บทละครโทรทัศน์ รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 8

ภายในงานปาร์ตี้”ลั้นลาท้าแดด” พอลนั่งหน้าตาล่อกแล่กปนเซ็งอยู่ในงาน 

มีเสียงคนเรียกจากข้างหลัง “พีท” พอลหันกลับไปดู เห็นชายหนุ่มแต่งตัวจัดคนหนึ่งยืนยิ้มอยู่ เอ่ยทักขึ้น “ดูข้างหลังเกือบจำไม่ได้แน่ะ ล่ำขึ้นนะเรา ฟิตหุ่นมาสิท่า”  

“เอ่อ...ครับ” พอลยังงงๆ

“ดีๆ ตอนเดินแบบให้พี่จะได้หล่อๆ เดี๋ยวเอาไว้ใกล้ๆ ฟิตติ้งพี่จะให้เด็กโทรหาอีกทีนะ” 

“เอ่อ...ครับ” พอลรับคำโดยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร 

หมีเดินจากไป ก่อนที่ลูกจันจะเดินเข้ามา “อ้าว...พี่หมีไปไหนแล้วล่ะ” 

“หมีไหน” พอลทำท่างง

“ก็พี่หมี อูซูวู่ไง ที่ยืนคุยอยู่กับแกตะกี้อ่ะ”  ลูกจันบอกย้ำ พอลยังมีสีหน้างงๆ “อย่าบอกนะว่าแกจำเค้าไม่ได้  เดือนที่แล้วแกเพิ่งถ่ายแบบเสื้อให้เค้านะพีท”

พอลพยายามแก้ตัว  “จำด๊ายยยยยยย...ทำไมจะจำไม่ได้  ก็..ก็พี่หมีไง” 

ลูกจันมองหน้าพอลสงสัยในความแปลกไป พอลหลบตา ชิ่งทันที “เอ่อ...หิวน้ำ..เดี๋ยวไปหาน้ำกินก่อนนะ”  พอลเดินออกไป ลูกจันเดินตามไปห่างๆ ด้วยความเป็นห่วง

พอลเดินมาหยิบน้ำในถาดที่บริการถืออยู่ ลูกจันเดินตามมา แฟรงกี้เดินมาเห็นพอลก็ชะงัก พอลเห็นแฟรงกี้พอดีจึงมองตอบอย่างสงสัย แฟรงกี้หลบตาแล้วรีบเดินไป 

พอลถามลูกจันว่า “คนนั้นใคร”

“แฟรงกี้..” ลูกจันจ้องหน้าพอล “เพิ่งเดินแบบด้วยกันไม่กี่วันจำเค้าไม่ได้แล้วเหรอ..แกอย่าบอกนะว่ายาแก้หวัดทำให้แกเบลอขนาดนี้” 

พอลพยายามแก้ตัวอีก “ไม่ใช่..คือ..ก็...ก็มันมืดน่ะ  ฉันเลยไม่แน่ใจไงว่าใช่แฟรงกี้รึเปล่า...เอ่อ..เดี๋ยวฉันมานะ” พอลเดินเลี่ยงออกไป ลูกจันมองตามพอลอย่างกังวล แล้วชะงักเมื่อเห็นเดือนวดียืนอยู่กับสาโรจน์

สาโรจน์มองตามหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งเดินผ่านไป สาโรจน์มองหนุ่มคนนั้นยิ้มหวานแล้วกระซิบกับเดือนวดีอย่างสนิทสนม เดือนวดียิ้มขำพยักหน้า สาโรจน์เดินตามเด็กหนุ่มคนนั้นไป ลูกจันมองเดือนวดีครุ่นคิดแล้วก็ได้ไอเดีย