บทละครโทรทัศน์ รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 15 หน้า 2
สาโรจน์ทำหน้าเบื่อหน่าย แกะมือณัฐออกจากตัวแล้วหันกลับมาพูดกับณัฐด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ณัฐ...บางครั้งณัฐก็ต้องใช้ "ฝีมือ" ทำงานมั่งนะ!!!” ณัฐหน้าจ๋อย..อึ้งไปเลย
สาโรจน์เสียงอ่อนลง “พี่เซ็นเช็คไว้ให้แล้วนะ อยู่บนโต๊ะทำงาน..ไปหยิบเอาเองแล้วกัน”
ณัฐฝืนยิ้ม..พยายามควบคุมอารมณ์ “ขอบคุณครับ”
สาโรจน์เดินออกจากห้องไป ณัฐกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ แล้วเสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ณัฐเดินไปหยิบโทรศัพท์ดูชื่อคนโทรเข้า..แล้วถอนใจ พลางกดรับสาย
“ครับแม่...อะไรนะครับ...ก็ผมเพิ่งให้แม่ไป...” ณัฐหน้าเครียด ทรุดตัวลงนั่งบนเตียงอย่างหมดแรง “....แต่เงินล้านนึงหมดภายในสองอาทิตย์..มันเร็วไปมั้ยครับ...” ณัฐรับฟังด้วยสีหน้าเจ็บปวด “เอาล่ะครับ แม่ไม่ต้องร้องไห้..แม่ก็รู้ว่ายังไงผมก็ต้องให้พ่อกับแม่อยู่แล้ว...ผมแค่...” ชายหนุ่มชะงักไป...เพราะอีกฝ่ายวางหูไปแล้ว
ณัฐก้มมองโทรศัพท์ในมือ รำพึงเสียงเศร้า “พ่อกับแม่รู้มั้ยว่าผมต้องแลกมาด้วยอะไร”
ณัฐนั่งอยู่คนเดียวในห้องกว้าง...ดูเดียวดายและอ้างว้าง..จนน่าสงสาร..เป็นอีกมุมหนึ่งของผู้ชายคนนี้ที่ไม่มีใครรู้!!!
เวลาบ่าย พอลเดินออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต ในมือถือถุงใส่ของเบ็ดเตล็ด ที่มีมีดโกนหนวด, ครีมโกนหนวดฯลฯ
“พีท” พอลหันหลังกลับไปตามเสียงเรียก เห็นมินตรายืนยิ้มหวานอยู่ ถือถุงช้อปปิ้งพะรุงพะรังเต็มสองมือ พอลทำหน้างงๆ...ใครฟระ???...แต่ก็ยิ้มแหยๆ ตอบกลับไปเพราะอาจเป็นคนรู้จักของพีท
“ดีใจจังค่ะที่เจอพีท”
“เอ่อ..ครับ” พอลยังฝืนยิ้มแหยอยู่
“วันนี้พีทจะเข้าไปหาลูกจันที่เซเลบมั้ยคะ...ถ้าไป มินขอติดรถไปด้วยคนนะคะ..วันนี้มินไม่ได้เอารถมา..แถวนี้แท็กซี่ก็หาย๊ากยาก”
“เอ่อ...ผม...” พอลอึกอักไม่ได้กะจะเข้าไปหาลูกจัน
มินตราทำหน้าเศร้า “ถ้าพีทไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรค่ะ...เดี๋ยวมินเดินไปเรียกรถเองก็ได้ค่ะ..ไปก่อนนะคะ”
พอลเห็นมินตราหันหลังกลับเดินหิ้วของพะรุงพะรัง..ดูน่าสงสาร ทำให้พอลรู้สึกผิด “เอ่อ..เดี๋ยวครับคุณ..เอ่อ..คุณมิน”
มินตราแอบยิ้มสมใจ...เสร็จโจร!!! มินตราค่อยๆหันกลับมาช้าๆ หน้าเศร้าๆ ราวกับนางเอกผู้น่าสงสาร“คะ???”
“เอ่อ..เดี๋ยวไปด้วยกันก็ได้ครับ”
มินตรายิ้มกว้างอย่างดีใจ “ขอบคุณค่ะ”
พอลยิ้มเล็กน้อย เดินเข้ามารับของจากมินตราไปช่วยถืออย่างสุภาพบุรุษ “รถจอดทางนี้ครับ” พอลเดินนำไปทางที่จอดรถ