รีเซต

บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 10

บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 10
Pannaput_tvs
10 สิงหาคม 2564 ( 23:07 )
22.2M
1
คลื่นชีวิต ตอนที่ 10
23 หน้า

บทโทรทัศน์ : คนปั้นฝัน 

ที่คอนโดของจีราวัจน์ หญิงสาวเข้ามาในห้องทิ้งตัวลงนั่งอย่างเหนื่อยอ่อน มือจะปลดเอาต่างหูออก นึกถึงประโยคที่สาธิตกับตนหลังจากออกจากงานเลี้ยง

“แล้วถ้าคิดจะส่งใครมาทำร้ายลอบกัดกันอีก ขอให้รู้ด้วยว่าผมอัดเสียงที่เราคุยกันเมื่อกี้นี้ไว้แล้ว แลก กับการได้ผลักคุณลงเหว ถ้าผมต้องแหย่เท้าสักข้างลงไปที่ปากเหว ผมยอม!!”

จีราวัจน์ชะงัก...มือปล่อยจากเครื่องประดับ เปลี่ยนมากำนิ้วไว้แน่น! แววตาจีราวัจน์เต็มไปด้วยความ กังวล

 

อีกด้านหนึ่ง รถของสาธิตจอดอยู่ริมถนนที่เงียบสงบ ไม่พลุกพล่านแห่งหนึ่ง บริเวณสวนหย่อมริมทาง ถนน...สาธิตยืนนิ่งครุ่นคิดถึงสิ่งที่จีราวัจน์พูด...

“คุณสาธิต...ถ้าคุณทำ...คุณก็กำลังทำตัวเองให้ตกต่ำ ตกต่ำยิ่งกว่าคนที่คุณกำลังต่อว่าเค้าอยู่!!”

สาธิตคิด...มองหน้าจอมือถือ คลิปเสียงที่อัดไว้โชว์อยู่ที่หน้าจอ  แววตาสาธิตครุ่นเครียด  ชั่งใจ !!

 

วันต่อมา ที่คอนโดของจีราวัจน์ บริเวณเคาน์เตอร์ชั้นล่าง จีราวัจน์เดินออกมา...ผ่านเคาน์เตอร์ฝ่าย ต้อนรับ พนักงาน 3 คนกำลังรุมดูอะไรซักอย่างในไอแพด พอเห็นจีราวัจน์ผ่านมาก็เหลือบมองกันอย่างสนใจ... จีราวัจน์รู้สึกได้ถึงสายตาที่มองมา พอมองไปที่พวกพนักงานกลุ่มนั้นรีบยิ้มแย้มให้ จีราวัจน์ยิ้มและเดินผ่านไป  แต่แค่ไม่กี่ก้าวก็ได้ยินเสียงแว่วๆ ไล่หลัง

“ดังใหญ่แล้วนะน้องจีเนี่ย”

“โอ๊ย  ฉันไม่อยากจะเชื่อ!!”

จีราวัจน์ชะงัก ใจหล่นวูบ...กลัวว่าจะเป็นอย่างที่คิด!!  เท้าที่ก้าวอยู่พลอยหยุด เหลือบมองเห็นพวก พนักงานซุบซิบสิ่งที่อ่านในไอแพดกันใหญ่ จีราวัจน์ตัดสินใจกำมือแน่น หันกลับ!! ก้าวดิ่งไปหากลุ่มพนักงาน

พนักงานรุมดูข่าวและเม้ามอยกันอยู่ต่างประหลาดใจที่จีราวัจน์จู่ๆ ก็เดินย้อนกลับมา

“มีข่าวอะไรเหรอคะ ขอดูหน่อยได้มั้ย?” จีราวัจน์ย้อนถาม

“ค่ะ  ได้สิคะ” พนักงานงงๆ แต่ก็ยอมโดยดี จีราวัจน์รีบคว้าไอแพดมา เห็นหน้าข่าวบันเทิงมีรูปตัวเอง พิมพ์พาดหรา พร้อมเฮดไลน์ “ช่องน้อยสีสร้างปรากฏการณ์  ดาวรุ่งและดาวเด่น ปะทะแซบเว่อร์” จีราวัจน์ พอเห็นข่าว ไหล่ก็ผ่อนลง

“พวกเรากำลังดูข่าวคุณจีน่ะค่ะ ละครเรื่องใหญ่น่าดูจัง ท่าทางจะดังกว่าเรื่องที่แล้วอีกนะคะ  ยินดี ด้วยนะคะ” พนักงานเอ่ยแสดงความยินดี

“ขอบคุณค่ะ” จีราวัจน์ส่งไอแพดคืน  และเดินออกมา

“คิดมาก!!  ไม่มีอะไรซักหน่อย” จีราวัจน์ก้าวออกมาที่หน้าคอนโด  ถอนใจอย่างโล่งอก...


23 หน้า