมขึ้นเป็นหัวหน้าพรรคได้สิ ใช่ม่ะ” มาโนชตบไหล่ดำรงยิ้มๆ
เบลกับจูนยืนอยู่ที่หน้าฉากร้านกาแฟ ต้นยืนฟังอยู่ด้วย ตามบทเรื่อง ลิขิตรัก เบลเป็นนางเอก จูนเป็นนางร้าย
“จูนยืนตรงนี้ เบลอยู่ตรงนี้” ผู้กำกับชี้ตำแหน่ง “แล้วเดี๋ยวพอพูดว่าใครกันแน่ที่หน้าไม่อาย จูนก็ตบปั๊บ ตบเสร็จเบลล้มลงมาที่เก้าอี้อย่างนี้ แล้วจูนก็เข้าไปตบซ้ำ” ผกก.ทำท่าทางให้ดู “...แล้วจูนก็ผลักเบลกระเด็นออกไป หัวโขกผนัง แล้วต้นก็เข้ามา จูนก็ทำเป็นร้องไห้ออดอ้อนต้น งั้นตกลงตามนี้นะ เตรียมถ่าย”
จูนมองเบลยิ้มๆ เบลมองจูนนิ่ง ผกก.มานั่งตรงมอนิเตอร์
โปรดิวเซอร์เตือน “พี่ต้องรีบแล้วนะ จบซีนนี้เราต้องกินข้าวอีก เดี๋ยวย้ายโลไม่ทันที่เราจองเขาไว้นะพี่”
“เออ รู้แล้ว เนี่ยเดี๋ยวถ่ายฉากนี้เสร็จก็ย้ายแล้วไง ฉากนี้เทคเดียวก็ผ่านแล้ว มืออาชีพกันทั้งนั้น” ผู้กำกับหันมาตะโกน “เอ้าพร้อมยัง”
จูนกับเบลเข้าฉากเตรียมพร้อมถ่าย
ผู้ช่วยสั่ง “camera sound slate...action”
จูนเริ่มบท “เธอแน่ใจเหรอว่าคุณต้นเขาจะชอบเธอจริงๆ”
เบลย้อน “ชอบไม่ชอบแล้วเธอมาเกี่ยวอะไรด้วย”
จูนพูดยั่วโมโหเบล “ที่ฉันพูดก็เพราะเป็นห่วงเธอนะรุ้ง อย่างเธอน่ะจะไปรู้อะไร เธอมันก็เหมือนของเล่น จะเล่นด้วยเมื่อไหร่ก็ได้ เพราะเธอมันง่ายไงล่ะ”