บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 22 หน้า 5
“ผมก็ไม่เจอ” ชยันต์ก็เอ่ยอย่างเป็นห่วง
“น้องจีปิดเครื่อง...หายไปไหนเนี่ยจี!!!” สุกี้ลดมือถือลง ทุกคนมองหน้ากัน สงสัยว่าจีราวัจน์หายไปไหน...
ที่บ้านของสิทธา จีราวัจน์ถูกเหวี่ยงลงที่เตียงของสิทธา สิทธายืนอยู่ จีราวัจน์จะวิ่งหนี แต่สิทธาจับตัว จีราวัจน์แล้วเหวี่ยงลงไปที่พื้น
“อย่าพยายามสู้เลยจีราวัจน์..เธอกับแม่เธอ..ไม่มีทางหนีฉันได้!” สิทธาเดินเข้าใกล้จีราวัจน์ ซึ่งคลาน ถอย หลัง พร้อมมองสิทธาด้วยสายตาเกลียดแค้น
“อย่าเข้ามานะ! ไม่อย่างนั้น !! ฉันฆ่าแกแน่ !!” จีราวัจน์มองหาอาวุธ
“อย่าพยายามเลยจีราวัจน์! เธอก็เห็นแล้วว่าขนาดไอ้ทนายคนรักของเธอ ยังทำอะไรฉันไม่ได้ ..ตอนนี้ พะงาบๆ เป็นหมาโดนรถทับ! สิทธาเดินเข้าใกล้จีราวัจน์อย่างยิ้มเยาะ หัวเราะชอบใจแล้วเอ่ยต่อ
“อย่าดื้อ! รอฉันอยู่ในนี้! รอแม่เธอเอาหลักฐานมาคืนฉัน..แล้วเราค่อยมาเจรจาว่า เธออยากเมียแบบไหน ของฉัน!”
“แม่ไม่มีทางเอาหลักฐานมาให้แก! ชีวิตฉันมันไม่มีค่าสำหรับแม่ขนาดนั้น!”
ทันใดนั้น ได้ยินเสียงแตรรถของจริยาดังลั่นจากหน้าประตูรั้วบ้านสิทธา จีราวัจน์กับสิทธาหันไปตามเสียง แตรรถ
“สงสัยแม่เธอเอาหลักฐานมาให้ฉันแล้วล่ะ” สิทธามองจีราวัจน์ด้วยสีหน้ายิ้มเยาะ
“แม่..” จีราวัจน์เครียดที่จริยามา
“รู้แล้วสินะว่าชีวิตเธอมีค่าสำหรับแม่..แต่น่าเสียดาย..ที่รู้เมื่อสาย” สิทธาเยาะเย้ย
“ไอ้สารเลว! แกอย่าทำอะไรแม่ฉันนะ เพราะถึงแกหนีคุกได้ แต่แกไม่มีวันหนีความตายได้” จีราวัจน์เอ่ย ด่าทออย่างเกลียดชัง
“แต่กว่าฉันจะตาย..ก็คงต้องมีอีกหลายคนตายก่อน...ทั้งไอ้ทนายสาธิตและรายต่อไปคือแม่เธอ” สิทธา ยิ้มอย่างย่ามใจ
รถของจริยาขับพุ่งเข้ามาในบ้านของสิทธาอย่างเร็ว ศิริลักษณ์เดินลงมามองรถของจริยา ที่ขับพุ่งตรงเข้า ไปหาศิริลักษณ์
“ว้ายยยยย !!!” ศิริลักษณ์มองรถของจริยาอย่างตกใจ รีบวิ่งขึ้นบันไดหนี และเพราะความกลัวและตกใจ ทำให้สะดุดบันไดล้ม รถของจริยาขับเข้ามาจอดตรงหน้าศิริลักษณ์ จริยาถือกระเป๋าถือเดินลงมาจากรถ แล้วเดิน เข้าบ้าน ด้วยท่าทางขึงขังบ่งบอกว่าพร้อมจะสู้ !!!
“หยุดนะ ห้ามเข้าไป หยุด” ศิริลักษณ์รีบลุกขึ้นวิ่งตามจริยาไป